Głos Sądownictwa

Głos Sądownictwa
Częstotliwość

co miesiąc

Państwo

 II Rzeczpospolita

Adres

ul. Mokotowska 51,
Warszawa

Wydawca

Oddział Warszawski Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej

Tematyka

prawo

Pierwszy numer

styczeń 1929

Ostatni numer

wrzesień 1939

Redaktor naczelny

Bronisław Wisznicki, Kazimierz Fleszyński

Liczba stron

40

Głos Sądownictwa – polski miesięcznik prawniczy wydawany w II Rzeczypospolitej.

Historia

Czasopismo zostało powołane przez zarząd Oddziału Warszawskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na dotychczasowy brak wydawnictwa periodycznego dla sędziów i prokuratorów w dziedzinie zawodowej i prawnej sądownictwa stołecznego i prowincjonalnego Apelacji Warszawskiej, w zamierzeniu było dedykowane jako pismo o charakterze propagandowym i dostępne dla obszarze całego państwa[1]. Pierwszy numer czasopisma ukazał się w styczniu 1929 z podtytułem miesięcznik poświęcony zagadnieniom społeczno-prawnym i zawodowym[2]. Od początku istnienia pisma redaktorem naczelnym był redaktor Bronisław Wisznicki, działający przy ul. Topolowej 5, zaś siedziba redakcji i administracja funkcjonowały przy ul. Mokotowskiej 51[3]. Od 1930 czasopismo było wydawane jako organ prasowy Oddziałów Warszawskiego, Wileńskiego i Lubelskiego ZSiPRP[4]. Później redaktorem został Kazimierz Fleszyński[5]. Ostatni numer czasopisma ukazał się na miesiąc wrzesień 1939[6].

Przypisy

  1. ↑ Do kolegów – czytelników i współpracowników. „Głos Sądownictwa”. Nr 1, s. 1, 1929. 
  2. ↑ Głos Sądownictwa. Wstęp. „Głos Sądownictwa”. Nr 1, s. 1, 1929. 
  3. ↑ Redakcja. „Głos Sądownictwa”. Nr 1-12, s. 620, 1929 (całość). 
  4. ↑ Wstęp. „Głos Sądownictwa”. Nr 1-12, s. 1, 1930 (całość). 
  5. ↑ Wstęp. „Głos Sądownictwa”. Nr 1-12, s. 1, 1933 (całość). 
  6. ↑ Wstęp. „Głos Sądownictwa”. Nr 9, s. 677, 1939. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).