Głowa Meduzy

Żylaki innych określonych miejsc

caput medusae
Wodobrzusze z widocznym poszerzeniem żył wokół pępka, będącym objawem głowy Meduzy
ICD-10	I86.8

Głowa Meduzy (łac. caput medusae) – rzadki objaw krążenia obocznego, charakterystyczny dla nadciśnienia wrotnego.

Istnieją dwa rodzaje tego schorzenia:

• głowa meduzy zewnętrzna (łac. caput medusae externum) – poszerzenie żył położonych dookoła pępka, pojawiające się tylko wtedy, gdy zachowana jest drożność żył okołopępkowych (co zdarza się u około 1% chorych)
• głowa meduzy wewnętrzna (łac. caput medusae internum) – częściej występujące poszerzenie żył wewnętrznych ściany brzucha, dające się zobrazować ultrasonografią dopplerowską.

Głowę Meduzy należy różnicować z rzadkimi żylakami brzucha.

Nazwa tego objawu pochodzi od występującej w mitologii greckiej Meduzy, która zamiast włosów miała wijące się węże.

Bibliografia

• Witold Orłowski Zarys ogólnej diagnostyki lekarskiej PZWL, Warszawa, 1994, ISBN 83-200-1836-6
• Gerd Herold Medycyna wewnętrzna PZWL, Warszawa, 2005, ISBN 83-200-3018-8
• Robert Youngson, Collins. Słownik Encyklopedyczny. Medycyna, RTW, 1997, ISBN 83-86822-53-8