Gunn Margit Andreassen

Gunn Margit Andreassen

Data i miejsce urodzenia	23 czerwca 1973 Kristiansand
Klub	Birkenes IL
Wzrost	177 cm
Debiut w PŚ	17.12.1992, Pokljuka (26. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	4.03.1993, Lillehammer (21. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	11.12.1993, Bad Gastein (3. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie srebro Salt Lake City 2002 sztafeta brąz Nagano 1998 sztafeta Mistrzostwa świata złoto Anterselva 1995 b.drużynowy złoto Osrblie 1997 b.drużynowy złoto Oberhof 2004 sztafeta srebro Osrblie 1997 sztafeta brąz Anterselva 1995 sztafeta brąz Chanty-Mansyjsk 2003 b.indywidualny Mistrzostwa świata juniorów złoto Canmore 1992 sztafeta złoto Ruhpolding 1993 sztafeta

Gunn Margit Aas Andreassen (ur. 23 czerwca 1973 w Kristiansand) – norweska biathlonistka, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i sześciokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1992 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Canmore. Wraz z koleżankami z reprezentacji zdobyła tam złoty medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Ruhpolding Norweżki z Andreassen w składzie powtórzyły ten wynik.

W Pucharze Świata zadebiutowała 17 grudnia 1992 roku w Pokljuce, zajmując 26. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 4 marca 1993 roku w Lillehammer, kiedy zajęła 21. miejsce w tej samej konkurencji. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 11 grudnia 1993 roku w Bad Gastein, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją tylko Włoszka Nathalie Santer i inna Norweżka - Hildegunn Mikkelsplass. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, nie odnosząc jednak zwycięstwa: 7 grudnia 1994 roku w Östersund była trzecia sprincie, 23 stycznia 2001 roku w Anterselvie była druga w biegu indywidualnym, cztery dni później w tej samej miejscowości była druga w biegu pościgowym, a 18 marca 2003 roku w Chanty-Mansyjsku zajęła trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 1996/1997 i 2001/2002, kiedy zajmowała dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1995 roku razem z Elin Kristiansen, Annette Sikveland i Ann-Elen Skjelbreid zdobyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później Norweżki zdobyły też brązowy medal w sztafecie. Kolejne dwa medale zdobyła na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Osrblie. W biegu drużynowym razem z Liv Grete Skjelbreid, Annette Sikveland i Ann-Elen Skjelbreid ponownie zwyciężyła, a w sztafecie Norweżki w tym samym składzie były drugie.

Swój jedyny medal indywidualny zdobyła na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku, gdzie była trzecia w biegu indywidualnym. Uplasowała się tam za Czeszką Kateřiną Holubcovą i reprezentującą Białoruś Ołeną Zubryłową. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła na mistrzostwach świata w Oberhofie rok później, wspólnie z Lindą Tjørhom, Gro Marit Istad-Kristiansen i Liv Grete Poirée zwyciężając w sztafecie. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Norwegii w tej konkurencji.

W 1994 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, zajmując 43. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano wywalczyła brązowy medal w sztafecie (skład: Ann Elen Skjelbreid, Annette Sikveland, Gunn Margit Andreassen i Liv Grete Skjelbreid). W konkurencjach indywidualnych plasowała się poza czołową trzydziestką. Podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie razem z Liv Grete Poirée, Ann-Elen Skjelbreid i Lindą Tjørhom zajęła drugie miejsce w sztafecie. Była też między innymi szesnasta w sprincie i biegu pościgowym. Brała również udział w igrzyskach w Turynie w 2006 roku, zajmując 60. miejsce w biegu indywidualnym i piąte w sztafecie. W ostatnim strzelaniu biegu indywidualnego trafiła wszystkie pięć strzałów, jednak żadnego z nich nie zaliczono, bowiem Norweżka strzelała do nie swojej tarczy^[1]. W efekcie spadła pod koniec klasyfikacji.

Po tym jak nie znalazła się w kadrze Norwegii na sezon 2008/2009 zakończyła karierę^[2].

Pozostaje w nieformalnym związku z biathlonistą Frode Andresenem; z którym doczekała się trzech synów: Davida (ur. 2004), Nicolaia (ur. 2008) i Eliasa (ur. 2010). W styczniu 2018 roku najstarszy syn zmarł w wyniku ataku padaczki^[3][4].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Mistrzostwa świata

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	11 grudnia	1993	Bad Gastein	Sprint na 7,5 km	3.	1+0	32:00,6	+48,4	Nathalie Santer
2.	7 grudnia	1994	Östersund	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	23:13,3	+47,1	Olga Mielnik
3.	23 stycznia	2001	Anterselva	Bieg indywidualny na 15 km	2.	1+0+0+0	48:23,5	+1:04,9	Liv Grete Poirée
4.	27 stycznia	2001	Anterselva	Bieg pościgowy na 10 km	2.	1+2+0+2	35:08,7	+1:57,3	Liv Grete Poirée
5.	18 marca	2003	Chanty-Mansyjsk	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+0+0	48:28,4	+37,5	Kateřina Holubcová

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).
• Profil na stronie skisport365.com. skisport365.com. [dostęp 2020-05-01]. (ang.).
• Gunn Margit Andreassen Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-30)]. (ang.).