Gabriel Siemoński

Tadeusz Gabriel Siemoński
major
Data i miejsce urodzenia13 grudnia 1787
Przezwody
Data śmierci27 października 1857
Przebieg służby
Siły zbrojneGwardia Akademicka
Legia Nadwiślańska
Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego
Jednostki1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej
Legia Nadwiślańska
Gwardia Akademicka
8 Pułk Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego
Stanowiskadowódca 8 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego
dowódca Kompanii Przybocznej Naczelnego Wodza gen. dywizji ks. M. Radziwiłła w Gwardii Akademickiej

Tadeusz Gabriel Siemoński (Simoński) (ur. 13 grudnia 1787 w Przezwodach, zm. 28 września 1857) – polski major, dowódca 8 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego, dowódca Kompanii Przybocznej Naczelnego Wodza gen. dywizji ks. M. Radziwiłła w Gwardii Akademickiej.

List Gabriela Siemońskiego adresowany do generała
Rozkaz urlopowy kapitana Gabriela Siemońskiego
Nagrobek Gabriela Tadeusza Siemońskiego na Starym Cmentarzu w Tarnowie.
Epitafium na nagrobku Gabriela Tadeusza Siemońskiego
Rodowód Gabriela Tadeusza Siemońskiego

Życiorys

Urodził się 13 grudnia 1787 r. w Przezwodach w dzisiejszym powiecie sandomierskim jako syn Stanisława i Tekli z domu Lipowskiej[1][2].

20 maja 1807 roku wstąpił do 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej. 23 sierpnia 1810 roku mianowany wachmistrzem.

24 września 1810 r. skierowany do Legii Nadwiślańskiej jako podporucznik, pełnił służbę à la suite w 3 kompanii fiz. 2. bat. 3 pułku. W sierpniu 1813 roku jako por. adj. mjr. w Gwardii Honorowej Polskiej[2]. W latach 1827-1830 kapitan w 3. pułku piechoty.

Do 26 lutego 1831 roku major Siemoński był dowódcą Kompanii Przybocznej Naczelnego Wodza gen. dywizji ks. M. Radziwiłła w Gwardii Akademickiej.

Od 5 czerwca 1831 roku dowódca 8 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego[3].

Zmarł 28 września 1857 roku w wieku 69 lat[4]. Spoczywa na Starym Cmentarzu w Tarnowie, jego nagrobek znajduje się w XVII kwaterze. Inskrypcja na pomniku brzmi: D.O.M. Pamięci tu spoczywającego Gabryela Siemońskiego Pułkownika Wojsk Polskich, Właściciela Ziemskiego w 65 wieku życia D. 28 września 1857 roku. Wdzięczne córki Najlepszemu Ojcu Kamień ten położyły. Pokój Jego Duszy

Rodowód

 
Michał Siemoński h. Ostoja z Siemoni (zm. 6 VII 1787)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Stanisław Kostka Dydak Siemoński (16 X 1756 - 10 III 1810)
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna Siemońska z d. Bogucka (zm. 26 IX 1763)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gabriel Tadeusz Siemoński (13 XII 1787 - 28 IX 1857)
 
 
 
 
 
 
Tekla z d. Lipowska (1746 – 29 I 1824)
 
 
 
 
 
 

Zobacz też

Przypisy

  1. M. J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego, "sejm-wielki.pl", dostęp 26 lutego 2013 r.
  2. a b Stanisław Kirkor, Słownik oficerów Legii Nadwiślańskiej i pułków Ułanów Nadwiślańskich, "ornatowski.com", dostęp 26 lutego 2013 r.
  3. Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 77.
  4. Jerzy Kordecki: Gawędy o Gabrielu Tadeuszu Siemońskim - Napoleońskim Szwoleżerze. s. 40.

Media użyte na tej stronie

Epitafium Gabriela Tadeusza Siemońskiego.jpg
Autor: Jerzy Kordecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Epitafium na nagrobku Gabriela Tadeusza Siemońskiego na Starym Cmentarzu w Tarnowie (pomnik znajduje się przy XVII kwaterze). Treść epitafium: "D.O.M. Pamięci tu spoczywającego Gabryela Siemońskiego Pułkownika Wojsk Polskich, Właściciela Ziemskiego w 65 wieku życia D. 28 września 1857 roku. Wdzięczne córki Najlepszemu Ojcu Kamień ten położyły. Pokój Jego Duszy"
Rozkaz urlopowy kapitana Gabriela Siemońskiego.jpg
Rozkaz urlopowy kapitana Gabriela Siemońskiego
Rodowód Gabriela Tadeusza Siemońskiego.jpg
Autor: Jerzy Kordecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rodowód Gabriela Tadeusza Siemońskiego
Nagrobek Gabriela Tadeusza Siemońskiego.jpg
Autor: Jerzy Kordecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Gabriela Tadeusza Siemońskiego na Starym Cmentarzu w Tarnowie. Pomnik znajduje się przy XVII kwaterze.
List Gabriela Tadeusza Siemońskiego.jpg
Treść listu:

"Szanowny Generale Dobrodzieju

Miła nadzieja widzenia wkrótce Generała zostawia mi te miłą sposobność ponowienia tych życzeń, któremi mnie Generał przez łaskę swą zaszczycił, a teraz że wychodze i posłaniec Izraelita spieszy, łączę wyrazy wysokiego, mego uszanowania, zostając Prawdziwem Sługą

G. Siemoński

Tarnów 3go stycznia 849

Me siostry i dzieci śliczne ukłony mieszczą"