Granica brytyjsko-irlandzka
Państwa graniczące | |
---|---|
Okres istnienia | od 1922 |
Długość | 499[1] km |
Granica brytyjsko-irlandzka (irl. Teorainn Éireannach) – granica międzypaństwowa pomiędzy Irlandią i Wielką Brytanią.
Granica rozpoczyna się na północnym krańcu wyspy w Lough Foyle, kończy się na wschodzie, nad Morzem Irlandzkim w Carlingford Lough. Jest to jedyna granica lądowa Wielkiej Brytanii i Irlandii. Tak jak inne granice w Unii Europejskiej, granica jest otwarta, chociaż oba państwa nie należą do strefy Schengen.
Ustanowienie
Granica została stworzona w 1921 przez Parlament Brytyjski na podstawie Government of Ireland Act z 1920, który wprowadzał w Irlandii rządy autonomiczne z dwoma parlamentami: Irlandii Południowej i Irlandii Północnej[2]. Sześć z trzydziestu dwóch hrabstw irlandzkich zostało przyłączonych do Irlandii Północnej, zaś z reszty stworzono Irlandię Południową. Traktat angielsko-irlandzki z grudnia 1921 tworzył Wolne Państwo Irlandzkie. Granica pomiędzy Wielką Brytanią i Irlandią stała się granicą międzynarodową w grudniu 1922, gdy Wolne Państwo Irlandzkie uzyskało niepodległość.
Hrabstwa przygraniczne
Irlandia Północna
Republika Irlandii
Zobacz też
Przypisy
- ↑ K.J. Rankin: The Creation and Consolidation of the Irish Border. Institute for British-Irish Studies, 2005. [dostęp 2020-05-08]. (ang.).
- ↑ (Statutory Rules & Orders published by authority (SR&O) 1921, No. 533).
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: User:Dantadd, Licencja: CC BY-SA 2.5
Warning sign about the metric system used in Republic of Ireland (border between county Louth and Northern Ireland, where the imperial system still used.
Vector version of CIA WorldBook map of the Republic of Ireland. Mercator projection. Vector information is from the CIA World DataBank II, and hence in the public domain.