Giuseppe Valentini
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1681 Florencja |
|---|---|
| Pochodzenie | włoskie |
| Data i miejsce śmierci | listopad 1753 Rzym |
| Instrumenty | skrzypce |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka barokowa |
| Zawód | kompozytor, skrzypek, poeta, malarz |
Giuseppe Valentini (ur. 14 grudnia 1681 we Florencji, zm. w listopadzie 1753 w Rzymie) – włoski wirtuoz skrzypiec, kompozytor, a także poeta i malarz.
Między rokiem 1692 a 1697 przebywał w Rzymie, gdzie pobierał nauki od Giovanniego Battisty Bononciniego. W latach 1702–1705 był jednym z 29 skrzypków orkiestry prowadzonej przez Arcangelo Corellego[1]. Od 1713 do 1743 roku dyrygował orkiestrą kościoła św. Ludwika Króla Francji.
W pierwszej dekadzie XVIII wieku wydał pięć zbiorów utworów kameralnych, m.in. dwa oratoria dla kościoła św. Hieronima della Carita w Rzymie (1705)[2], lecz dopiero opublikowane w 1710 roku w Bolonii Concerti grossi op. 7 przyniosły mu sławę. W tym samym roku został objęty patronatem przez Michelangela Gaetani, księcia Caserty[3]. Z tego okresu znane są dwie jego opery: La finita rapita (1714) i La constanza in amore (1715)[4]. Przez następne lata obejmował wiele kościelnych stanowisk wraz z maestro di capella. Jego pozycja jako świetnego kompozytora oraz poety została podkreślona przez zaproszenie do grona członków Akademii Arkadyjskiej.
Jego twórczość została przysłonięta przez współczesnych mu Vivaldiego, Corellego oraz Locatelliego i przez pewien okres dzieła kompozytora były zapomniane. Obecnie wskazuje się na oryginalność kompozycji Valentiniego.
Nosił przezwisko Straccioncino, które może oznaczać mały obdartus lub Cygan.
Przypisy
- ↑ John Spizer, Neal Zaslaw, The Birth of the Orchestra: History of an Institution, 1650-1815, Nowy Jork 2004, s. 127.
- ↑ Richard Maunder, The Scoring of Baroque Concertos, 2004, s. 64.
- ↑ The Italian Solo Concerto, 1700-1760: Rhetorical Strategies and Style History., pod red. Simon McVeigh i Jehoash Hirshberg, 2004, s. 165.
- ↑ Companion to Baroque Music, pod red. Julie Anne Sadie, Berkeley 1998, s. 89.
Media użyte na tej stronie
Bildnis Giuseppe Valentini