Giulio Mancinelli

Giulio Mancinelli SJ (ur. 13 października 1537 w Maceracie, zm. 14 sierpnia 1618 w Neapolu) – jezuita włoski, mistrz nowicjatu rzymskich jezuitów, rektor kolegiów[1], misjonarz na Bałkanach (Dalmacja i Bośnia), założyciel misji jezuickiej w Konstantynopolu.

Podróż do Polski

W 1586 przebywał w Krakowie[1]. Był wychowawcą Andrzeja Gembickiego, sufragana krakowskiego. Związany z historią kultu NMP Królowej Polski.

Miał objawienie Matki Bożej. Maryja poleciła mu, aby nazwał ją Królową Polski[1][2]. Wiadomość o tym objawieniu rozpoczęło szerzenie kultu Królowej Polski Wniebowziętej. Treść tych objawień rozprowadzał m.in. kanclerz wielki litewski Albrecht Radziwiłł z Nieświeża, gdzie wspomagał go św. Andrzej Bobola, późniejszy autor tekstu ślubów lwowskich.

Przypisy

  1. ↑ a b c Sykstus Szafraniec, Z badań nad genezą tytułu Najświętszej Panny: „Królowa Polski”, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, 10 (4–5), 1957, s. 271–279.
  2. ↑ Ksawery Wilczyński, Niebiańsko-rzymski i europejski rodowód – kontekst NMP Królowej Polski. 400-lecie objawień Sługi Bożego o. Juliusza Mancinellego SJ w Neapolu, 2008 [dostęp 2021-04-26] (pol.).

Bibliografia

  • Encyklopedia wiedzy o jezuitach, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, s. 405.
  • ks. Józef Niżnik: Św. Andrzej Bobola w: Biuletyn Akcji Katolickiej, Strachocina, 2005.