Francuski Czerwony Krzyż

Francuski Czerwony Krzyż
Croix-Rouge française
Państwo Francja
SiedzibaParyż[a]
Data założenia25 maja 1864
Profil działalnościhumanitarna
PrezesJean-Jacques Eledjam
Członkowie53 tys. wolontariuszy,
ok. 18 tys. pracowników
PowiązaniaMiędzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Francuski Czerwony Krzyż”
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Francuski Czerwony Krzyż”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Francuski Czerwony Krzyż”
48°49′39″N 2°18′52″E/48,827500 2,314444
Strona internetowa

Francuski Czerwony Krzyż (fr. Croix-Rouge française) – jedno z najstarszych narodowych stowarzyszeń Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, utworzone w 1864 roku (przed wojną francusko-pruską), w czasie II wojny światowej obejmujące opieką m.in. dziesiątki tysięcy więźniów uwolnionych z obozów zagłady, towarzyszące wojskom alianckim w wyzwoleniu obozów Auschwitz-Birkenau, Dachau, Buchenwald; współcześnie aktywne w międzynarodowych akcjach pomocy m.in. ofiarom klęsk żywiołowych i katastrof.

Historia

Francuska karta pocztowa z roku 1915, honorująca pielęgniarki z RCF
Cyklon w Mahajanga (Madagaskar, marzec 2004)
Szkolenie w zakresie pierwszej pomocy (2011)

Najważniejsze wydarzenia[1]:

  • 25 maja 1864: utworzenie francuskiego Czerwonego Krzyża (CRF),
  • 1870: utworzenie 400 lokalnych komitetów (wybuch wojny francusko-pruskiej),
  • 1879: utworzenie l'Association des Dames Françaises (ADF),
  • 1881: utworzenie l'Union des Femmes de France (UFF),
  • 1907: utworzenie Centralnego Komitetu CRF,
  • 1914–1918: I wojna światowa,
  • 1919–1939: rekonstrukcja stowarzyszenia, działalność w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (walka z gruźlicą i chorobami wenerycznymi, przeciwdziałanie wysokiej śmiertelności niemowląt),
  • 1939–1945: II wojna światowa,
  • sierpień 1940: przyłączenie się ADF i UFF do CRF,
  • 1942: utworzenie zespołów ratowniczych Equipes d'urgence,
  • 1968: obecność zespołów CRF we wszystkich wydarzeniach maja 1968,
  • 1975: uchodźcy z Azji Południowo–Wschodniej (Accueil des réfugiés),
  • 1998: Mistrzostwa Świata,
  • 1999: mobilizacja dla Kosowa,
  • wrzesień 1999: otwarcie Transit Center Sangatte,
  • grudzień 1999: burze we Francji,
  • 21 września 2001: eksplozja w fabryce nawozów azotowych AZF w Tuluzie[2],
  • kwiecień 2003: program odbudowy po zakończeniu konfliktu w Iraku,
  • sierpień 2003: fala upałów, uruchomienie placówek w szpitalach i domach opieki,
  • luty 2004: uruchomienie programu JAPD (szkolenia w zakresie pierwszej pomocy)[b],
  • marzec 2004: interwencja na Oceanie Indyjskim (Madagaskar) w czasie cyklonu Gafilo (PIROI, Plateforme d’intervention régionale pour l’océan indien).

Organizacja i działalność

Jak inne narodowe organizacje Ruchu Czerwonego Krzyża RCF jest przede wszystkim stowarzyszeniem wolontariuszy. Świadczy usługi (non-profit) w takich sektorach, jak pomoc społeczna, opieka zdrowotna, oświata. Stowarzyszanie skupia ponad 53 tys. wolontariuszy i prawie 18 tys. pracowników[3]. Jest kierowane przez Walne Zgromadzenie, Radę Dyrektorów, Prezesa (22 czerwca 2013 roku prezesem został Jean-Jacques Eledjam, wolontariusz CRF od roku 2004) i biuro krajowe. Dodatkowo działa krajowy komitet nadzorczy i komitet ekspertów, zajmujących się poradnictwem i monitorowaniem[4].

Działalność jest finansowana przede wszystkim ze środków prywatnych (darowizny od osób fizycznych i instytucji, działalność usługowa CRF). Sprawozdania z działalności, w tym roczne raporty finansowe, są udostępniane na internetowej stronie stowarzyszenia[5].

W Strategii 2015 przewidziano przede wszystkim skupienie się na potrzebach[6]:

  • ofiar wypadków lub kryzysu,
  • ludzi w sytuacji niestabilnej lub wykluczonych m.in. z powodów ekonomicznych, psychologicznych, fizycznych, społecznych,
  • więźniów potrzebujących reintegracji,
  • migrantów,
  • zaniedbanych dzieci,
  • osób starszych,
  • niepełnosprawnych i chorych, pozbawionych opieki np. ze względu na izolację geograficzną, analfabetyzm, bariery językowe.

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

  1. La 2ème guerre mondiale > Dates clés et actions. W: Strona internetowa stowarzyszenia [on-line]. [dostęp 2013-11-21].
  2. Eksplozja w zakładach chemicznych w Tuluzie (pol.). www.rmf24.pl, 22 września 2001. [dostęp 2013-11-21].
  3. La Croix-Rouge française en bref… (fr.). W: Strona internetowa stowarzyszenia [on-line]. [dostęp 2013-11-21].
  4. Organisation et fonctionnement (fr.). W: Strona internetowa stowarzyszenia [on-line]. [dostęp 2013-11-21].
  5. Ressources et transparence (fr.). W: Strona internetowa stowarzyszenia [on-line]. [dostęp 2013-11-21].
  6. Stratégie 2015 (fr.). W: Strona internetowa stowarzyszenia [on-line]. [dostęp 2013-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-08)].

Media użyte na tej stronie

France location map-Regions and departements-2016.svg
Autor: Superbenjamin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Blank administrative map of France for geo-location purpose, with regions and departements distinguished. Approximate scale : 1:3,000,000
Carte de l'Île de France (administrative).svg
Autor: Thibault Pelloquin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Cette carte représente l'Île de France (en jaune pâle), ses limites départementales et régionales (en traits gris) et ses principaux cours et points d'eau (en bleu). Les départements limitrophes (sont en rose-orange pâle)
Paris department land cover location map.svg
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Blank land cover map of the city and department of Paris, France, as in January 2012, for geo-location purpose, with distinct boundaries for departments and arrondissements.
Initiation aux premiers secours Poissy 2011.JPG
Autor: Hydrel, Licencja: CC BY-SA 3.0
Initiation aux premiers secours par la Croix Rouge Française lors de la semaine de la mobilité et de la sécurité routière à Poissy en septembre 2011.
Cyclone Gafilo Mahajanga.jpg
Autor: WITTus, Licencja: CC BY-SA 3.0
The shore of Mahajanga in the morning after tropical cyclone Gafilo