Grawitacyjna całka działania

Równania ogólnej teorii względności są konsekwencją minimum funkcjonału (całka działania) ze względu na metrykę czasoprzestrzeni Funkcjonał ten ma postać

gdzie związane jest z przejściem do krzywoliniowego układu współrzędnych

jest funkcją Lagrange’a, składającą się z dwóch części – grawitacyjnej – opisującej geometrię czasoprzestrzeni i funkcji Lagrange’a materii (wszystko co nie jest grawitacją)

Funkcja Lagrange’a grawitacji powinna zależeć jedynie od niezmienników opisujących geometrię czasoprzestrzeni. Takim niezmiennikiem jest skalar krzywizny R. Teoria Einsteina odpowiada najprostszej liniowej realizacji:

Stałe i są stałymi teorii. Stałą definiuje się tak, by nastąpiła zgodność z teorią grawitacji Newtona. jest stałą kosmologiczną.

Wariacja całki działania

względem tensora metrycznego daje równania Einsteina

definiując tensor energii-pędu.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Spacetime curvature.png
Autor: Johnstone z angielskiej Wikipedii
Tekst oryginalny: „Created by User Johnstone using a 3D CAD software package and an image of planet earth from NASA's Galileo spacecraft., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Illustration of spacetime curvature.