Gubernia charkowska

Gubernia charkowska Харьковская губерния
— Gubernia —
Herb
Państwo	Imperium Rosyjskie
Siedziba	Charków
Data powstania	17 grudnia 1835
Data likwidacji	1 sierpnia 1925
Powierzchnia	54 493 km²
Populacja (1905) • liczba ludności	2 919 700[1]
Plan guberni charkowskiej
Położenie na mapie
Portal Rosja

Mapa guberni charkowskiej

Gubernia charkowska (ros. Харьковская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego ze stolicą w Charkowie, utworzona pierwotnie jako namiestnictwo charkowskie ukazem Katarzyny II w 1780 roku z przekształcenia guberni słobodzko-ukraińskiej. W 1797 Paweł I likwidując namiestnictwa przywrócił gubernię słobodzko-ukraińską, 5 grudnia^?/ 17 grudnia 1835 została ona przemianowana na gubernię charkowską. Obejmowała powierzchnię 54 493 km².

Gubernia była położona pomiędzy 48°31′ a 51°16′ szerokości geograficznej północnej i 33°50′ a 39°50′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią kurską i woroneską, na wschodzie z Obwodem Wojska Dońskiego, na południu z gubernią katerynosławską, na zachodzie z gubernią połtawską.

Zlikwidowana w 1925 przy reformie podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

Mapa etnograficzna guberni charkowskiej według spisu 1897

Herb guberni charkowskiej w latach 1878–1887

Demografia

Gubernia zamieszkana była według spisu powszechnego 1897 przez 2 492 316 osób, a w 1901 przez 2 773 047 osób. Spis z roku 1897 wykazał następujący podział ludności według języka deklarowanego przez respondentów jako ojczysty: 2 009 411 (80,6%) Ukraińcy, 440 936 (17,7%) Rosjanie, 12 650 (0,5%) Żydzi, 10 258 0,4% Białorusini, 9080 – 0,4% Niemcy, 5910 – 0,2% Polacy, inne 4071 (0,2%).

Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Kharkiv gubernia, Encyclopedia of Ukraine, vol. 2 (1988)
• Харьковская губерния, Большой энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона