Grand Prix na Żużlu 1999
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | FIM | ||
| Szczegóły turnieju | |||
| Pierwsze zawody | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba zawodników | 22 (30) | ||
 I miejsce | |||
 II miejsce | |||
 III miejsce | |||
Grand Prix IMŚ na Żużlu 1999 (SGP) – piąty sezon rozstrzygania tytułu najlepszego żużlowca na świecie w formule Grand Prix. W sezonie 1999 22 żużlowców zmaga się o tytuł podczas 6 rund.
Zasady
Ponownie jak w poprzednim sezonie, tak i w 1999 obowiązywała tabela biegowa oparta na tzw. systemie nokautowym. W porównaniu do poprzedniego roku zmodyfikowano jedynie obsadę biegową półfinałów oraz małego finału (finału pocieszenia). Od tego roku przydział kasków (pól startowych) odbywał się w drodze losowania, a nie jak dotychczas wynikającą z tabeli biegowej.
W 1999 zwiększono także liczbę stałych uczestników. W wyniku wypadku na torze podczas ostatniej rundy w sezonie 1998 kontuzji doznał Billy Hamill. Za 23. miejsce otrzymał jedynie punkt i w klasyfikacji generalnej mistrzostw zajął miejsce ósme wspólnie z Jasonem Crumpem. O miejsce premiowane awansem do GP 1999 powinien odbyć się bieg dodatkowy (tak jak na koniec sezonu 1995). Hamill był niezdolny do jazdy i Crump wygrał walkowerem. Hamill nie wystąpił także w Grand Prix Challenge 1998. By Hamill mógł uczestniczyć w GP 1999 przyznano mu na wyjątkowych zasadach pierwszą w historii cyklu stałą dziką kartę (Hamill miał prawo startować, tak jak pozostali stali uczestnicy) we wszystkich turniejach (z numerem 22. - dotąd zarezerwowanego dla dzikich kart).
Pierwsza część zawodów (biegi 1-10) nazwano Turniejem eliminacyjnym, który był wstępem do Turnieju głównego (biegi 11-20). Zawody kończyły się czterema biegami finałowymi (dwa półfinały, finał pocieszenia - Mały Finał, oraz Dużym Finałem).
W turnieju głównym rozstawiono najlepszą ósemkę z poprzedniego sezonu (w pierwszym turnieju), a od następnego najlepszą ósemkę z poprzedniej eliminacji (spośród stałych uczestników).
Zarówno w turnieju eliminacyjnym jak i w turnieju głównym dwa słabsze biegi (trzecie lub czwarte miejsce) oznaczało odpadnięcie z turnieju i otrzymanie stosownej liczby punktów (w zależności od zajętego miejsca).
Do Grand Prix 2000 bezpośrednio kwalifikowała się czołowa dziesiątka, pozostali stali uczestnicy wystartowali w Grand Prix Challenge 1999.
Punkty GP
Klasyfikacja generalna Grand Prix tworzona jest na podstawie zdobytych punktów Grand Prix. Punkty za zajęte miejsce w końcowej klasyfikacji poszczególnej eliminacji obowiązywały takie same jak w GP 1998.
Zawodnicy, którzy kończyli rywalizację w turnieju eliminacyjnym zajmowali miejsca 17-24. Kończąc zawody na turnieju głównym zostało się sklasyfikowanym na miejscach 9-16. Miejsca czołowej ósemki były zarezerwowane dla uczestników biegów finałowych.
Miejsca 9-24 były parami sobie równe (tzn dwóch zawodników kończyło rywalizację z tą samą liczbą punktów. Na wyższym miejscu sklasyfikowany był ten zawodnik, który miał niższy numer startowy.
| miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| punkty | 25 | 20 | 18 | 16 | 15 | 14 | 12 | 10 | 8 | 8 | 7 | 7 | 6 | 6 | 5 | 5 | 4 | 4 | 3 | 3 | 2 | 2 | 1 | 1 |
Zawodnicy
W każdej z eliminacji startowało 24 zawodników (22 stałych uczestników oraz dwóch z dziką kartą):
Stali uczestnicy
|
|
Dzikie karty
|
|
Rezerwowi
- (25)
Mark Loram (GP Polski II)
Terminarz i wyniki
Sezon 1999 składał się z 6 rund, które odbyły się w pięciu krajach (po raz pierwszy dwie rundy odbyły się w Polsce).
| Lp. | Data | Grand Prix | Stadion | Miasto | Zwycięzca | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 8 maja | Czech | Stadion Markéta |  Praga |  Tomasz Gollob | Wyniki |
| 2 | 4 czerwca | Szwecji | Motorstadium |  Linköping |  Mark Loram | Wyniki |
| 3 | 3 lipca | Polski I | Stadion Olimpijski | Wrocław | Tomasz Gollob | Wyniki |
| 4 | 31 lipca | Wielkiej Brytanii | Coventry Stadium | Coventry | Tony Rickardsson | Wyniki |
| 5 | 28 sierpnia | Polski II | Stadion Polonii | Bydgoszcz |  Hans Nielsen | Wyniki |
| 6 | 25 września | Danii | Speedway Center | Vojens | Tony Rickardsson | Wyniki |
Klasyfikacja końcowa
| Poz | Zawodnik | CZE | SWE | PL1 | GBR | PL2 | DEN | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | (1) Tony Rickardsson | 7 | 18 | 16 | 25 | 20 | 25 | 111 |
| 2 | (3) Tomasz Gollob | 25 | 15 | 25 | 10 | 15 | 8 | 98 |
| 3 | (4) Hans Nielsen | 6 | 1 | 10 | 16 | 25 | 18 | 76 |
| 4 | (2) Jimmy Nilsen | 16 | 20 | 20 | 8 | 4 | 5 | 73 |
| 5 | (23, 25) Mark Loram | – | 25 | 2 | 8 | 16 | 20 | 71 |
| Lp. | Zawodnik | Suma | | | | | | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6 | (19) Joe Screen | 68 | 12 | 5 | 15 | 12 | 8 | 16 |
| 7 |  (13) Leigh Adams | 67 | 4 | 16 | 5 | 14 | 14 | 14 |
| 8 | (8) Jason Crump | 66 | 18 | 7 | 12 | 15 | 8 | 6 |
| 9 |  (6) Greg Hancock | 62 | 20 | 7 | 4 | 18 | 7 | 6 |
| 10 | (7) Ryan Sullivan | 55 | 6 | 3 | 14 | 7 | 18 | 7 |
| 11 | (17) Stefan Dannö | 52 | 10 | 12 | 18 | 5 | 5 | 2 |
| 12 | (5) Chris Louis | 50 | 8 | 6 | 5 | 20 | 7 | 4 |
| 13 | (10) Peter Karlsson | 45 | 8 | 14 | 6 | 4 | 5 | 8 |
| 14 | (18) Mikael Karlsson | 45 | 7 | 5 | 8 | 7 | 6 | 12 |
| 15 | (11) Antonín Kasper | 39 | 15 | 10 | 7 | 3 | 2 | 2 |
| 16 | (9) Brian Karger | 36 | 3 | 8 | 6 | 6 | 3 | 10 |
| 17 | (15) Henrik Gustafsson | 35 | 5 | 2 | 7 | 4 | 10 | 7 |
| 18 | (22) Billy Hamill | 35 | 2 | 3 | 3 | 6 | 6 | 15 |
| 19 | (20) John Jørgensen | 32 | 14 | 8 | 3 | 2 | 1 | 4 |
| 20 | (16) Andy Smith | 22 | 5 | 6 | 1 | 5 | 4 | 1 |
| 21 | (21) Robert Dados | 20 | 4 | 4 | 4 | 1 | 2 | 5 |
| 22 | (14) Brian Andersen | 12 | 3 | 1 | 2 | 2 | 3 | 1 |
| 23 | (23) Jacek Gollob | 12 | - | - | - | - | 12 | - |
| 24 | (12) Marián Jirout | 8 | 1 | 2 | 1 | 1 | - | 3 |
| 25 | (24) Rafał Dobrucki | 8 | - | - | 8 | - | - | - |
| 26 | (24) Sebastian Ułamek | 4 | - | 4 | - | - | - | - |
| 27 | (24) Scott Nicholls | 3 | - | - | - | 3 | - | - |
| 28 | (24) Jesper B. Jensen | 3 | - | - | - | - | - | 3 |
| 29 | (23) Antonin Svab | 2 | 2 | - | - | - | - | - |
| 30 | (24) Piotr Protasiewicz | 2 | 1 | - | - | - | 1 | - |
| Lp. | Zawodnik | Suma | | | | | | |
| MŚ na torach klasycznych | |
|---|---|
| MŚ na torach długich | |
| MŚ na torach lodowych |
|
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
