Gerhard Klopfer

Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gerhard Klopfer

(c) Bundesarchiv, Bild 119-06-44-12 / NieznanyUnknown / CC-BY-SA 3.0
SS-Gruppenführer
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1905 Pisarzowice
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1987 Ulm
Przebieg służby
Lata służby	1935–1945
Formacja	Schutzstaffel
Główne wojny i bitwy	konferencja w Wannsee

Gerhard Klopfer (ur. 18 lutego 1905 w Pisarzowicach koło Lubania, zm. 29 stycznia 1987 w Ulm), kierownik Wydziału Prawa Państwowego w Kancelarii Partyjnej NSDAP, doktor nauk prawnych.

W 1923 ochotniczo wstąpił do wojska. W 1927 otrzymał tytuł doktora nauk prawniczych, a od 1931 był sędzią sądu rejonowego w Düsseldorfie. W kwietniu 1933 wstąpił do NSDAP i SA. W tym samym roku został referentem w Pruskim Ministerstwie Rolnictwa, a rok później zaczął pracować w Gestapo. W kwietniu 1935 rozpoczął karierę w sztabie "zastępcy Führera" Rudolfa Heßa. W SS od 1935.

Bardzo szybko piął się w górę. W 1935 został szefem głównego biura w sztabie Hessa, rok później wyższym radcą stanu. W 1938 jako radca ministerialny zajmował się wywłaszczaniem żydowskich przedsiębiorstw. W 1939 otrzymał awans do stopnia SS-Standartenführera i został kierownikiem Wydziału Prawa Państwowego w ówczesnej Kancelarii Partyjnej NSDAP pod zwierzchnictwem Martina Bormanna.

Był odpowiedzialny m.in. za problemy rasowe i narodowościowe, politykę gospodarczą, współpracę z Głównym Urzędem Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) i zasadnicze kwestie polityki okupacyjnej. Opowiadał się za coraz większym ograniczaniem praw tzw. "Żydów mieszanych" i "małżeństw mieszanych". 20 stycznia 1942 uczestniczył w konferencji w Wannsee, gdzie reprezentował Martina Bormanna.

W 1944 otrzymał awans do stopnia SS-Gruppenführera. W kwietniu 1945 uciekł z Berlina. Złapany i internowany. Po zwolnieniu z aresztu w 1949 Główna Izba Orzecznicza w Norymberdze uznała go za "mniej obciążonego". Od 1952 był doradcą podatkowym. Cztery lata później przeprowadził się do Ulm, gdzie pracował jako adwokat. Zmarł w 1987 jako ostatni żyjący uczestnik konferencji w Wannsee.