Fredric Drum

Fredric Drum (ur. prawdopodobnie w latach 50. XX wieku^[1]) – norweski smakosz, znawca win, restaurator, detektyw amator i znawca szyfrów oraz martwych języków. Fikcyjna postać stworzona przez twórcę powieści kryminalnych – Gerta Nygårdshauga (w Polsce pod pseudonimem Gert Godeng).

Postać

Ma 35 lat, jest blondynem, kawalerem początkowo związanym z Geneviéve Brisson, francuzką z Saint-Émilion, poznaną podczas rozwiązywania jednej ze spraw (Dzban miodu). Posiada dość krytyczne poglądy społeczne, m.in. popiera ruch związany z młodzieżowym domem Blitz - ośrodkiem radykalnej myśli rewolucyjnej^[2][3]. Jest głównym bohaterem w następujących powieściach serii Krew i wino:

• Honningkrukken, 1985 (Dzban miodu, 2008),
• Jegerdukken, 1987 (Laleczka, 2008),
• Dødens codex, 1990 (Kodeks śmierci, 2008),
• Det niende prinsipp, 1992 (Dziewiąty pierwiastek, 2008),
• Cassandras finger, 1993 (Palec Kasandry, 2008),
• Kiste nummer fem, 1996 (Trumna numer 5, 2008),
• Den balsamerte ulven, 2000 (Wilk z głową człowieka, 2009),
• Liljer fra Jerusalem, 2001 (Lilie z Jeruzalem, 2009),
• Alle orkaners mor, 2004 (Matka wszystkich huraganów, 2009),
• Rødsonen, 2006 (Czerwona strefa, 2009).

Przez część znajomych nazywany bywa Pielgrzymem. Przezwisko przylgnęło do niego po przygodzie z kochliwą aktorką Mią Munch, która nazwała go swoim Pielgrzymem, co zostało odnotowane w prasie bulwarowej^[4].

Wymiary jego ciała wynoszą: wzrost – 182,7 cm, a odległość od podeszwy stopy do pępka – 112,9 cm. Podzielenie pierwszej z tych wartości przez drugą daje wynik 1,618, czyli liczbę Fi – złoty podział^[5].

Smakosz

Już jako młody człowiek znany był jako jeden z najlepszych kiperów w Oslo, a obecnie jest jednym z najlepszych norweskich znawców win (zyskał tytuł Grand Connaisseur du Vin)^[6]. Współwłaściciel ekskluzywnej restauracji Kasserollen w Oslo, przy Frognerveien. Otworzył ją przy współudziale przyjaciela - Torbjøerna Tinderdala (Toba). Kaserollen jest najmniejszą i najbardziej ekskluzywną restauracją w mieście (sześć stolików, menu dla znawców, zapisy na kilka tygodni wcześniej, rezerwacja wyłącznie telefoniczna^[7]). Menu restauracji łączy w sobie francuską wykwintność z duchem eksperymentu kulinarnego. Serwuje się tu też najlepsze światowe wina, sprowadzane osobiście przez Fredrica z odwiedzanych przez niego winnic. Kasserollen, jako jedyna restauracja w stolicy Norwegii, otrzymała dwie gwiazdki Michelina^[8]. Zyski z prowadzenia lokalu rozdzielane są równo pomiędzy wszystkich jego pracowników, bez względu na zajmowane stanowisko, co świadczy o postępowych poglądach społecznych właścicieli^[9]. Sam Fredric jest m.in. twórcą nowatorskiego sosu Jutul, na bazie sera, który zyskał ogromną popularność wśród norweskich szefów kuchni^[10].

Znawca kodów i detektyw

Głównymi zainteresowaniami Fredrica są martwe języki, symbolika ludów pierwotnych i szyfry. Odbywając służbę wojskową stał się ekspertem w kryptologii^[11]. Jest jednym z najlepszych znawców epigrafów na świecie^[12]. Pomógł m.in. rozwiązać tajemnicę minojskiego pisma linearnego B i zinterpretował język Majów^[13]. Studiował języki obce na Uniwersytecie w Oslo. Praca doktorska, którą pisał, dotyczyła piktogramów oraz symboli prerunicznych i była analizą porównawczą pisma obrazkowego używanego przez ludy okolic koła podbiegunowego^[14]. Opracował własne narzędzia pracy, klucze kodowe do języków pierwotnych, tabele kombinacji, równania i wzory odniesień, które pomagały mu rozszyfrowywać różnego rodzaju zapisy, tak historyczne, jak i współczesne^[15].

Wielokrotnie kontuzjowany podczas rozwiązywania zagadek, m.in. ciężko w Kalabrii, gdzie połamał żebra i przebił płuca^[16].

Życie prywatne

Posiada tajemniczą gwiazdę z kryształu, odnalezioną w Meksyku (na półwyspie Jukatan, w pobliżu jednej ze świątyń Majów), z którą się nie rozstaje (z wyjątkiem Kodeksu Śmierci, kiedy to odesłał ją do badań naukowych). Traktuje ją jak amulet. Patrząc pod światło, na podstawie zmiennej barwy, jaką wydaje, podejmował niektóre decyzje podczas swoich śledztw i innych wyborów życiowych^[17].

Fredric nie posiada bliskiej rodziny. Jego rodzice nie żyją. Matką była Niemką – miała na imię Rebeka, a ojcem piekarz z Grimstad. Ukończył szkołę gastronomiczną i cały majątek (spadek) przeznaczył na otwarcie restauracji w Oslo. Początkowo nosiła ona nazwę Pod Gwiazdą Polarną i była zwykłym lokalem z prostym jedzeniem, np. klopsikami. Dopiero z inspiracji Skarphedina Olsena stała się wykwintnym lokalem Kaserollen^[18].

Najbliższym żyjącym krewnym jest bratanek – Torstein Drum, zamieszkujący gdzieś na południu Norwegii. Jest to osoba bardzo religijna, pełniąca rolę świeckiego kaznodziei, ojciec około siedmiu dzieci (liczba ta nie jest sprecyzowana przez autora)^[19]. Najlepszym przyjacielem jest natomiast Skarphedin Olsen, jego daleki, przyszywany krewny (dziadek Skarphedina był jednocześnie pradziadkiem Fredrica^[20]). Był synem przyrodniej kuzynki^[21]. Skarphedin pracuje jako detektyw w Centrali Policji Kryminalnej w Oslo i pojawia się w wielu tomach.

Kochanką Druma jest Francuzka – Geneviéve Brisson, poznana w Saint-Émilion (część pierwsza, Dzban miodu). Doznała tam poważnych uszkodzeń mózgu (została zatruta)^[22]. Występuje też w Kodeksie Śmierci, gdzie podlega terapii poprzez muzykę.

Przypisy

Bibliografia

• Gert Godeng, Dzban miodu wraz z notą bibliograficzną, Elipsa, Warszawa, 2008, okładka zewnętrzna, ISBN 978-83-7640-012-9
• Gert Godeng, Laleczka wraz z notą bibliograficzną, Elipsa, Warszawa, 2008, okładka zewnętrzna, ISBN 978-83-7640-013-6
• Gert Godeng, Kodeks śmierci wraz z notą bibliograficzną, Elipsa, Warszawa, 2008, okładka zewnętrzna, ISBN 978-83-7640-014-3
• Gert Godeng, Dziewiąty pierwiastek wraz z notą bibliograficzną, Elipsa, Warszawa, 2008, okładka zewnętrzna, ISBN 978-83-7640-015-0
• Gert Godeng, Trumna numer 5 wraz z notą bibliograficzną, Elipsa, Warszawa, 2008, okładka zewnętrzna, ISBN 978-83-7640-017-4
• Gert Godeng, Wilk z głową człowieka wraz z notą bibliograficzną, Elipsa, Warszawa, 2009, okładka zewnętrzna, ISBN 978-83-7640-018-1