Giedi Prime
| ||
| Uniwersum | uniwersum Diuny | |
| Autor | Frank Herbert | |
| Mieszkańcy | ||
| Ważni mieszkańcy | Ród Harkonnenów | |
Giedi Prime (także Gammu[1]) – fikcyjna planeta z Uniwersum Diuny autorstwa Franka Herberta. W Kronikach Diuny nosiła kolejno dwie nazwy: Giedi Prime (gdy odgrywała rolę głównej planety Rodu Harkonnenów) oraz Gammu (głównie w 2 ostatnich częściach powieści).
Czasy Harkonnenów
Giedi Prime była główną planetą Rodu Harkonnenów. Jej stolicą była Baronia, w której centralnym punkcie wznosiła się ogromna konstrukcja z plastali i zbrojonego plazu, długa na czterdzieści pięć kilometrów, szeroka na trzydzieści, o wysokości 950 pięter[2], mająca być przypieczętowaniem ich rządów na planecie:
W górze, na najwyższych piętrach znajdowały się ekskluzywne apartamenty otoczone ze wszystkich stron posterunkami straży. Wartownicy strzegli lądowisk ornitoperów, wszystkich wylotów wind, wszystkich wejść do parków. Mieszkający na szczycie mogli zapomnieć o stłoczonej ludzkiej masie, która kłębiła się tuż pod nimi. Hałas i odór tego ludzkiego mrowiska nie docierały na najwyższe poziomy. Służba musiała się kąpać i przebierać w sterylne ubrania zanim wpuszczono ją na górę.
- Dlaczego ta masa ludzi godziła się na życie w takiej ciasnocie? – chciał się dowiedzieć Teg.
Powód był jasny, Duncan im go wyłożył. Na zewnątrz było niebezpiecznie. Urzędnicy miejscowi przejaskrawiali dodatkowo sytuację, tak, że świat zewnętrzny wydawał się jeszcze groźniejszy niż był w rzeczywistości. Poza tym mało kto w ogóle wiedział cokolwiek o życiu Na Zewnątrz. Jedyne lepsze życie, o jakim słyszeli Ci ludzie, toczyło się na dachach. A tam można było się dostać jedynie, okazując najpokorniejszą służalczość.
Przypisy
- ↑ "Nazwy Gammu użył po raz pierwszy Gurney Halleck podczas Wielkiego Odnawiania Map, choć jeszcze przez przeszło trzy i pół tysiąca lat obowiązywała stara. Nową nazwę nadali oficjalnie dopiero koloniści z Danu (trzeciej planety Delty Pawia), którzy odbudowali Gammu po czasach Głodu i Rozproszeniu" – informacja ze słowniczka dołączonego do "Diuny Kapitularza (tłum. Maria Ryć)"
- ↑ Heretycy Diuny. s. 434.
- ↑ Heretycy Diuny. s. 491.
Bibliografia
- Frank Herbert: Heretycy Diuny. Poznań: REBIS, 2009.
| ||||||||||||||