Fuga (budownictwo)

Spoina w murze z cegły

Fuga (budownictwo) (niem.) - obecnie także nazywana spoiną - w budownictwie jest złączem wypełniającym lukę między elementami muru, która wraz z materiałem z którego wykonany jest mur tworzy tzw. lico muru^[1].

Oprócz celów konstrukcyjnych może być również wykorzystany do projektowania. Wzór spoin odnosi się do rozmieszczenia i wyglądu spoin na określonej powierzchni, np. w murze czy posadzce z płytek. Na wzór spoiny ma wpływ kształt użytych kamieni lub płytek, użyty materiał spoiny, kolor spoiny oraz konstrukcja spoiny. W murze z kamienia obrobionego spoiny tworzą delikatną, rzadką sieć zależną od wielkości bloków użytego kamienia. W murze z cegły spoiny są bardziej widoczne^[1].

• spoina w murze pomiędzy cegłami w wątku murarskim
• spoina między płytkami ceramicznymi ułożonymi na ścianie lub podłodze
• szczelina dylatacyjna, czyli szczelina celowo utworzona w budynku lub jego elemencie
• wyżłobienie w desce służące do połączenia wzdłużnego np. w boazerii

Cechy charakterystyczne

• grubość: współcześnie do wiązania cegieł stosuje się spoiny 1-2 cm. Podobne grubości stosowano w średniowieczu (1 cm w arch. romańskiej, 1,5-1,8 w gotyku). W starożytności stosowano spoiny grubsze (3-4 cm w Rzymie, 8 cm w Bizancjum).
• kolor: wynika ze składu zaprawy, a zwłaszcza z domieszek.
• kształt: spoinę można modelować na różne sposoby. Może być płaska, wklęsła lub wypukła w kształcie wałka. Dwie ostatnie powodują grę światłocieni, co wpływa na wygląd elewacji^[1]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Rodzaje fug do płytek ceramicznych