George Benson

George Benson

(2009)
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1943 Pittsburgh
Instrumenty	gitara
Gatunki	jazz, pop, smooth jazz, R&B
Instrument
Ibanez GB10 Signature Model Ibanez GB200 Signature Model
Strona internetowa

George Benson (ur. 22 marca 1943 w Pittsburghu)^[1][2] – amerykański gitarzysta, piosenkarz i kompozytor jazzowy. Powszechnie znany jednak ze swojej twórczości w dziedzinie R&B oraz muzyce popularnej. 10-krotny laureat nagrody Grammy, a także m.in. wyróżnienia NEA Jazz Master 2009 za całokształt twórczości, przyznane przez National Endowment for the Arts^[3]. Jest ono uważane za najwyższe odznaczenie jazzowe na naszym globie. Jego płyta Breezin z 1976 była jedną z pierwszych w historii jazzu, która uzyskała status platynowej.

Kariera

W wieku 19 lat został profesjonalnym muzykiem. W 1964 nagrał swoją pierwszą płytę jako lider, The New Boss Guitar. Przez kilka następnych lat współpracował z takimi gwiazdami jazzu jak Miles Davis, Herbie Hancock, Joe Farrell, Freddie Hubbard, Jack DeJohnette. W latach 70. zdobył popularność jako wokalista – najbardziej znanym przebojem Bensona z tamtego okresu jest „This Masquerade” z wydanej w 1976 płyty Breezin, wyróżnionej Nagrodą Grammy.

Nagrał także oryginalną wersję utworu Greatest Love of All do filmu biograficznego o Muhammadzie Alim z 1977, pod tytułem The Greatest. Piosenka została później z powodzeniem wykorzystana jako cover przez Whitney Houston. Ma w swoim dorobku nagrania z takimi muzykami jak Aretha Franklin, Carlos Santana, Earl Klugh, a ostatnio także z Alem Jarreau (album Givin' It Up z 2006). Charakterystycznym elementem stylu Bensona są jego improwizacje wokalne, wykonywane unisono z gitarą.

„Benson należy do garstki artystów, którzy osiągnęli znaczący sukces artystyczny i komercyjny w tak różnych gatunkach, jak soul, jazz i muzyka pop, co stawia go w rzędzie najwybitniejszych wykonawców nieklasycznych ostatnich lat.” – „Diapazon.pl”

George Benson został uhonorowany tytułem doktora muzyki przez Berklee College of Music (1990).

Życie prywatne

Od roku 1962 żonaty z Johnnie Lee^[4]. W 1979 roku oboje zostali ochrzczeni i są Świadkami Jehowy.

Nagrody Grammy

• This Masquerade – Record of the Year (1976)
• Breezin – Best Pop Instrumental Performance (1976)
• Theme from Good King Bad – Best Rhythm & Blues Instrumental Performance (1976)
• On Broadway – Best R&B Vocal Performance, Male (1978)
• Give Me The Night – Best R&B Vocal Performance, Male (1980)
• Off Broadway – Best R&B Instrumental Performance (1980)
• Moody's Mood – Best Jazz Vocal Performance (1980)
• Being With You – Best Pop Instrumental Performance (1983)

Dyskografia

Albumy studyjne

• The New Boss Guitar (1964)
• It's Uptown (jako The George Benson Quartet) (1966)
• The George Benson Cookbook (jako The George Benson Quartet) (1966)
• Giblet Gravy (1968)
• Shape of Things to Come (1968)
• Goodies (1968)
• Tell It Like It Is (1969)
• I Got a Woman and Some Blues (1969)
• The Other Side of Abbey Road (1969)
• Beyond the Blue Horizon (1971)
• White Rabbit (1971)
• Body Talk (1973)
• Bad Benson (1974)
• Good King Bad (1975)
• Breezin' (1976)
• Benson & Farrell (z Joe Farrellem) (1976)
• In Flight (1976)
• Livin' Inside Your Love (1979)
• Give Me the Night (1980)
• In Your Eyes (1983)
• Pacific Fire (1983)
• 20/20 (1984)
• While the City Sleeps... (1986)
• Collaboration (with Earl Klugh) (1987)
• Twice the Love (1988)
• Tenderly (1989)
• Big Boss Band (1990)
• Love Remembers (1993)
• That's Right (1996)
• Standing Together (1998)
• Absolute Benson (2000)
• Irreplaceable (2003)
• Givin' It Up (z Alem Jarreau) (2006)
• Songs and Stories (2009)
• Guitar Man (2011)
• Inspiration: A Tribute to Nat King Cole (2013)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna (ang.)