Fredrik Villumstad

Fredrik Villumstad
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1999 ; Oslo
Klub	Skimt / Kollenhopp
Debiut w PŚ	12 marca 2019 w Lillehammer (46. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	21 listopada 2021 w Niżnym Tagile (21. miejsce)
Rekord życiowy	208,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2022)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Mistrzostwa świata juniorów
	Letni Puchar Kontynentalny
3. miejsce ;	2021

Fredrik Eirinssønn Villumstad^[3] (ur. 21 marca 1999 w Oslo) – norweski skoczek narciarski. Czterokrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów, w tym złoty w konkursie drużyn mieszanych z 2018. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Villumstad w oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutował w grudniu 2014 w Notodden, dwukrotnie zajmując miejsca w połowie piątej dziesiątki w rozegranych tam konkursach FIS Cup. Rok później w tym samym miejscu wywalczył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu, dwukrotnie zajmując lokaty w trzeciej dziesiątce^[4].

W styczniu 2017 w Garmisch-Partenkirchen zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się w piątej dziesiątce obu konkursów. W grudniu tego samego roku wystąpił w mistrzostwach świata juniorów w Park City – indywidualnie był 11., w konkursie drużynowym zajął 12. miejsce, a w rywalizacji zespołów mieszanych 4. lokatę^[4].

W lutym 2018 w Kanderstegu po raz drugi w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów. W konkursie indywidualnym ponownie był 11., a w zmaganiach drużynowych stanął na podium – w zawodach męskich zdobywając brąz, a w rywalizacji mikstów złoto. 4 marca 2018 w Renie zajął 25. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego, zdobywając pierwsze w karierze punkty tego cyklu^[4]. W marcu 2018 na Vikersundbakken zadebiutował na skoczni mamuciej jako przedskoczek – wynikiem 204 metrów, uzyskanym podczas testów obiektu 15 marca, ustanowił swój nowy rekord życiowy^[5].

Na przełomie czerwca i lipca 2018 doznał kontuzji pleców, która wykluczyła go z całego sezonu letniego 2018, a do treningów powrócił w grudniu 2018^[6]. Po przerwie w zawodach międzynarodowych rangi FIS po raz pierwszy wystąpił pod koniec stycznia 2019 w Lahti, gdzie wystartował w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 15., a w obu konkursach drużynowych (zarówno mężczyzn, jak i zespołów mieszanych) sięgnął po srebrne krążki. Pod koniec lutego 2019 w Brotterode po raz pierwszy zajął lokatę w czołowej „10” Pucharu Kontynentalnego (był 9.), a tydzień później, 3 marca 2019, w Renie pierwszy raz stanął na podium zawodów tego cyklu, plasując się na 2. lokacie. W tym samym miesiącu, w ramach Raw Air 2019, zadebiutował w Pucharze Świata – w Oslo został zdyskwalifikowany w kwalifikacjach, a 12 marca 2019 w Lillehammer po raz pierwszy wystąpił w konkursie głównym, zajmując 46. miejsce^[4].

W lipcu 2019 zadebiutował w Letnim Grand Prix – w zawodach w Hinterzarten był 40. w konkursie indywidualnym i 5. w rywalizacji drużyn mieszanych. W sezonie 2019/2020 dwukrotnie przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata, jednak nie zakwalifikował się do obu rozegranych konkursów Raw Air (w Oslo i Lillehammer)^[4]^[7].

W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2021 dwukrotnie stawał na podium: był 2. w Bischofshofen i zwyciężył w Oslo^[4]. Cały cykl ukończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej^[8]. 21 listopada 2021 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 21. pozycję w zawodach rozgrywanych w Niżnym Tagile. W dalszej części sezonu zimowego 2021/2022 dwukrotnie stawał na podium Pucharu Kontynentalnego (był 1. i 2. w lutym 2022 w Renie), a w Pucharze Świata jeszcze kilkukrotnie zdobył punkty. Najwyżej klasyfikowany w tym cyklu był w marcu 2022 w Oslo, na 9. miejscu^[4].

Jest medalistą mistrzostw Norwegii w skokach narciarskich – w październiku 2016 z pierwszym zespołem okręgu Akershus zdobył mistrzostwo kraju w konkursie drużynowym na skoczni normalnej^[9], a w marcu 2019 z pierwszą drużyną tego regionu zdobył srebrny medal w rywalizacji zespołowej na obiekcie normalnym^[10].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2017 Park City	–	11. miejsce
2018 Kandersteg	–	11. miejsce
2019 Lahti	–	15. miejsce

Drużynowo

2017 Park City	–	12. miejsce^[a], 4. miejsce (drużyna mieszana)^[b]
2018 Kandersteg	–	brązowy medal^[c], złoty medal (drużyna mieszana)^[d]
2019 Lahti	–	srebrny medal^[e], srebrny medal (drużyna mieszana)^[f]

Starty F. Villumstada na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	1 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	indywid.	90,5 m	89,5 m	242,3 pkt	20,9 pkt	Viktor Polášek
12.	3 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż.^[a]	87,0 m	–	336,0 pkt (114,0 pkt)	596,3 pkt	Słowenia
4.	5 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż. mix.^[b]	90,0 m	91,5 m	837,2 pkt (234,1 pkt)	88,1 pkt	Słowenia
11.	1 lutego	2018	Kandersteg	Nordic Arena	K-95	HS-106	indywid.	99,0 m	95,0 m	249,3 pkt	42,1 pkt	Marius Lindvik
3.	3 lutego	2018	Kandersteg	Nordic Arena	K-95	HS-106	druż.^[c]	101,0 m	102,0 m	1037,0 pkt (258,4 pkt)	31,5 pkt	Niemcy
1.	4 lutego	2018	Kandersteg	Nordic Arena	K-95	HS-106	druż. mix.^[d]	95,0 m	98,0 m	869,3 pkt (215,6 pkt)	–
15.	24 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	88,5 m	91,0 m	222,6 pkt	29,5 pkt	Thomas Aasen Markeng
2.	26 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż.^[e]	91,0 m	95,5 m	976,8 pkt (253,3 pkt)	2,9 pkt	Niemcy
2.	28 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. mix.^[f]	90,5 m	98,0 m	979,6 pkt (258,1 pkt)	4,8 pkt	Rosja

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018/2019	niesklasyfikowany
2021/2022	42.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

																												punkty
Sezon 2018/2019
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	46	-	-	-	-	0
Sezon 2019/2020
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	0
Sezon 2021/2022
																												punkty
43	21	43	30	27	28	44	dq	32	37	26	q	36	21	39	-	-	-	-	-	-	35	9	41	q	38	q	-	62
Sezon 2022/2023
																													punkty
21	43	-	-	-	-	-	-																						10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2021/2022	41.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019	78.
2020	67.
2022	31.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2022	53.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2021/2022	niesklasyfikowany

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019	niesklasyfikowany
2022	49.

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	18 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	druż. mix.^[g]	96,0 m	–^[h]	407,0 pkt (120,0 pkt)	3.	9,9 pkt	Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

								punkty
2019
-	40	-	-	-	-	-	-	0
2022
						punkty
-	-	-	10	-	-	26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2019
2019	-	5	-
2022
2022	4	3	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2016/2017	niesklasyfikowany
2017/2018	106.
2018/2019	27.
2019/2020	73.
2021/2022	38.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	19 lutego	2022	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	133,5 m	133,5 m	270,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	3 marca	2019	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	129,5 m	122,5 m	220,7 pkt	2.	2,1 pkt	Marius Lindvik
2.	24 marca	2019	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	139,5 m	128,5 m	263,6 pkt	3.	11,0 pkt	Aleksander Zniszczoł
3.	19 lutego	2022	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	133,5 m	133,5 m	270,8 pkt	1.	–
4.	20 lutego	2022	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	137,0 m	140,5 m	289,2 pkt	2.	7,9 pkt	Žiga Jelar
5.	27 grudnia	2022	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	135,5 m	136,0 m	289,5 pkt	3.	4,8 pkt	Benjamin Østvold

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 28 grudnia 2022

																														punkty
Sezon 2016/2017
-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	46	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	52	36	-	-	0
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	25	29	49	-	8
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	37	34	13	9	5	2	12	23	dq	3	264
Sezon 2019/2020
																					punkty
19	14	36	40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	2	-	-	-	-	-	-	-	180
Sezon 2022/2023
																							punkty
5	7	17	15	3	8																		203
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019	34.
2021	3.
2022	23.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	19 września	2021	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	102,0 m	104,5 m	237,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 września	2021	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	132,5 m	126,0 m	254,9 pkt	2.^[i]	4,6 pkt	Manuel Fettner
2.	19 września	2021	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	102,0 m	104,5 m	237,2 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

																punkty
2019
45	23	-	-	38	24	-	-	40	12	22	24	25	10	39	16	100
2021
												punkty
-	-	-	-	4	4	2	7	4	1	11	22	399
2022
									punkty
4	5	-	-	-	-	-	-	-	95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2014/2015	niesklasyfikowany
2015/2016	179.
2016/2017	139.
2017/2018	84.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

																										punkty
Sezon 2014/2015
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	46	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	25	29	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32	16	-	-	-	-	-	-	15
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Fredrik Villumstad, Erik Johannessen, Jesper Ødegaard, Marius Lindvik
↑ ^a ^b Skład zespołu: Silje Opseth, Marius Lindvik, Anna Odine Strøm, Fredrik Villumstad
↑ ^a ^b Skład zespołu: Fredrik Villumstad, Jesper Ødegaard, Thomas Aasen Markeng, Marius Lindvik
↑ ^a ^b Skład zespołu: Silje Opseth, Fredrik Villumstad, Anna Odine Strøm, Marius Lindvik
↑ ^a ^b Skład zespołu: Fredrik Villumstad, Anders Ladehaug, Sander Vossan Eriksen, Thomas Aasen Markeng
↑ ^a ^b Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Fredrik Villumstad, Silje Opseth, Thomas Aasen Markeng
↑ Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Bendik Jakobsen Heggli, Silje Opseth, Fredrik Villumstad
↑ Seria konkursowa została odwołana.
↑ Ex aequo z Danielem Tschofenigiem

Przypisy

↑ Vikersund (NOR) Men's HS117 Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-14]. (ang.).
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
↑ Nordisk juniorlandskamp. skiforbundet.no, 2018-01-31. [dostęp 2018-03-17]. (norw.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Athlete : VILLUMSTAD Fredrik. fis-ski.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
↑ Andrzej Mysiak: Czwartek w Vikersund: Skocznia przetestowana, dziesięć lotów za dwusetny metr. skokinarciarskie.pl, 2018-03-15. [dostęp 2018-03-17].
↑ Sparte det beste til slutt: Fløy til to VM-sølv. groruddalen.no, 2019-01-30. [dostęp 2019-10-29]. (norw.).
↑ Adam Kwieciński: VILLUMSTAD Fredrik 1999.03.21 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-05-05].
↑ Adam Bucholz: LPK w Klingenthal: Fettner wygrywa, Wolny drugi i powiększa limit startowy w PŚ dla Polski!. skijumping.pl, 2021-09-26. [dostęp 2022-06-11].
↑ Dominik Formela: Akershus drużynowym mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2016-10-30. [dostęp 2018-03-17].
↑ NM Laghopp 2018 Resultatliste 2. omgang Midtstubakken Kollenhopp. skiforbundet.no, 2019-03-30. [dostęp 2019-10-29]. (norw.).

Bibliografia

Athlete : VILLUMSTAD Fredrik. fis-ski.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
Adam Kwieciński: VILLUMSTAD Fredrik 1999.03.21 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-05-05].

[msj17-11] Skład zespołu: Fredrik Villumstad, Erik Johannessen, Jesper Ødegaard, Marius Lindvik

[msj17m-12] Skład zespołu: Silje Opseth, Marius Lindvik, Anna Odine Strøm, Fredrik Villumstad

[msj18-13] Skład zespołu: Fredrik Villumstad, Jesper Ødegaard, Thomas Aasen Markeng, Marius Lindvik

[msj18m-14] Skład zespołu: Silje Opseth, Fredrik Villumstad, Anna Odine Strøm, Marius Lindvik

[msj19-15] Skład zespołu: Fredrik Villumstad, Anders Ladehaug, Sander Vossan Eriksen, Thomas Aasen Markeng

[msj19m-16] Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Fredrik Villumstad, Silje Opseth, Thomas Aasen Markeng

[17] Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Bendik Jakobsen Heggli, Silje Opseth, Fredrik Villumstad

[seria-18] Seria konkursowa została odwołana.

[tschofenig-19] Ex aequo z Danielem Tschofenigiem

[1] Vikersund (NOR) Men's HS117 Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-14]. (ang.).

[rek-2] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].

[3] Nordisk juniorlandskamp. skiforbundet.no, 2018-01-31. [dostęp 2018-03-17]. (norw.).

[fis-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Athlete : VILLUMSTAD Fredrik. fis-ski.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).

[5] Andrzej Mysiak: Czwartek w Vikersund: Skocznia przetestowana, dziesięć lotów za dwusetny metr. skokinarciarskie.pl, 2018-03-15. [dostęp 2018-03-17].

[6] Sparte det beste til slutt: Fløy til to VM-sølv. groruddalen.no, 2019-01-30. [dostęp 2019-10-29]. (norw.).

[7] Adam Kwieciński: VILLUMSTAD Fredrik 1999.03.21 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-05-05].

[8] Adam Bucholz: LPK w Klingenthal: Fettner wygrywa, Wolny drugi i powiększa limit startowy w PŚ dla Polski!. skijumping.pl, 2021-09-26. [dostęp 2022-06-11].

[9] Dominik Formela: Akershus drużynowym mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2016-10-30. [dostęp 2018-03-17].

[10] NM Laghopp 2018 Resultatliste 2. omgang Midtstubakken Kollenhopp. skiforbundet.no, 2019-03-30. [dostęp 2019-10-29]. (norw.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[h]

[i]

Indywidualnie	1933: Einstein Raabe 1934: Hans Kleppen 1935: Arne Bror Christiansen 1936: Reidar Andersen 1937: Reidar Andersen 1938: Reidar Andersen 1939: Birger Ruud 1940: Hilmar Myhra 1941-1945 1946: Asbjørn Ruud 1947: Henry Amdahl 1948: Asbjørn Ruud 1949: Torbjørn Falkanger 1950: Torbjørn Falkanger 1951: Erling Kroken 1952: Arnfinn Bergmann 1953: Arnfinn Bergmann 1954: Torbjørn Falkanger 1955: Sverre Stallvik 1956: Arne Hoel 1957: Halvor Næs 1958: Arnfinn Bergmann 1959: Anders Woldseth 1960: Ole Tom Nord 1961: Toralf Engan 1962: Arne Larsen 1963: Torgeir Brandtzæg 1964: Torgeir Brandtzæg
Skocznia normalna indywidualnie	1965: Bjørn Wirkola 1966: Bjørn Wirkola 1967: Bent Tomtum 1968: Bjørn Wirkola 1969: Bent Tomtum 1970: Lars Grini 1971: Ingolf Mork 1972: Ingolf Mork 1973: Lars Grini/Frithjof Prydz 1974: Johan Sætre 1975: Johan Sætre 1976: Johan Sætre 1977: Johan Sætre 1978: Per Bergerud 1979: Johan Sætre 1980: Johan Sætre 1981: Ivar Mobekk 1982: Roger Ruud 1983: Per Bergerud 1984: Per Bergerud 1985: Per Bergerud 1986: Roger Ruud 1987: Jon Inge Kjørum 1988: Erik Johnsen 1989: Jon Inge Kjørum 1990: Ole Gunnar Fidjestøl 1991: Espen Bredesen 1992: Espen Bredesen 1993: Espen Bredesen 1994: Clas Brede Bråthen 1995: Arve Vorvik 1996: Kristian Brenden 1997: Espen Bredesen 1998: Espen Bredesen 1999: Morten Ågheim 2000: Lasse Ottesen 2001: Morten Solem 2002: Anders Bardal 2003: Tommy Ingebrigtsen 2004: Roar Ljøkelsøy 2005: Lars Bystøl 2006: Bjørn Einar Romøren 2007: Anders Jacobsen 2008: Anders Bardal 2009: Roar Ljøkelsøy 2010: Bjørn Einar Romøren 2011: Anders Bardal 2012: Anders Jacobsen 2013: Tom Hilde 2014: Andreas Stjernen 2015: Rune Velta 2016–2018 2019: Thomas Aasen Markeng 2020–2021
Skocznia duża indywidualnie	1965: Torgeir Brandtzæg 1966: Bjørn Wirkola 1967: Bjørn Wirkola 1968: Bjørn Wirkola 1969: Erling Stranden 1970: Bjørn Wirkola 1971: Bjørn Wirkola 1972: Frithjof Prydz 1973: Nils-Per Skarseth 1974: Lars Grini 1975: Odd Grette 1976: Johan Sætre 1977: Johan Sætre 1978: Per Bergerud 1979: Per Bergerud 1980: Johan Sætre 1981: Roger Ruud 1982: Johan Sætre 1983: Per Bergerud 1984: Rolf Åge Berg 1985: Per Bergerud 1986: Vegard Opaas 1987: Ole Gunnar Fidjestøl 1988: Jon Inge Kjørum 1989: Ole Gunnar Fidjestøl 1990: Ole Gunnar Fidjestøl 1991: Espen Bredesen 1992: Lasse Ottesen 1993: Espen Bredesen 1994: Espen Bredesen 1995: Lasse Ottesen 1996: Espen Bredesen 1997: Lasse Ottesen 1998: Kristian Brenden 1999: Roar Ljøkelsøy 2000 2001: Bjørn Einar Romøren 2002: Anders Bardal 2003: Tommy Ingebrigtsen 2004: Sigurd Pettersen 2005: Sigurd Pettersen 2006: Bjørn Einar Romøren 2007 2008: Anders Jacobsen 2009: Anders Bardal 2010: Anders Jacobsen 2011: Anders Jacobsen 2012: Anders Bardal 2013: Anders Fannemel 2014: Anders Bardal 2015: Anders Jacobsen 2016: Kenneth Gangnes 2017: Daniel-André Tande 2018: Robert Johansson 2019: Andreas Stjernen 2020: Bendik Jakobsen Heggli 2021: Anders Ladehaug 2022: Johann André Forfang
Drużynowo	1987: Oslo (Johnsen, Nilsen, Hansson, Opaas) 1988: Sør-Trøndelag (R. A. Berg, Pedersen, H. Stjernen, Eidhammer) 1989: Sør-Trøndelag (Pedersen, Johansen, Trøen, Eidhammer) 1990: Buskerud (Meløe, Sørensen, Gruben, Fidjestøl) 1991: Oslo (Eirik Bredesen, Johnsen, Johanssen, Espen Bredesen) 1992: Akershus (Espen Bredesen, Ø. Berg, Olijnyk, Ottesen) 1993: Akershus (Espen Bredesen, Ø. Berg, Ottesen, Müller) 1994: Hedmark (Rustad, Mathisen, Solhaug, Kvarstad) 1995: Sør-Trøndelag (Myrbakken, Ljøkelsøy, Børset, Vorvik) 1996: Buskerud (Bråthen, Håre, Holseter, Halvorsen) 1997: Sør-Trøndelag (Ljøkelsøy, Lie, Tuff, Vorvik) 1998: Sør-Trøndelag (Vorvik, Lie, Børset, Ljøkelsøy) 1999: Sør-Trøndelag (Ljøkelsøy, Meyer, Lie, Ingebrigtsen) 2000: Sør-Trøndelag (Ljøkelsøy, Solem, Lie, Ingebrigtsen) 2001: Sør-Trøndelag (Ingebrigtsen, Solem, Lie, Ljøkelsøy) 2002: Akershus (Evensen, Næss, Stensrud, Romøren)/Buskerud (Andersen, E. Enger, O. C. Enger, Pettersen) 2003: Sør-Trøndelag (Lie, P. Tande, Meyer, Solem) 2004: Sør-Trøndelag (Solem, Rostad, Ingebrigtsen, Ljøkelsøy) 2005: Akershus (Vilberg, Solheim, Hilde, Romøren) 2006: Buskerud (Lobben, Egeberg, Jacobsen, Pettersen) 2007: Akershus (Stensrud, Sorsell, Romøren, Hilde) 2008: Akershus (Stensrud, Sorsell, Romøren, Hilde) 2009: Akershus (Romøren, Sorsell, Vilberg, Hilde) 2010: Akershus (Swensen, Velta, Hilde, Romøren) 2011: Akershus (Sorsell, Halvorsen, Velta, Hilde) 2012: Oppland (Bjerkeengen, Hagemoen, Johansson, Gangnes) 2013: Akershus (Sorsell, Grimsrud, Halvorsen, Hilde) 2014: Nord-Trøndelag (A. Stjernen, Brandt, Ingvaldsen, Bardal) 2015: Akershus (Hilde, Granerud, Sorsell, Velta) 2016–2018 2019: Oppland (Buskum, Myhren, Johansson, Markeng) 2020– 2021

Navigation

Fredrik Villumstad

Przebieg kariery

Indywidualnie

Drużynowo

Starty F. Villumstada na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie