Gramatyka opisowa

Gramatyka opisowa (deskrypcyjna, deskryptywna, synchroniczna) – gramatyka prezentująca mechanizm, w oparciu o który dany język funkcjonuje w jednej wyróżnionej epoce jego rozwoju, lub formalną konfigurację, jaka w tym czasie go charakteryzuje[1]. Gramatyka opisowa przedstawia faktyczny kształt systemu gramatycznego danej mowy, bez względu na ustalenia kodyfikowane przez wydawnictwa normatywne[2]. Przeciwstawia się z jednej strony gramatyce normatywnej (preskryptywnej), a z drugiej – historycznej (diachronicznej)[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Joaquim Mattoso Câmara Júnior, Estrutura da língua portuguesa, Petrópolis: Vozes, 1996, s. 11, ISBN 978-85-326-0061-5 (port. braz.).
  2. ↑ Gramáticas: Normativa, descritiva e internalizada, [w:] Pesquisa Escolar - Português [online], UOL Educação (port. braz.).
  3. ↑ Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. II, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 215, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 (pol.).