Gianantonio Capizucchi
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
| Data i miejsce urodzenia | 24 października 1515 Rzym | |
| Data i miejsce śmierci | 28/29 stycznia 1569 Rzym | |
| Miejsce pochówku | Bazylika św. Pankracego za Murami | |
| Prefekt Trybunału Sygnatury Łaski | ||
| Okres sprawowania | 1568–1569 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 21 grudnia 1557 | |
| Kreacja kardynalska | 20 grudnia 1555 Paweł IV | |
| Kościół tytularny | San Pancrazio | |
| ||
| Data konsekracji | 21 grudnia 1557 | |
| Konsekrator | Giovanni Giacomo Barba | |
| Współkonsekratorzy | Cesare Cibo Ferdinando Pandolfini | |
Gianantonio Capizucchi (ur. 24 października 1515 w Rzymie, zm. 28 albo 29 stycznia 1569 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 24 października 1515 roku w Rzymie, jako syn Cristofora Capizucchiego i Lavinii Castellany[1]. Po studiach uzyskał stopień doktorat utroque iure, a następnie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i audytorem Roty Rzymskiej[1]. 20 grudnia 1555 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Pancrazio[2]. Został członkiem Rzymskiej Inkwizycji i członkiem komisji mającej zreorganizować diecezje na terenie Niderlandów[1]. 5 lipca 1557 roku został wybrany biskupem Lodi, a 21 grudnia przyjął sakrę[2]. Ze względu na brak akceptacji Filipa II, Capizucchi nie mógł objąć, ani rezydować w diecezji do 1563 roku[1]. Rok później, na prośbę Karola Boromeusza, papież wezwał Capizucchiego do Rzymu, gdyż zarzucano mu zbyt rozwiązłe życie[1]. Został także członkiem komisji mającej rozstrzygnąć kwestię celibatu duchowieństwa, ponieważ sobór trydencki pozostawił tę kwestię bez rozwiązania[1]. W latach 1567–1568 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów, a w okresie 1568–1569 – prefektem Trybunału Sygnatury Łaski[1]. Zmarł 28 albo 29 stycznia 1569 roku w Rzymie[1].