Gieorgij Jewdokimienko

Gieorgij Jewdokimienko
Георгий Евдокименко
Pełne imię i nazwisko

Gieorgij Stepanowicz Jewdokimienko

Data i miejsce urodzenia

20 października 1914
Weniow Gubernia tulska

Data i miejsce śmierci

24 września 1996
Moskwa

Starszy Doradca KGB przy MSW w Warszawie
Okres

od 1954
do 1959

Przynależność polityczna

KPZR

Poprzednik

Sierafim Lalin

Następca

Jelisiej Sinicyn

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Gieorgij Stepanowicz Jewdokimienko, ros. Георгий Степанович Евдокименко (ur. 20 października 1914 w Weniowie, zm. 24 września 1996 w Moskwie) – generał porucznik, funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych, działacz polityczny.

Życiorys

Kierownik Młodzieżowej Rolniczej Stacji Doświadczalnej od 1930. W organach NKWD-KGB od 1939. Po ukończeniu specjalistycznych studiów działał w latach 1939–1941 na Wołyniu; od 1941 do 1945 w organach zabezpieczenia tyłów 5 Armii, Północnokaukaskiego Okręgu Wojskowego i Północnej Grupy Wojsk; w tym czasie na stanowisku dowódcy oddziału i zastępcy naczelnika „Smiersz” Frontów Północno-Kaukaskiego i Nadbałtyckiego.

W latach 1945–1947 zastępca Naczelnika Inspekcji Sojuszniczej Komisji Kontroli na Węgrzech. Od 1947 do 1949 zastępca naczelnika wydziału i naczelnik wydziału MGB Centralnej Grupy Wojsk. Od 1949 do 1951 ponownie na Węgrzech na stanowisku zastępcy Starszego Doradcy i Starszego Doradcy MGB ZSRR przy MSW Węgier. Od 1951 do 1953 zastępca naczelnika UMGB w Kraju Chabarowskim, następnie do 1954 zastępca naczelnika i naczelnik Oddziału MWD – KGB. W latach 1954–1959 starszy doradca, kierownik grupy KGB przy MSW PRL. Od 1959 do 1961 zastępca naczelnika 2 Sekcji Specjalnej OTU KGB. Od 1961 do 1963 naczelnik KGB Kraju Krasnojarskiego. W latach 1963–1975 przewodniczący KGB Kazachskiej SRR. Z tego stanowiska odszedł na emeryturę.

Od 1975 do przejścia na emeryturę członek Rady Najwyższej ZSRR (7, 8 i 9 kadencji).

Był żonaty, miał 3 synów.

Wykształcenie

  • Instytut Rolniczy w Leningradzie (1939)
  • Wyższa Szkoła NKWD ZSRR (1939)

Awanse generalskie

  • gen. major – 9 grudnia 1964
  • gen. porucznik – 17 grudnia 1969

Ordery i odznaczenia

Bibliografia

  • Н.В. Петров: Кто руководил органами госбезопасности, 1941 – 1954: Справочник, Междунар. о-во «Мемориал», РГАСПИ, ГАРФ, ЦА ФСБ России, О-во «Мемориал», «Звенья» Moskwa 2010, 1008 s.
  • Осипов Б.В, Крижановская Г.Н.: Брасовская земля: история и современность, Локоть Брянск 2011, 388 s.

Linki zewnętrzne

  • Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898-1991, [w:] [1]

Media użyte na tej stronie

Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Order gpw2 rib.png
Soviet Ribbon bar Order Of The Patriotic War (2st Class)