Gibson Flying V

Gibson Flying V
Gitary Gibson Flying V
Marka	Gibson Guitar Corporation
Lata produkcji	1958—1959 1967-nadal
Konstrukcja
Gryf	wklejany
Drewno
Korpus	mahoń
Gryf	mahoń
Podstrunnica	palisander, heban, przypalany klon
Osprzęt
Mostek	Tune-o-matic
Przetworniki	2x humbucker: 500T, 496R

Flying V - gitara elektryczna produkowana przez firmę Gibson Guitar Corporation, o charakterystycznym kształcie litery V. Premiera miała miejsce w 1958 roku, w 1959 z uwagi na małe zainteresowanie gitarę wycofano z produkcji. Dopiero później zostały docenione i od 1967 ponownie trafiły do produkcji, trwającej do chwili obecnej.

Gitara ma ciemniejsze brzmienie oraz większy sygnał wyjściowy niż konstrukcje oparte na przetwornikach jednocewkowych, głównie dzięki dwóm humbuckerom. Posiada mostek Tune-o-matic opatentowany przez Gibsona w 1952, oraz strunociąg Stopbar.

Tradycyjny model jest zaopatrzony w przetworniki 500T (mostek) i 496R (gryf) oraz w mostek Tune-o-matic.

Gitary Flying V są wykorzystywane w muzyce takich zespołów jak chociażby Metallica^[1], Buckethead, Acid Drinkers, Edguy, Wishbone Ash, czy wczesne Judas Priest, Scorpions.

Flying V znalazła zastosowanie również w bluesie - grali na niej Jimi Hendrix^[2], oraz jeden z "królów bluesa" - Albert King, który pieszczotliwie nazywał ją Lucy.

Przypisy