Franco Beval

Ten artykuł od 2022-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Franco Beval, właśc. Tadeusz Franciszek Bawół (ur. 1904 w Siemianowicach Śląskich, zm. 20 października 1962 w Kopenhadze) – polski śpiewak (tenor).

Życiorys

Odkryła go Janina Korolewicz-Waydowa podczas przesłuchania zorganizowanego na prośbę Katowickiego Towarzystwa Muzycznego, które chciało poznać jej opinię o głosie młodego zecera. Przesłuchanie wypadło bardzo dobrze i Bawół został skierowany na intensywną naukę śpiewu. Niewiele ponad pół roku później, 3 lutego 1935 debiutował na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie jako Jontek w Halce Moniuszki.

W 1937 jako stypendysta wyjechał do Mediolanu na dalszą naukę i już 9 stycznia 1940 debiutował w La Scali jako Andrea Chénier w operze Umberto Giordano. Sukces zaowocował wieloma propozycjami z włoskich teatrów: z Rzymu, Bari, Triestu.

W kwietniu 1940 wrócił do La Scali; później śpiewał również na innych europejskich scenach operowych, włącznie z londyńską Covent Garden.

Uwagę artystycznego świata zwrócił fenomenalnym bohaterskim tenorem, w Polsce był zupełnie nieznany.