Frederic Sackrider Remington

Frederic Sackrider Remington
Ilustracja
Portret Frederica Remingtona
Data i miejsce urodzenia4 października 1861
Canton (Nowy Jork)
Data i miejsce śmierci26 grudnia 1909
Ridgefield
Narodowośćamerykańska
Dziedzina sztukimalarstwo
Epokaimpresjonizm, tonalizm

Frederic Sackrider Remington (ur. 4 października 1861 w Canton w stanie Nowy Jork, zm. 26 grudnia 1909 w Ridgefield) – amerykański malarz, rzeźbiarz, pisarz, specjalizujący się w przedstawianiu scen z Dzikiego Zachodu.

Rodzina i dzieciństwo

Jego rodzicami byli Seth Pierre Remington (1830–1880) i Clara Bascomb Sackrider, których przodkowie w 1637 przybyli do Ameryki z Anglii. Z Remingtonami spokrewniony był malarz portrecista George Catlin.

Seth Pierre Remington służył przez cztery lata w stopniu pułkownika podczas wojny secesyjnej, po której przeniósł się z rodziną do Bloomington w stanie Illinois. Tam otrzymał posadę redaktora republikańskiego czasopisma „Republican”. W 1867 rodzina powróciła do Canton, a następnie, gdy Remington miał jedenaście lat, do Ogdensburga w stanie Nowy Jork. Tam przyszły artysta uczęszczał do szkoły wojskowej Vermont Episcopal Institute, gdzie otrzymał pierwsze lekcje rysunku. Zaczął malować karykatury kolegów szkolnych i ich portrety. W wieku szesnastu lat wyraził chęć zostania dziennikarzem, a zainteresowania sztuką miały być jego dodatkowym hobby[1].

Po skończeniu szkoły dostał się na Uniwersytet Yale’a, na wydział sztuki. Na uczelni malował karykatury sportowców. Jego pierwszą opublikowaną pracą była karykatura piłkarza z obandażowaną nogą, zamieszczona w studenckim czasopiśmie „Yale Courant”.

Kariera dziennikarska

Autoportret, rysunek ołówkiem

W 1879, z powodu ciężkiej choroby ojca (który zmarł rok później), opuścił Uniwersytet Yale’a. W wieku dziewiętnastu lat po raz pierwszy udał się na Dziki Zachód, do Montany. Został właścicielem rancza, ale nie odpowiadało mu trudne życie farmera. Po roku sprzedał ranczo i zajął się w rodzinnym mieście biznesem. W 1884 poślubił Evę Caten, powrócił do Kansas City, gdzie został właścicielem salonu. Młodej Caten nie odpowiadało życie żony właściciela salonu; po krótkim czasie zostawiła męża i powróciła do Ogdensburga. Remington zajął się na poważnie rysunkiem, a swoje prace zaczął sprzedawać. Gdy obrazy przynosiły odpowiedni dochód, postanowił powrócić do rodzinnych stron, związać się ponownie z żoną i wyjechać do Brooklynu. Rozpoczął studia w Art Students League w Nowym Jorku, dzięki czemu jego styl nabrał wyrazistości. Swoje prace począł publikować w „Collier’s” i „Harper’s Weekly”.

W 1886 Remington wyjechał do Arizony jako reporter czasopisma „Harper’s Weekly”; tam obserwował i relacjonował wojnę z indiańskim wodzem Geronimo. Podczas tej wyprawy wykonał wiele szkiców i zdjęć zabytków sztuki indiańskiej. Prace te posłużyły mu jako szkice do późniejszych obrazów. Przez kolejne lata współpracował również z pismem „Century Illustrated Magazine”, podróżował po zakątkach zachodniego pogranicza, wykonywał szkice które następnie wykorzystywał w pracach rzeźbiarskich i malarskich. Zajmował się pisarstwem i ilustrowaniem książek. W 1901 prezydent Theodore Roosevelt określił jego prace jako „najlepiej wyrażające ducha Ameryki”.

W 1891 otrzymał nagrodę Elected Associate przyznawane przez National Academy of Design.

Remington jako inspiracja w filmie

Prace artysty inspirowały producentów westernów – na przykład jedna ze scen z filmu Dyliżans, w reżyserii Johna Forda, została zaczerpnięta z jego obrazu.

W 1991 amerykańska telewizja publiczna Public Broadcasting Service w ramach cyklu American Masters nakręciła film dokumentalny w konwencji westernu Frederic Remington: The Truth of Other Days w reżyserii Toma Neffa, opowiadający o życiu Remingtona.

W jego postać wcielił się też aktor Nick Chinlund w miniserialu Rough Riders. Akcja toczy się podczas wojny hiszpańsko-amerykańskiej, a Remington przedstawiony został jako korespondent wojenny. Ukazano również jego współpracę z amerykańskim magnatem prasowym Williamem Randolphem Hearstem.

Remingtona uważa się za twórcę postaci kowboja oraz kierunku artystycznego art movement. Był również inspiracją dla innych artystów m.in. Charles’a Mariona Russella i Charles’a Schreyvogela.

Galeria wybranych prac

Przypisy

  1. Peggy & Harold Samuels, Frederic Remington: A Biography, Doubleday & Co., Garden City NY, ISBN 0-385-14738-4.

Bibliografia

  • Peggy & Harold Samuels, Frederic Remington: A Biography, Doubleday & Co., Garden City NY, 1982, ISBN 0-385-14738-4.
  • Brian W. Dippie, Remington & Russell, University of Texas, Austin, 1994, ISBN 0-292-71569-2.
  • Brian W. Dippie, The Frederic Remington Art Museum Collection, Frederic Remington Art Museum, Ogdensburg, NY, 2001, ISBN 0-8109-6711-1.
  • Michael D Greenbaum, Icons of the West: Frederic Remington’s Sculpture, wyd. 1. ed, Ogdensburg, NY: Frederic Remington Art Museum, 1996, ISBN 0-9651050-0-8, OCLC 35071720.
  • Wielki słownik malarzy, Wyd. HPS, Warszawa 2006 ISBN 83-60688-18-4.

Media użyte na tej stronie

Philly Remington 1908.JPG
Autor: Smallbones, Licencja: CC0
Sculpture "Cowboy" by Frederick Remington, completed 1908. On Kelly Drive, in Fairmount Park, Philadelphia. Bronze measuring 144 in. W. 131 inches Height. Owned by City of Philadelphia and Fairmount Park Commission.
Remington The Bronco Buster large Amon Carter Museum.jpg
The Bronco Buster (large version); design copyrighted 1895, altered 1909; Bronze sculpture; Roman Bronze Works Cast #5, 1914; Amon Carter Museum, Fort Worth; 1961.4
Frederic Remington.jpg
Frederic Remington
Frederic Remington00.jpg
"A Cavalry Officer", 14 7/8"x11" Penn Prints 1956 reproduction of 1901 photolithograph published by R. H. Russell
Frederic Remington - Arizona cow-boy.jpg
"Arizona cow-boy" by Frederic Remington. Lithograph