Frank Shields
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1909 |
| Data i miejsce śmierci | 19 sierpnia 1975 |
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand |
| Gra pojedyncza | |
| Roland Garros | 4R (1933) |
| Wimbledon | F (1931) |
| US Open | F (1930) |
| Gra podwójna | |
| US Open | F (1933) |
Francis Xavier Shields (ur. 18 listopada 1909 w Oklahoma City, zm. 19 sierpnia 1975 w Nowym Jorku) – amerykański tenisista.
Był trzykrotnie żonaty, wszystkie związki kończyły się rozwodami. Jego pierwszą żoną była Rebecca Tenney, którą poślubił w 1932 roku, a rozwiódł się osiem lat później. Ożenił się następnie z włoską arystokratką Donną Mariną Torlonia di Civitella-Cesi (1916–1960), którą poznał w czasie turnieju tenisowego w Rzymie. Była ona siostrą księcia Alessandro Torlonia di Civitella-Cesi, zięcia króla Hiszpanii Alfonsa XIII. W 1949 roku Shields zawarł trzecie małżeństwo, z córką finansisty Katharine Mortimer. Z drugiego małżeństwa miał syna Francisa Alexandra i córkę Cristianę Marinę (zamężną D'Onofrio), z trzeciego małżeństwa – syna Williama Xaviera i córkę Katharine. Wnuczką Franka Shieldsa jest aktorka Brooke Shields, była żona amerykańskiego tenisisty Andre Agassiego.
Poza tenisem Shields wystąpił w kilku rolach w produkcjach hollywoodzkich pod koniec lat 30. (m.in. Come and Get It, 1936 i Dead End, 1937, u boku Humphreya Bogarta).
Kariera tenisowa
W 1930 roku Shields doszedł do finału mistrzostw USA, gdzie uległ Johnowi Doegowi. Doeg wygrał 10:8, 1:6, 6:4, 16:14, a Shields nie wykorzystał przy stanie 13:14 w czwartym secie piłki setowej na wyrównanie stanu meczu. Shields był ponadto w półfinałach mistrzostw USA w 1928 roku (porażka z Henrim Cochetem) i 1933 roku (porażka z Jackiem Crawfordem).
W 1931 roku Shields awansował do finału Wimbledonu po zwycięstwie m.in. w półfinale z Jeanem Borotrą. Doznał jednak kontuzji w meczu mikstowym i zrezygnował z występu w finale singla, stając się w ten sposób jedynym finalistą Wimbledonu, który oddał mecz walkowerem.
Frank Shields w mistrzostwach USA był także w finale gry podwójnej, w 1933 roku wspólnie z Frankiem Parkerem. Para poniosła porażkę George’em Lottem i Lesterem Stoefenem. Shields był także uczestnikiem finału gry mieszanej, w 1930 roku, z Marjorie Morrill, razem z którą przegrał z Edith Cross i Wilmerem Allisonem.
Shields wygrał m.in. turniej w Cincinnati w 1930 roku.
Między 1928 a 1945 rokiem osiem razy klasyfikowany był w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego, w tym jako nr 1. w 1933 roku, a nr 2. w 1930 roku. Na początku lat 30. był również wśród dziesięciu najlepszych tenisistów świata w klasyfikacji The Daily Telegraph, w tym jako nr 5. w latach 1930–1931.
W 1931, 1932 i 1934 roku występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Wygrał 19 z 25 pojedynków, mając na koncie m.in. zwycięstwa nad Australijczykami Jackiem Crawfordem i Harrym Hopmanem. Uczestniczył m.in. w zwycięskim meczu z Australią w 1934 roku, kiedy zdobył decydujący punkt po pokonaniu Viviana McGratha (Australijczycy prowadzili po pierwszym dniu 2:0). W finale w 1934 roku przeciwko Brytyjczykom przegrał zarówno z Fredem Perrym, jak i Bunnym Austinem, a w finale międzystrefowym w 1932 roku przeciwko Niemcom uległ Gottfriedowi von Crammowi i Danielowi Prennowi. Amerykanie awansowali wówczas do finału dzięki punktom siglowym Ellswortha Vinesa i deblowemu zwycięstwu Wilmera Allisona i Johna Van Ryna. W 1951 roku Shields pełnił funkcję kapitana reprezentacji daviscupowej, doprowadzając ją do finału, gdzie Amerykanie nie sprostali Australijczykom.
W 1964 roku Shields został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1930 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta |  John Doeg | 8:10, 6:1, 4:6, 14:16 |
| Finalista | 2. | 1931 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Sidney Wood | walkower |
Gra podwójna (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1933 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Frank Parker | George Lott Lester Stoefen | 13:11, 7:9, 7:9, 3:6 |
Gra mieszana (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1930 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Marjorie Morrill | Edith Cross Wilmer Allison | 4:6, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
Linki zewnętrzne
- Frank Shields w bazie IMDb (ang.)
- Frank Shields w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
American tennis player Frank Shields at the Stade Roland-Garros in Paris