Franz Schall
| 137 zwycięstw | |
 Hauptmann | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | JG 52, Kommando Nowotny, JG 7 |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Franz Schall (ur. 1 czerwca 1918 w Grazu, zm. 10 kwietnia 1945 w Parchim) – niemiecki as myśliwski z okresu II wojny światowej odznaczony Krzyżem Rycerskim.
Rankiem 8 listopada 1944 zestrzelił trzy samoloty P-51 Mustang należące do USAAF, eskortujące amerykańskie bombowce; później doznał awarii. Podczas próby doszybowania do lotniska w Hesepe (obecnie część Bramsche) został przechwycony przez Mustanga pilotowanego przez porucznika Jamesa W. Kenneya z 357 Grupy Myśliwskiej, który mocno uszkodził samolot Me 262 A-1a (W.Nr. 110 404) należący do Schalla. Pilot ratował się skokiem na spadochronie.
Pod koniec wojny, 22 marca 1945, zestrzelił Jaka-9, prawdopodobnie pilotowanego przez L.I. Sivko z 812 IAP, pierwszego radzieckiego pilota zestrzelonego przez odrzutowy Me 262[1].
10 kwietnia 1945 Schall zestrzelił kolejnego Mustanga – swoją 137. i ostatnią ofiarę. Następnie próbował przeprowadzić awaryjne lądowanie w Parchim. Jego samolot wjechał jednak w krater po wybuchu bomby i eksplodował, zabijając pilota na miejscu.
Franz Schall zestrzelił 137 samolotów w czasie 550 misji[2][3]. Większość swoich zestrzeleń osiągnął na Froncie Wschodnim, w tym 61 szturmowych Ił-2. Wszystkie 14 zwycięstw na Froncie Zachodnim osiągnął latając na Me 262.
Odznaczenia
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego – 10 października 1944
- Krzyż Niemiecki w Złocie – 20 marca 1944
- Krzyż Żelazny I Klasy
- Krzyż Żelazny II Klasy
- Puchar Honorowy Luftwaffe – 22 lutego 1944
- Wymieniony raz we wspomnieniach imiennych Wehrmachtbericht – 1 września 1944
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Fellgiebel, Walther-Peer (2000). Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 3-7909-0284-5.
- Morgan, Hugh. Gli assi Sovietici della Seconda guerra mondiale. (w języku włoskim) Edizioni del Prado/Osprey Aviation, 1999. ISBN 84-8372-203-8.
- Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 - 1945 (w języku niemieckim). Mainz, Germany: Verlag Dieter Hoffmann. ISBN 3-87341-065-6.
- Patzwall, Klaus D. and Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 - 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 3-931533-45-X.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (w języku niemieckim). Jena, Germany: Scherzers Miltaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Spick, Mike (1996). Luftwaffe Fighter Aces. Ivy Books. ISBN 0-8041-1696-2.
Linki zewnętrzne
- Aces of the Luftwaffe: Franz Schall (lista zwycięstw). (ang.). [dostęp 2010-10-18].
- Lexikon der Wehrmacht - Franz Schall
- Franz Schall (sylwetka). (niem.). das-ritterkreuz.de. [dostęp 2010-10-18].
Media użyte na tej stronie
German Wehrmacht, Luftwaffe, rank insignia until 1945 – shoulder strap:
- Rank Hauptmann (captain, comparable to NATO OF-2).
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (III Rzesza).
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).