Hałda Storczykowa
| użytek ekologiczny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia | 2003 |
| Akt prawny | Rozporządzenie Wojewody Dolnośląskiego z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie uznania za użytki ekologiczne[1] |
| Powierzchnia | 2,58 ha[1] |
Położenie na mapie Złotego Stoku  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego  | |
Położenie na mapie gminy Złoty Stok _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Złoty Stok") | |
 50°26′18″N 16°51′19″E/50,438333 16,855278 | |
Hałda Storczykowa – użytek ekologiczny powstały w 2003[2], obejmujący swym zasięgiem obszar hałdy dawnej kopalni „Reicher Trost” w południowej części miasta Złoty Stok w powiecie ząbkowickim.
Położenie
Użytek znajduje się w północnej części Gór Złotych, na wschodnich stokach Hanlaka (545 m n.p.m.). Obejmuje wschodnią część skarpy opadającej do Wąwozu Kłodzkiego na wysokości około 500 m n.p.m. W skład użytku wchodzi obszar 214 oddziału leśnego Nadleśnictwa Bardo Śląskie. Użytek leży w północno-wschodniej części Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.
Zawartość
Na hałdzie znajduje się materiał wydobyty z pola górniczego dawnej kopalni „Reicher Trost”. Są to fragmenty skał i rud oraz zwietrzelina, głównie glina, ziemia oraz fragmenty roślin. Wśród fragmentów skał metamorficznych występują gnejsy haniackie, blastomylonityczne łupki łyszczykowe i łupki kwarcowo-łyszczykowe, amfibolity, łupki amfibolowe, łupki amfibolowo-kwarcowe, wapienie krystaliczne, skały diopsydowo-oliwinowe, tremolitowe, serpentynity i skały mylonityczne. W skałach tych występują minerały rudne – pirotyn, chalkopiryt, piryt, arsenopiryt, löllingit, sfaleryt, ilmenit, rutyl, magnetyt, hematyt, platyna rodzima, wolframiany, bizmut rodzimy, bizmutynit, szelit, złoto rodzime, miedź rodzima, srebro rodzime, galena, uraninit, glaukodot, kubanit, markasyt, bornit, kowelin i goethyt[3].
Przyroda
Teren charakteryzuje się wysoką bioróżnorodnością. Do najważniejszych należy jedna z największych krajowych populacji storczyka męskiego (Orchis mascula), dochodząca w niektórych sezonach do kilku tysięcy osobników[4]. Występuje tu kilkadziesiąt gatunków roślin, z czego kilka stanowi gatunki chronione m.in. lilia złotogłów, kruszyna pospolita, dziewięćsił bezłodygowy, goryczka gorzkawa, goryczka orzęsiona, centuria pospolita, goździk kropkowany, kruszczyk szerokolistny.
Przypisy
- ↑ a b Użytek ekologiczny Hałda storczykowa. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-20].
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Dolnośląskiego z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie uznania za użytki ekologiczne (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 236 z dnia 17.12.2003 r. poz. 3828)
- ↑ Andrzej Łuszczkiewicz, Antoni Muszer: Złoto w odpadach górniczych z okolic Złotego Stoku, Fizykochemiczne Problemy Mineralurgii, 31, 1997, s. 197–209
- ↑ Hałda Storczykowa, Przyroda Dolnego Śląska [dostęp 2018-06-20].
Media użyte na tej stronie
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Lower Silesian Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Flaga województwa dolnośląskiego
Shiny green button/marker widget.