Gamma1 Leonis b

Gamma¹ Leonis b
ilustracja
Odkrywca

Inwoo Han i inni[1]

Data odkrycia

2010

Sposób odkrycia

spektroskopia dopplerowska (prędkość radialna)

Charakterystyka orbity (J2000)
Ciało centralne

Algieba

Półoś wielka

1,19 ± 0,02 au[1][2]

Mimośród

0,144 ± 0,046[1][2]

Okres orbitalny

428,5 ± 1,25[1][2]

Argument perycentrum

206,7 ± 9,2°[1][2]

Charakterystyka fizyczna
Masa minimalna (M·sin i)

8,78 ± 1,0[1][2] MJ

Gamma¹ Leonis b (γ¹ Leo b) – obiekt astronomiczny krążący wokół gwiazdy Algieba (Gamma¹ Leonis), przypuszczalnie planeta pozasłoneczna. Został odkryty metodą pomiaru prędkości radialnej. Nachylenie orbity tego ciała względem osi obserwacji nie jest wyznaczone dość dokładnie, aby określić naturę tego ciała.

Charakterystyka

Obiekt krąży wokół gwiazdy Algieba, olbrzyma stanowiącego jaśniejszy składnik gwiazdy podwójnej Gamma Leonis. Masa minimalna Gamma¹ Leonis b to około 8,8 MJ, jej odległość od gwiazdy centralnej jest o 19% większa niż odległości Ziemi od Słońca. Obiekt ten obiega gwiazdę w 428,5 doby (w przybliżeniu rok i dwa miesiące). Niewykluczone jest, że gwiazdę okrąża także druga planeta-olbrzym, jednak sygnał o okresie 1340 dni może pochodzić także od samej gwiazdy[1].

Analizy z 2011 roku wskazują, że inklinacja orbity tego ciała wokół gwiazdy centralnej jest równa 73,5°–175,9°. Jako że masa minimalna planety jest iloczynem masy rzeczywistej i sinusa inklinacji, obiekt na takiej orbicie wywiera odpowiednio mniejszy wpływ grawitacyjny na zmiany prędkości radialnej gwiazdy. To oznacza, że rzeczywista masa tego obiektu mieści się w zakresie od 9,2 do 130,9 mas Jowisza – może on być masywną planetą, brązowym karłem lub nawet gwiazdą o małej masie[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Han, Inwoo, Kim, K.M., Mkrtichian, D.E. i inni. Detection of a Planetary Companion around the giant star γ-1 Leonis. „Astronomy and Astrophysics”. 509, s. A24, 2010. DOI: 10.1051/0004-6361/200912536. arXiv:0911.0968. Bibcode2010A&A...509A..24H (ang.). 
  2. a b c d e Gamma1 Leonis b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  3. S. Reffert, A. Quirrenbach. Mass constraints on substellar companions candidates from the re-reduced Hipparcos intermediate astrometric data: Nine confirmed planets and two confirmed brown dwarfs. „Astronomy & Astrophysics”. 527, s. A140, 2011. DOI: 10.1051/0004-6361/201015861. arXiv:1101.2227. 

Media użyte na tej stronie