Gabriel Wójcik

Gabriel Wójcik

Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1930 Wożuczyn
Data śmierci	9 marca 2021
profesor nauk geograficznych
Specjalność: klimatologia, glacjologia
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1966
Habilitacja	1976
Profesura	1989[1]
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Odznaczenia

Gabriel Eugeniusz Wójcik (ur. 1 stycznia 1930 w Wożuczynie, zm. 9 marca 2021^[2]) – polski profesor geografii zajmujący się klimatologią regionalną Polski i krajów polarnych oraz glacjologią.

Życiorys

W 1950 roku ukończył prywatne Liceum Ogólnokształcące OO. Bernardynów w Radecznicy. Następnie podjął studia geograficzne z zakresu klimatologii na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył w roku 1955. Jedenaście lat później obronił doktorat pt. Ochładzanie bioklimatyczne we Wrocławiu. W roku 1976 habilitował się rozprawą zatytułowaną Wybrane zagadnienia klimatologiczne i glacjologiczne Islandii. W 1997 roku otrzymał tytuł profesora. W 2000 roku przeszedł na emeryturę.

Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Naukowego w Toruniu i Polskiego Towarzystwo Geograficznego. Pracował na Uniwersytecie Wrocławskim (1954–1962), Planetarium i Obserwatorium Astronomicznym w Chorzowie (1962–1967) oraz Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1967–2000).

Pełnił funkcje rektora Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy oraz prorektora UMK (1984–1987). Był także prodziekanem Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi i kierownikiem Zakładu Klimatologii.

Odznaczenia

• Nagroda Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1977, 1978)
• Złoty Krzyż Zasługi (1978)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1988)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989)

Przypisy

Bibliografia

• SławomirS. Kalembka SławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 762–763, ISBN 83-231-1988-0 .