Gerhard Bartodziej

Gerhard Bartodziej
Data i miejsce urodzenia

1941
Olszowa

Profesor nauk technicznych
Specjalność: elektroenergetyka, gospodarka elektroenergetyczna, ochrona środowiska, urządzenia elektryczne
Alma Mater

Politechnika Śląska

Doktorat

1967

Habilitacja

1984

Profesura

20 października 1994

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Śląska
Politechnika Opolska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Gerhard Bartodziej (ur. 1941 w Olszowej) – polski elektrotechnik, nauczyciel akademicki i polityk, profesor nauk technicznych, działacz mniejszości niemieckiej, senator II i III kadencji, prezes Związku Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych w Polsce (1994–2000).

Życiorys

Ukończył w 1962 studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W 1967 uzyskał stopień doktora z zakresu elektrotechniki na tej samej uczelni, w 1984 habilitował się. W 1994 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk technicznych.

Zawodowo był związany z Instytutem Elektroenergetyki i Sterowania Układów na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej, następnie z Instytutem Elektrowni i Systemów Pomiarowych na Wydziale Elektrotechniki Politechniki Opolskiej, na której kierował Katedrą Energetyki. Prowadził też wykłady z zakresu historii integracji europejskiej na Uniwersytecie Opolskim.

Od 1990 do 1998 oraz ponownie w latach 2002–2006 był przewodniczącym rady miejskiej w Strzelcach Opolskich. W latach 1991–1997 sprawował mandat senatora II i III kadencji z województwa opolskiego z ramienia Krajowego Komitetu Wyborczego Mniejszości Niemieckiej[1]. W 1992 jego nazwisko pojawiło się z na tzw. liście Macierewicza jako tajnego współpracownika SB[2]. W oświadczeniu lustracyjnym z 1997 przyznał się do świadomej i tajnej współpracy ze służbą specjalną PRL[3]. Pod koniec lat 90. w wyniku konfliktu z Henrykiem Krollem odszedł z TSKN. W latach 1994–2000 pełnił funkcję prezesa Związku Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych w Polsce.

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004)[4], Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

  1. Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2020-05-17].
  2. Lista Macierewicza. glos.com.pl, 2005. [dostęp 2012-02-02].
  3. Współpracownicy SB z wyboru i konieczności, „Rzeczpospolita” z 13 września 1997.
  4. M.P. z 2004 r. nr 47, poz. 798

Bibliografia

Media użyte na tej stronie