Głosiciel

Świadkowie Jehowy głoszą od domu do domu (w Portugalii)...

... na ulicy (na Ukrainie)...

... z publikacjami religijnymi na ulicy (we Włoszech)...

...na bezpłatnych kursach biblijnych

Głosiciel – kaznodzieja Świadków Jehowy, ochrzczony lub nieochrzczony członek zboru, który nieodpłatnie głosi dobrą nowinę o Królestwie Bożym^[1][2]. Według oficjalnych danych Świadków Jehowy w 2021 roku w całym świecie działalność kaznodziejską prowadziło 8 686 980 głosicieli^[3] należących do 119 297 zborów w 239 krajach i terytoriach (w Polsce 113 723 głosicieli w 1272 zborach)^[4][5][6].

Głosiciel musi spełniać określone wymagania, dotyczące zagadnień religijnych (organizacyjnych), biblijnych (doktrynalnych) i moralnych^[7]. Każdy głosiciel może mieć przydzielony teren do służby kaznodziejskiej, na którym powinien dotrzeć do jak największej liczby jego mieszkańców^[a][8]. Przydzielony teren może po jakimś czasie wymienić. Głosiciel, wyruszając do służby (przeważnie razem z drugim głosicielem^[9]), zwykle rozpowszechnia nieodpłatnie czasopisma „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, „Przebudźcie się!” i inne publikacje Świadków Jehowy oraz Biblie, zaprasza na zebrania do miejscowej Sali Królestwa, na wykłady podczas kongresu^[10], na doroczną uroczystość Wieczerzy Pańskiej^[11], bierze udział w specjalnych kampaniach informacyjnych^[12][13], wyświetla krótkie filmy lub proponuje skorzystanie z bezpłatnego kursu biblijnego^[14] w określonym celu^[15].

Głosiciel składa comiesięczne sprawozdanie ze służby kaznodziejskiej (ilości czasu poświęconego na rozmowy z innymi osobami niebędącymi Świadkami Jehowy, liczby rozpowszechnionych publikacji, wyświetlonych filmów i prowadzonych z osobami zainteresowanymi tzw. studiów biblijnych)^[16].

Nie ma limitu na czas przeznaczony na służbę w danym miesiącu. Jednakże ochrzczeni głosiciele mogą zadeklarować, iż w danym miesiącu lub w dłuższym okresie przeznaczą określoną ilość czasu na głoszenie, pełniąc służbę w charakterze tzw. pionierów^[17]: pionierów pomocniczych lub pionierów stałych (tzw. pionierzy pełnoczasowi)^[a].

Historia

W lipcu i sierpniu 1881 roku w „Strażnicy” opublikowano artykuł pod tytułem Czy głosisz? Oparte m.in. na Ewangelii Mateusza 24:14; 28:19–20 oraz Dziejach Apostolskich 1:8 rozważania wskazywały, że głównym zadaniem ówczesnych Badaczy Pisma Świętego powinno być głoszenie Dobrej Nowiny. Od roku 1881 zaczęto bezpłatnie rozpowszechniać swoje publikacje. Na kongresie w 1892 roku w Allegheny w Stanach Zjednoczonych około 400 osób z 20 amerykańskich stanów oraz z kanadyjskiej prowincji Manitoba – oprócz pięciu dni intensywnego studium Biblii – uczestniczyło w dwudniowym szkoleniu dla tzw. kolporterów (dawna nazwa pionierów), którzy rozprowadzali publikacje religijne – głównie „Strażnicę” oraz Biblie.

Jeszcze przed rokiem 1903 zachęcano wyznawców, aby starali się wręczać publikacje każdej napotkanej osobie. W kilku aglomeracjach amerykańskich odwiedzono każde mieszkanie w promieniu 15 km od centrum. Część wyznawców usługiwała w charakterze kolporterów. Od 1914 roku rozpoczęto zapraszanie na projekcje filmu Fotodrama stworzenia.

Od roku 1919 podkreślano, że w działalności kaznodziejskiej powinien brać udział każdy chrześcijanin. W artykule Służba jest rzeczą ważną w „Strażnicy” z 15 sierpnia 1922 roku (wydanie polskie z 1 października) wyjaśniono, jak ważne jest, by „czynnie dostarczać drukowane poselstwo ludowi i tłumaczyć mu przy drzwiach, dając świadectwo, że królestwo niebieskie jest tuż przed nami.” Pomimo tego tylko część Badaczy Pisma Świętego głosiła od domu do domu – w roku 1922 co tydzień składało sprawozdanie z głoszenia 2712 osób. Wielu nie chciało głosić, traktując to zajęcie jako uwłaczające ich godności; niektórzy krytykowali tę metodę ewangelizacji. Z czasem, gdy dalej podkreślano wagę głoszenia, sporo z nich odłączyło się od głównej grupy Badaczy Pisma Świętego^[18].

W 1926 roku najwyższa liczba głosicieli wyniosła 5937. W roku 1927 głosiciele zostali zachęceni do tego, by co niedziela poświęcać czas na działalność kaznodziejską. Od razu pojawiły się przeszkody. Wielu wyznawców w Stanach Zjednoczonych za to aresztowano. Pomimo tego rok później w Stanach Zjednoczonych nastąpił 53% wzrost ich liczby^[19].

W następnych dziesięcioleciach w służbie do domu do domu brało udział coraz więcej głosicieli^[18]. W latach 30. XX wieku organizowano tzw. kampanie dywizjonowe, podczas których głosiciele z okolicznych zborów zjeżdżali się, by opracować teren. W 1932 roku wprowadzono karty świadectwa, a w 1934 roku zaczęto korzystać w działalności ewangelizacyjnej ze specjalnie zaprojektowanych do tego celu gramofonów i płyt z nagranymi kazaniami (90 różnych wykładów)^[19].

W 1936 roku głosiciele po raz pierwszy zaczęli używać na szeroką skalę plakatów informacyjnych, które noszono głównie w dzielnicach handlowych. W roku 1940 używano ponad 40 tys. gramofonów. Wtedy też rozpoczęto rozpowszechnianie czasopisma „Pociecha” (obecnie: „Przebudźcie się!”). Dwa lata później do szkolenia głosicieli wprowadzono Zaawansowany Kurs Służby Kaznodziejskiej^[20]. (późniejsza: teokratyczna szkoła służby kaznodziejskiej; obecnie część zebrania pod nazwą „Chrześcijańskie życie i służba”).

W 1943 roku otwarto Biblijną Szkołę Strażnicy – Gilead^[20][21].

Na początku lat 50. XX wieku w Stanach Zjednoczonych 28% ówczesnych Świadków Jehowy „ograniczało swoją działalność do rozpowszechniania ulotek i stania z czasopismami na ulicy. Ponad 40% uczestniczyło w służbie kaznodziejskiej nieregularnie, a nawet nie wyruszało do niej przez całe miesiące”. Dlatego w roku 1953 na międzynarodowym kongresie pod hasłem „Społeczeństwo Nowego Świata” w Nowym Jorku ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica, Nathan H. Knorr, oznajmił, że jednym z głównych zadań wszystkich chrześcijańskich nadzorców jest pomaganie każdemu Świadkowi, by regularnie uczestniczył w służbie od domu do domu. Dla realizacji tego celu uruchomiono ogólnoświatowy program szkoleniowy. Dzięki temu zwłaszcza osoby, które nie głosiły od domu do domu, otrzymywały wskazówki, jak z obcymi ludźmi rozmawiać przy drzwiach na podstawie Biblii i wyjaśniać kwestie najczęściej poruszane przez mieszkańców. W rezultacie tego programu w ciągu dziesięciu lat liczba głosicieli na świecie wzrosła o 100%, liczba dokonywanych tzw. odwiedzin ponownych – o 126%, a liczba studiów biblijnych – o 150%^[18].

W 1963 roku osiągnięto pierwszy milion głosicieli, 11 lat później liczba ta się podwoiła. W 1977 roku wprowadzono dla pełnoczasowych głosicieli Kurs Służby Pionierskiej.

W 1985 roku przekroczono liczbę 3 milionów głosicieli, pięć lat później – 4 milionów. W 1996 roku na całym świecie działało już ich 5 milionów. W 2000 roku przekroczono liczbę 6 milionów. W 2008 roku przekroczono liczbę 7 milionów, a w 2014 – 8 milionów. Latem 2013 roku wdrożono ogólnoświatowy program świadczenia publicznego na terenie poszczególnych zborów oraz na terenie wielkomiejskim z pomocą wózków z bezpłatną literaturą biblijną (pierwszy pilotażowy program wprowadzono w 2001 roku Francji oraz w listopadzie 2011 roku na nowojorskim Manhattanie)^[22][23].

W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była tylko listownie, telefonicznie i w formie elektronicznej, a od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną)^[a][24]. W 2021 roku na całym świecie działało prawie 8,7 milionów głosicieli w 239 krajach i terytoriach^[18][25][5].

Służba pełnoczasowa

• Pionier pomocniczy – deklaruje poświęcenie minimum 50 godzin w miesiącu na służbę kaznodziejską. Największą ich liczbę osiągnięto w kwietniu 2011 roku – 2 657 377^[b][c], w Polsce było wówczas 45 028 pionierów pomocniczych. Na świecie w 2021 roku było przeciętnie w każdym miesiącu 398 504 pionierów pomocniczych^[5] (w Polsce, w 2016 – 6225).
• Pionier (inaczej: pionier stały) – poświęca na służbę minimum 840 godzin w roku (przeciętnie co najmniej 70 godzin miesięcznie); deklaruje pełnienie takiej służby co najmniej przez jeden rok. Po roku takiej służby pionier stały może skorzystać ze specjalnego szkolenia – Kursu Służby Pionierskiej. Doświadczeni pionierzy w wieku od 23 do 65 lat, po dwóch latach służby pionierskiej oraz gotowi działać na przydzielonych im terenach, mogą skorzystać z dwumiesięcznego Kursu dla Ewangelizatorów Królestwa^[26]. Na świecie w 2021 roku było przeciętnie 1 350 138 pionierów stałych (w Polsce – 8789^[6][5]).
• Pionier specjalny – na służbę przeznacza ok. 130 godzin w miesiącu^[27]. W Polsce w 2011 roku było 241 pionierów specjalnych. Na świecie w 1992 roku było ponad 14 500 pionierów specjalnych, a w roku 2015 przeszło 55 tysięcy^[28].
• Misjonarz terenowy – na służbę przeznacza ok. 130 godzin w miesiącu; zamianowany przez Komitet Służby Ciała Kierowniczego, a teren do działalności wyznacza mu Komitet Oddziału. Nowo mianowany misjonarz terenowy jest obecnie absolwentem Kursu dla Ewangelizatorów Królestwa, wybranym spośród tymczasowych pionierów specjalnych, który otrzymuje przydział terenu działalności na 3 lata. Po tym czasie jeśli chce dalej kontynuować służbę, Komitet Służby Biura Oddziału rozpatruje taką prośbę^[29] (misjonarzami są również absolwenci Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead^[30][27]. W 2021 roku na całym świecie działało 3090 misjonarzy terenowych. Zostali przydzielani do zborów, w których są potrzeby związane z głoszeniem. Dodatkowo 1001 misjonarzy terenowych usługiwało w charakterze nadzorców obwodów i ich żon^[31].

Statystyki

Liczba głosicieli Świadków Jehowy oraz obecnych na Pamiątce od roku 1944

Najwyższa liczba głosicieli Świadków Jehowy na świecie od roku 1945

Liczebność głosicieli Świadków Jehowy na świecie:

      – dokładna liczebność nie jest podawana

      – mniej niż 1000 głosicieli

      – od 1000 do 9999 głosicieli

      – od 10 000 do 99 999 głosicieli

      – od 100 000 do 499 999 głosicieli

      – powyżej 500 000 głosicieli

Świadkowie Jehowy podają następujące dane statystyczne:^[d][6]

Szkolenia dla głosicieli

Oprócz wymienionych szkoleń dla pionierów, wszyscy głosiciele korzystają z cotygodniowych zebrań pod nazwą Chrześcijańskie życie i służba oraz ze zbiórek do służby polowej^[32] i innych zebrań. Aktualne wskazówki dotyczące służby kaznodziejskiej zamieszczane są w dwumiesięczniku „Chrześcijańskie życie i służba – program zebrań”^[a][33].

Formy głoszenia

• od domu do domu (od drzwi do drzwi)^[a] – podstawowa działalność kaznodziejska Świadków Jehowy, polegająca na odwiedzaniu wszystkich domów (mieszkań) na wyznaczonym do służby kaznodziejskiej terenie osobistym^{[34][9][35][36]};
• głoszenie publiczne – na ulicy i w innych miejscach publicznych (np. na placach targowych, dworcach, lotniskach, parkingach, w punktach handlowych i usługowych, portach, parkach)^[36][34], w tym w 35 krajach korzystając z 300 tysięcy przenośnych wózków, stojaków i stolików na literaturę^[37];
• głoszenie nieoficjalne – prowadzenie nieoficjalnych rozmów ze znajomymi (np. w szkole, w miejscu pracy podczas przerw), krewnymi, sąsiadami lub osobami napotkanymi w różnych miejscach (np. w środkach transportu)^[38][34];
• głoszenie przez telefon oraz komunikatory internetowe^[34][39][40];
• głoszenie przez pisanie listów, maili^[41][34];
• głoszenie w ośrodkach penitencjarnych i więzieniach^[42][43] (np. w Polsce ok. 450 specjalnie przygotowanych kaznodziejów odwiedza ponad 150 takich miejsc)^[44];
• odwiedziny ponowne u osób okazujących zainteresowanie (lub przyjmujących publikacje Świadków Jehowy), osobiście lub listownie, telefonicznie czy przez komunikatory^[34];
• studia biblijne – prowadzenie tematycznego bezpłatnego interaktywnego kursu biblijnego^[15][45][34] (osobiście w domu lub w innym miejscu, przez telefon lub internet)^[46], m.in. na podstawie podręcznika Już zawsze ciesz się życiem!^[47] – w roku 2021 na świecie prowadzono przeciętnie 5 908 167 takich studiów^[5] (w Polsce – 29 309, w marcu 2014 roku – 56 367^[48]);
• wykład biblijny^[49] – 30-minutowe przemówienie publiczne na tym zebraniu (zaliczane przez mówcę do działalności głoszenia, jeśli są na nim obecne osoby niebędące Świadkami Jehowy).

Zobacz też

• Liczba głosicieli Świadków Jehowy w poszczególnych krajach:

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nasza ogólnoświatowa kampania głoszenia, jw.org [dostęp 2020-07-19] .
• Jak jest zorganizowana nasza działalność ewangelizacyjna?, „Kto dzisiaj spełnia wolę Jehowy?”, 2018 .
• Watchtower, Pytania czytelników: Jak należy rozumieć dane zamieszczane w sprawozdaniu rocznym?, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 sierpnia 2011, s. 22 .
• Ilu Świadków Jehowy jest na całym świecie?, jw.org [dostęp 2020-12-21] .