Fritz Lubrich

Fritz Lubrich
Data i miejsce urodzenia26 stycznia 1888
Nowe Miasteczko
Pochodzenieniemieckie
Data i miejsce śmierci15 kwietnia 1971
Hamburg
Instrumentyorgany
Gatunkimuzyka poważna
Zawódorganista, kompozytor, pedagog

Fritz Lubrich (ur. 26 stycznia 1888 w Nowym Miasteczku, zm. 15 kwietnia 1971 w Hamburgu) − niemiecki organista, kompozytor i pedagog[1].

Życiorys

Jego rodzicami byli Fritz Paul Lubrich (1862–1952)[2] kantor i hymnolog oraz Mathilde z domu Schramm. Uczęszczał do gimnazjum w Nysie, a w latach 1905–1908 do Seminarium Nauczycielskiego w Żaganiu. W 1907 r. został w konserwatorium w Lipsku uczniem Maxa Regera i Karla Straube[3]. Pod koniec studiów otrzymał nagrodę Arthura Nikischa za kompozycję[4].

W latach 1911–1919 był nauczycielem muzyki w protestanckim kolegium nauczycielskim w Bielsku. W 1917 r. otrzymał austriacki tytuł profesora. W 1919 r. został na krótko starszym organistą w Kościele św. Pawła we Wrocławiu. W 1923 r. otrzymał również tytuły profesora niemiecki i polski[5].

Z początkiem lata dwudziestych został organistą i chórmistrzem w ewangelickim kościele Zmartwychwstania Pańskiego w Katowicach. Prowadził niemieckie chóry świeckie, między innymi Meistersche Gesangverein[6], z którym wykonał katowicką prapremierę Stabat Mater Karola Szymanowskiego[7]. Jednocześnie był kierownikiem miejscowego konserwatorium muzycznego. Był uznanym kompozytorem, którego utwory do dziś znajdują się w obiegu koncertowym[8].

W czerwcu 1936 r. wstąpił do NSDAP. W 1939 r., po wkroczeniu Niemców, pełnił szereg funkcji w niemieckiej administracji muzycznej na Śląsku. W latach 1939–1945 był dyrektorem powołanej w miejsce konserwatorium Okręgowej Śląskiej Szkoły Muzycznej (Höhere Landesmusikschule)[9].

Po wojnie wyjechał do Hamburga gdzie był organistą i pedagogiem. Wśród jego uczniów byli Engelbert Hilbic[10], Günter Bialas, Gerd Zacher i Kurt Schwaen[11].

Przypisy

  1. ↑ Erich Barutzki, Fritz Lubrich, der Jüngere, in: Deutsche Monatshefte in Polen, Zeitschrift für Geschichte und Gegenwart des Deutschtums in Polen, Herausgegeben von Viktor Kauder (1934/35), Viktor Kauder u. Alfred Lattermann 1934/1935, S.490-496.
  2. ↑ Kazimierz Bartkiewicz, Ludzie Środkowego Nadodrza: wybrane szkice biograficzne (XII-XX wiek), Zielona Góra: Verbum, 1998, s. 127, ISBN 83-909375-0-6, OCLC 45487300.
  3. ↑ Christopher Anderson, Twentieth-century organ music, New York: Routledge, 2012, s. 113, ISBN 978-1-136-49790-2, OCLC 787851046 (ang.).
  4. ↑ Henryk Orzyszek, Fritz Lubrich (1888-1971), Katowice: Polskie Tow. Ewangelickie, Oddz. w Katowicach, 1996, ISBN 83-902861-2-2, OCLC 76007457.
  5. ↑ Peter Andraschke, Der Reger-Schüler Fritz Lubrich (1888-1971), Dülmen: Laumann, 1989, ISBN 978-3-87466-126-3, OCLC 977887187 (niem.).
  6. ↑ Festschrift zum 50 jährigen Bestehen des Meister'schen Gesangvereins Kattowitz., Kattowitzer Buchdruckerei und Verlags, 1933 (niem.).
  7. ↑ Barnaba Matusz, Chórmistrz nad chórmistrze, „Kwartalnik Fabryka Silesia”, 21 (3), Katowice 2018, s. 24–27, ISSN 2084-9621.
  8. ↑ Aneta Sokół, Muzyk i kompozytor – Fritz Lubrich (1888-1971), Polskie Towarzystwo Ewangelickie, 20 stycznia 2015 [dostęp 2019-10-28].
  9. ↑ Mirosław Węcki, Losy górnośląskiego kompozytora Fritza Lubricha podczas II wojny światowej, [w:] Antoni Barciak (red.), Założyciele miasta oraz mecenasi nauki, kultury i sztuki w dziejach Katowic, wyd. 1, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2017, s. 171, ISBN 978-83-64356-22-3, OCLC 1056206227.
  10. ↑ Hans-Jurgen Winterhoff, Helmut Loos, Fünf schlesische Komponisten des 20. Jahrhunderts, Bonn: G. Schröder, 1994, ISBN 3-926196-20-3, OCLC 32965835 (niem.).
  11. ↑ Kurt Borowka, Fritz Lubrich: Komponist und Dirigent, Professor der Musik, Träger des oberschlesischen Kulturpreises 1969; sein Leben, seine Werke und sein Schaffen, 1967 (niem.).