Haakon IV Stary

Haakon IV Stary
Ilustracja
Haakon IV Stary z synem Magnusem VI Prawodawcą
ilustracja herbu
Król Norwegii
Okres

od 1217
do 15 grudnia 1263

Dane biograficzne
Data urodzenia

1204

Data śmierci

15 grudnia 1263

Ojciec

Haakon III

Matka

Inga z Varteig

Dzieci

Olaf,
Haakon Haakonsson Młody,
Krystyna,
Magnus VI Prawodawca;
nieślubne:
Sigurd,
Cecylia

Haakon IV Stary (norw. Håkon IV Håkonsson), (ur. 1204, zm. 15 grudnia 1263) – król Norwegii w latach 1217-1263.

Haakon IV urodził się w 1204 roku, był synem Haakona III i Ingi z Varteig. Na króla został wybrany przez stronnictwo Birkebeiner (ruch polityczny dążący do zjednoczenia Norwegii pod jednym berłem). Zakończył wojnę domową. Ostatnie powstanie, wzniecone przez Skule Baardssona, zdusił w 1240. W 1247 w Nidaros został koronowany przez legata papieskiego kardynała Wilhelma z Modeny[1].

Podczas panowania Haakona Wyspy Owcze, Islandia i Grenlandia podlegały władzy Norwegii. Haakon starał się też wiązać z innymi krajami, np. w 1258 wydał swoją córkę Krystynę za Filipa, brata króla Alfonsa X Kastylijskiego; a także miał dobre kontakty z papieżem, który koło 1250 chciał go uczynić cesarzem rzymskim.

W 1263 zorganizował największą w historii Norwegii wyprawę floty w obronie Hebrydów, do których żądania zgłosił król Szkocji. Po kilku udanych bitwach, podczas przerwy zimowej na Orkadach, Haakon zachorował i zmarł.

Przypisy

  1. Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Krzysztofa Baczkowskiego. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 488. ISBN 83-85719-89-X.

Media użyte na tej stronie

Haakon4.jpg
An excerpt from folio 216v of Cambridge Corpus Christi College Parker Library MS 16 II (Chronica Majora) depicting the coat of arms of Hákon Hákonarson, King of Norway (died 1263).
Lesser CoA of Kingdom of Iceland.svg
Autor: Peeperman, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Lesser Coat of Arms of Kingdom of Iceland.