Glenn Robinson

Glenn Robinson
Ilustracja
niski skrzydłowy
Pseudonim

Big Dog

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1973
Gary

Wzrost

201 cm

Masa ciała

109 kg

Kariera
Aktywność

1994–2005

Szkoła średnia

Roosevelt (Gary)

College

Purdue (1992-1994)

Draft

1994, numer: 1
Milwaukee Bucks

Glenn „Big Dog” Robinson (ur. 10 stycznia 1973 w Gary) – amerykański koszykarz, grający na pozycji niskiego skrzydłowego. Mistrz ligi NBA z drużyną San Antonio Spurs w sezonie 2004/2005.

W 1991 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American[1].

Glenn Robinson został wybrany z numerem 1 w Drafcie 1994 roku przez Milwaukee Bucks, z którym podpisał 10-letni kontrakt o wartości 68 milionów USD, co w owym czasie uczyniło go najlepiej zarabiającym debiutantem w historii NBA. W swoim pierwszym sezonie gry zdobywał średnio 21,9 punktów na mecz i był to najlepszy wynik wśród debiutantów, ale w głosowaniu na najlepszego z nich przegrał z Grantem Hillem i Jasonem Kiddem, którzy wspólnie zajęli pierwsze miejsce. Znalazł się natomiast w drużynie najlepszych debiutantów NBA All-Rookie Team. W drużynie „kozłów” z Milwaukee Robinson spędził większość swojej kariery w NBA. W tym czasie występował w tym zespole z takimi zawodnikami jak: Vin Baker, Ray Allen i Sam Cassell. Największym zespołowym sukcesem Robinsona w Milwaukee był awans do finałów Konferencji Wschodniej NBA w sezonie 2000/2001 (gdzie przegrali z Philadelphia 76ers). Wystąpił dwukrotnie w Meczu Gwiazd NBA w roku 2000 i 2001 oraz został wybrany do drużyny olimpijskiej USA w 1996 roku, jednak na igrzyskach nie wystąpił z powodu kontuzji. Robinson zajmuje drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców drużyny z Milwaukee zaraz za Kareemem Abdul-Jabbarem, uzyskując w siedmiu z ośmiu sezonów gry w Milwaukee średnią powyżej 20 punktów na mecz.

W 2002 roku Glenn Robinson oddany do drużyny Atlanta Hawks w zamian za Toni'ego Kukoca, Leona Smitha oraz wybór w pierwszej rundzie Draftu 2003. W Atlancie spędził sezon 2002/2003 uzyskując średnią 20,8 punktów na mecz. 23 lipca 2003 roku został wytransferowany do zespołu Philadelphia 76ers. W zespole z Pensylwanii stał się drugim strzelcem drużyny (16,8 pkt. na mecz) w sezonie 2003/2004. W sezonie 2004/2005 nie wystąpił w żadnym spotkaniu drużyny Philadelphia 76ers z powodu kontuzji i 23 lutego 2005 został oddany do zespołu New Orleans Hornets w zamian za Rodneya Rogersa oraz Jamala Mashburna. W zespole „Szerszeni” nie zagrał ani jednego meczu, ponieważ niedługo po zawarciu transakcji klub odstąpił od umowy i Robinson stał się wolnym agentem. W kwietniu 2005 roku podpisał kontrakt do końca sezonu 2004/2005 z klubem San Antonio Spurs, w którym miał zostać wsparciem dla Tima Duncana i Manu Ginobili'ego w fazie play-off. W tym samym sezonie San Antonio Spurs zdobyło mistrzostwo NBA, a Robinson przyczynił się do wywalczenia tytułu występując średnio 8 minut w meczu.

Sezon 2004/2005 był ostatnim w karierze Glenna Robinsona. Na parkietach NBA zdobył w sumie 14234 punktów, a przez cały okres gry wykazał się średnią 20,7 punktów, 6,1 zbiorek, 2,7 asyst oraz 1,2 przechwytów na mecz.

Osiągnięcia

Na podstawie[2], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
NBA

Przypisy

  1. 1991 McDonalds All-American Rosters (ang.). realgm.com. [dostęp 2018-09-07].
  2. Glenn Robinson – realgm.com (ang.). realgm.com. [dostęp 2016-08-28].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Basketball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
NBA FINAL CHAMP.png
Autor: HITNOM, Licencja: CC BY-SA 3.0
NBAトロフィー
Glenn Robinson 2003 cropped.jpg
Autor: MavsFan28, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ten plik jest pochodną pracą: Glenn Robinson 2003.jpgGlenn Robinson 2003.jpg