German Garrigues Hernández

Błogosławiony
German z Carcagente OFMCap.
Germán de Carcagente
Jorge María Garrigues Hernández
prezbiter
męczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1895
Carcagente

Data i miejsce śmierci

9 sierpnia 1936
Carcagente

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

11 marca 2001
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

9 sierpnia i 22 września (w grupie 233 męczenników)

Szczególne miejsca kultu

Archidiecezja walencka

German Garrigues Hernández znany też jako German z Carcagente (hiszp.) Germán (Jorge María) Garrigues Hernández (ur. 12 lutego 1895 w Carcagente na terenie wspólnoty walenckiej, zm. 9 sierpnia 1936 w Carcagente) – hiszpański błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, prezbiter, kapucyn, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej[1][2][3].

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny Juana Bautisty Garriguesa i Any Marii Hernandez[1]. Ochrzczony został w dniu urodzin[1] otrzymując imiona Jorge María. Wśród ośmiorga rodzeństwa był jednym z trzech przyszłych kapucynów[1]. Pierwsze nauki pobierał w niższym seminarium kapucynów w Monforte del Cid, a do zakonu wstąpił 13 sierpnia 1911 r[3][1]. Przyjął imię zakonne German. Śluby czasowe 15 sierpnia 1912 r., a profesję wieczystą 18 grudnia 1917 r[1]. Sakrament święceń kapłańskich otrzymał z rąk biskupa Ramóna Plaza y Blanco 9 lutego 1919 r. w Orihuela[3][4][1]. Skierowany został do pracy dydaktyczne i pełnił obowiązki zastępcy mistrza nowicjatu[3]. Powołanie realizował jako duszpasterz chorych i katecheta[3]. Apostoł ubogich[5], wśród współwyznawców miał opinię osoby cierpliwej, pogodnej, pokornej, rozważnej i skromnej[1]. Gdy po wybuchu wojny domowej rozpoczęły się prześladowania katolików i napaści na klasztory, przebywał w Walencji[3]. Ukrył się u rodziny[3]. W obliczu zagrożenia, przeczuwając śmierć powiedział:

Jeżeli Bóg chce, bym został męczennikiem - udzieli mi także mocy do przyjęcia męczeństwa[3].

Aresztowany został 9 sierpnia i przewieziony do centrum partii komunistycznej[1]. Rozstrzelano go w nocy z 9 na 10 sierpnia w Carcagente[3][5]. Przed egzekucją wybaczył swoim oprawcom[1][5].

Pochowany został na miejscowym cmentarzu, a po ekshumacji, która odbyła się 15 grudnia 1940 r. przeniesiono na nowy cmentarz[1]. Po translacji relikwie spoczywają w kaplicy Męczenników kapucyńskich klasztoru św. Magdaleny w Massamagrell[1].

Proces informacyjny odbył się w Walencji w latach 1957–1959[6]. Beatyfikowany w pierwszej grupie wyniesionych na ołtarze męczenników z zakonu kapucynów zamordowanych podczas prześladowań religijnych 1936–1939[7][8], razem z Józefem Aparicio Sanzem i 232 towarzyszami, pierwszymi wyniesionymi na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu przez papieża Jana Pawła II w Watykanie 11 marca 2001 roku[1][6].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dzienną rocznicę śmierci (9 sierpnia), a także w grupie męczenników 22 września[8][5].

Miejscem kultu Germana z Carcagente jest archidiecezja walencka[9].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Beato Germano da Carcagente (José Maria Garrigues Hernandez) Sacerdote e martire (wł.). 2006-10-30. [dostęp 2013-06-11].
  2. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 385. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 403. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ Bishop Ramón Plaza y Blanco (ang.). [dostęp 2013-06-11].
  5. ↑ a b c d Directorio Franciscano. Santoral Franciscano; Beato Germán de Carcagente (hiszp.). [dostęp 2013-06-11].
  6. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 405. ISBN 978-83-7318-736-8.
  7. ↑ José Aparicio Sanz Presbítero y 232 compañeros presbíteros, religiosos, religiosas y laicos mártires (hiszp.). [dostęp 2013-06-11].
  8. ↑ a b Alfonso Ramírez Peralbo, OFM Cap (postulator): Beati Martiri Spagnoli Cappuccini di Valencia (wł.). 2006-10-30. [dostęp 2013-06-11].
  9. ↑ Santos y Mártires valencianos (hiszp.). [dostęp 2013-06-11].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie