Guillermo Jones

Guillermo Jones
Pseudonim

El Felino

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1972
Colón

Obywatelstwo

Panama

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

44

Zwycięstwa

39

Przez nokauty

31

Porażki

3

Remisy

2

  1. Bilans walk aktualny na 17 maja 2013.

Guillermo Jones (ur. 5 maja 1972 w Colón) – panamski bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBA w kategorii junior ciężkiej (do 200 funtów).

Karierę zawodową rozpoczął w 1993 roku. Pierwszej porażki doznał w czerwcu 1997 roku, w swojej dwudziestej drugiej walce – został znokautowany przez Davida Noela. Dwa miesiące później w walce rewanżowej pokonał Noela przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie.

W 1998 roku stoczył dwie walki z Laurentem Boudouanim o tytuł mistrza świata organizacji WBA w kategorii junior średniej. W lutym doszło do remisu[1], natomiast trzy miesiące później w walce rewanżowej Jones przegrał na punkty po niejednogłośnej decyzji sędziów[2].

Jones wygrał siedem kolejnych pojedynków, a w listopadzie 2002 roku ponownie stanął przed szansą zdobycia tytułu mistrza świata, tym razem organizacji WBO w kategorii junior ciężkiej, zremisował jednak z Johnnym Nelsonem po kontrowersyjnej decyzji sędziów. Jones dominował nad swoim rywalem przez cały pojedynek, jednak sędziowie punktowali w stosunku 116–113 na korzyść Nelsona, 115–113 na korzyść Jonesa i 114–114[3].

Po tym pojedynku Jones miał półtoraroczną przerwę w boksowaniu. Na ring powrócił w marcu 2004 roku, nokautując już w pierwszej rundzie Luciano Torresa. W grudniu tego samego roku także w pierwszej rundzie znokautował Antonio Berroę. W kwietniu 2005 roku przegrał na punkty po niejednogłośnej decyzji sędziów z przyszłym mistrzem świata IBF Steve’em Cunninghamem.

Zaledwie półtora miesiąca później pokonał w czwartej rundzie Kelvina Davisa[4], a we wrześniu Wayne’a Braithwaite'a. Sędzia przerwał pojedynek z uwagi na dużą przewagę Jonesa i fakt, że Braithwaite nie zadawał żadnych ciosów[5]. Kolejne dwa zwycięskie pojedynki Jones stoczył dopiero w 2007 roku, a 27 września 2008 roku, po pokonaniu przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie Firata Arslana, zdobył pas mistrzowski federacji WBA. Arslan co prawda nie był liczony, ale walka została przerwana przez sędziego z powodu bardzo mocnych rozcięć skóry na twarzy Niemca[6].

Jones dwukrotnie obronił mistrzowski tytuł. Najpierw 2 października 2010 roku pokonał przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie Walerego Brudowa na skutek kontuzji Rosjanina[7]. Rok później pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie Michaela Marrone[8].

Przez następne półtora roku nie stoczył żadnego pojedynku. Z powodu braku aktywności organizacja WBA w październiku 2012 roku uznała Jonesa „mistrzem w zawieszeniu” („champion in recess”), natomiast tytuł regularnego mistrza świata otrzymał Dienis Lebiediew, którego WBA uznawała do tej chwili za mistrza tymczasowego[9]. 17 maja 2013 roku doszło do pojedynku z Lebiediewem. Jones znokautował Rosjanina w jedenastej rundzie i ponownie został pełnoprawnym mistrzem WBA[10]. Po walce okazało się, że Jones używał niedozwolonych środków dopingujących. Ostatecznie WBA w październiku 2013 roku odebrała mu tytuł mistrzowski[11]. W grudniu 2013 roku po odwołaniu złożonym przez promotora Jonesa WBA postanowiła uznać Panamczyka za „mistrza w zawieszeniu” i nakazała Jonesowi i Lebiediewowi stoczyć kolejną walkę o tytuł mistrza świata[12]. Do pojedynku miało dojść w kwietniu 2014 roku, jednak w organizmie Jonesa ponownie wykryto niedozwolone środki dopingujące. W rezultacie Jones został przez WBA zawieszony na okres dwóch lat[13].

Przypisy

  1. Laurent Boudouani vs. Guillermo Jones (1st meeting) (ang.). boxrec.com. [dostęp 2015-03-07].
  2. Laurent Boudouani vs. Guillermo Jones (2nd meeting) (ang.). boxrec.com. [dostęp 2015-03-07].
  3. McKinley fumes at Nelson decision (ang.). bbc.co.uk, 2002-11-24. [dostęp 2015-03-07].
  4. Fight:960570 (ang.). boxrec.com. [dostęp 2015-03-07].
  5. Frank Gonzalez Jr.: TKO Loss Drops Wayne Braithwaite (ang.). eastsideboxing.com, 2005-09-04. [dostęp 2015-03-07].
  6. Per Ake Persson: Jones TKOs Arslan, Gomez Beats Virchis! (ang.). eastsideboxing.com, 2008-09-28. [dostęp 2015-03-07].
  7. Karl Freitag: Concepcion, Jones defend belts (ang.). fightnews.com, 2010-10-03. [dostęp 2015-03-07].
  8. Phil Doherty: Jones punishes Marrone (ang.). fightnews.com, 2011-11-05. [dostęp 2015-03-07].
  9. Gabriel F. Cordero: Seldom seen Guillermo Jones to try to get his title back from Denis Lebedev tonight (ang.). fightnews.com, 2013-05-17. [dostęp 2015-03-07].
  10. Jones wins war against Lebedev; Povetkin destroys Wawrzyk; Grady Brewer demolished (ang.). fightnews.com, 2013-05-17. [dostęp 2015-03-07].
  11. Gabriel F. Cordero: WBA strips Jones, Lebedev again cruiser champ (ang.). fightnews.com, 2013-10-18. [dostęp 2015-03-07].
  12. Gabriel F. Cordero: WBA reinstalls Guillermo Jones as champion in recess (ang.). fightnews.com, 2013-12-14. [dostęp 2015-03-07].
  13. Guillermo Jones’ B sample confirms doping (ang.). fightnews.com, 2014-05-23. [dostęp 2015-03-07].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.