Grandzicze

Grandzicze
ilustracja
Państwo Białoruś
Obwódgrodzieński
Nr kierunkowy+375 15
Tablice rejestracyjne4
Położenie na mapie Grodna
Mapa konturowa Grodna, u góry znajduje się punkt z opisem „Grandzicze”
Położenie na mapie Białorusi
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Grandzicze”
Ziemia53°44′11″N 23°49′12″E/53,736389 23,820000
Portal Białoruś

Grandzicze (biał. Грандзічы, Hrandziczy) – część Grodna na Białorusi, dawna wieś.

Historia

W latach 1921–1939 wieś Grandzicze należała do gminy Hoża w ówczesnym województwie białostockim.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwały 423 osoby, 408 było wyznania rzymskokatolickiego, a 15 prawosławnego. Jednocześnie 408 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 8 białoruską, a 1 inną. Było tu 84 budynki mieszkalne. W pobliskim folwarku o tej samej nazwie mieszkało w dwóch budynkach 18 osób. 13 było wyznania rzymskokatolickiego, a 5 prawosławnego. Pięciu mieszkańców podało inną narodowość niż polska[1].

Wieś należała do parafii św. Franciszka Ksawerego w Grodnie. Prawosławni również mieli swoją parafię w Grodnie.

Folwark i wieś podlegały pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Grodnie, najbliższy urząd pocztowy mieścił się w także w Grodnie[2].

Po 1939 wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Po uzyskaniu niepodległości przez Białoruś miejscowość położona była obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Putryszki. 24 kwietnia 2008 została włączona w granice Grodna[3].

Od 1998 znajduje tu się rzymskokatolicka parafia św. Rocha.

W 1870 w Grandziczach urodził się Bronisław Bohaterewicz (zm. 1940) – generał brygady Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Na cmentarzu znajduje się miejsce pochówku nieznanych żołnierzy Wojska Polskiego, poległych we wrześniu 1939 roku[4][5][6].

Przypisy

  1. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 34.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 485.
  3. Указ Президента Республики Беларусь от 24 апреля 2008 г. №234 "О некоторых вопросах административно-территориального устройства г.Гродно и Гродненского района" (ros.). pravo.levonevsky.org. [dostęp 2020-03-27].
  4. W hołdzie Obrońcom Grodna we wrześniu 1939 (FOTOREPORTAŻ), Związek Polaków na Białorusi, 20 września 2020 [dostęp 2020-11-17] (pol.).
  5. Małyszczyzna, Kulbaki, Grandzicze. Znicze na grobach obrońców Grodna, www.tvp.info [dostęp 2020-11-17] (pol.).
  6. Związek Polaków na Białorusi uczcił obrońców Grodna z 1939 r., naviny.belsat.eu [dostęp 2020-11-17] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Grodno region location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Adobe Illustrator., Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Grodno region

Equirectangular projection. Geographic limits of the map:

  • N: 55.03° N
  • S: 52.71° N
  • W: 23.45° E
  • E: 26.75° E
Grodno location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Map of Grodno, Belarus
Grandzicze.jpg
Autor: Vit Koz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Будынак каталіцкага касцёла ў былой вёсцы Грандзічы Гродзенскага раёна Гродзенскай вобласці