Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2019 – bieg na 60 m kobiet
Bieg na 60 metrów kobiet – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych lekkoatletycznych mistrzostw Europy w hali Emirates Arena w Glasgow.
Tytułu sprzed dwóch lat nie obroniła zawodniczka gospodarzy Asha Philip, zdobywając brązowy medal.
Terminarz
Data | Godzina[a][1] | |
---|---|---|
2 marca | 11:13 | Eliminacje |
18:50 | Półfinały | |
20:35 | Finał |
Statystyka
Rekordy
Tabela prezentuje halowy rekord świata[2], rekord Europy w hali[2], rekord halowych mistrzostw Europy[3], a także najlepsze osiągnięcia w hali w Europie[4] i na świecie[2] w sezonie 2019 przed rozpoczęciem mistrzostw.
Zawodniczka | Wynik | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|
Halowy rekord świata | Irina Priwałowa | 6,92 | Madryt | (dts) 9 lutego 1995(dts) | 11 lutego 1993
Halowy rekord Europy | ||||
Rekord halowych mistrzostw Europy | Nelli Cooman | 7,00 | Madryt | (dts) | 23 lutego 1986
Najlepszy wynik na świecie w 2019 roku (hala) | Marie Josée Ta Lou | 7,02 | Düsseldorf | (dts) | 20 lutego 2019
Najlepszy wynik w Europie w 2019 roku (hala) | Ewa Swoboda | 7,08 | Karlsruhe | (dts) | 2 lutego 2019
Mujinga Kambundji | St. Gallen | (dts) | 16 lutego 2019
Najlepsze wyniki w Europie
Poniższa tabela przedstawia 10 najlepszych rezultatów na Starym Kontynencie w sezonie 2019 przed rozpoczęciem mistrzostw[4].
W zestawieniu nie ujęto rosyjskich lekkoatletów zawieszonych z powodu afery dopingowej.
Pozycja | Zawodniczka | Reprezentacja | Wynik | Data | Miejsce |
---|---|---|---|---|---|
1. | Ewa Swoboda | Polska | 7,08 | (dts) br | 3 lutegoKarlsruhe |
Mujinga Kambundji | Szwajcaria | 7,08 | (dts) br | 16 lutegoSt. Gallen | |
3. | Asha Philip | Wielka Brytania | 7,12 | (dts) br | 27 styczniaDortmund |
4. | Orlann Ombissa-Dzangue | Francja | 7,15 | (dts) br | 27 styczniaParyż |
5. | Ajla Del Ponte | Szwajcaria | 7,17 | (dts) br | 16 lutegoSt. Gallen |
6. | Dafne Schippers | Holandia | 7,18 | (dts) br | 8 lutegoMadryt |
7. | Kristal Awuah | Wielka Brytania | 7,19 | (dts) br | 1 lutegoBerlin |
Rachel Miller | Wielka Brytania | 7,19 | (dts) br | 16 lutegoBirmingham | |
Lisa Marie Kwayie | Niemcy | 7,19 | (dts) br | 16 lutegoLipsk | |
10. | Kryscina Cimanouska | Białoruś | 7,21 | (dts) br | 18 styczniaMińsk |
Pogrubioną czcionką oznaczono zawodniczki, które wystartowały na mistrzostwach.
Wyniki
Eliminacje
Rozegrano 6 biegów eliminacyjnych, do których przystąpiły 43 zawodniczki z 31 państw. Awans do półfinału dawało zajęcie jednego z pierwszych trzech miejsc w swoim biegu (Q). Skład półfinałów uzupełniło kolejne sześć biegaczek z najlepszymi czasami wśród przegranych (q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[5].
Pozycja | Bieg | Tor | Zawodniczka | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 2 | 6 | Ewa Swoboda | Polska | 7,14 | Q |
2. | 1 | 5 | Asha Philip | Wielka Brytania | 7,23 | Q |
3. | 3 | 2 | Rachel Miller | Wielka Brytania | 7,24 | Q |
4. | 6 | 6 | Dafne Schippers | Holandia | 7,24 | Q |
5. | 6 | 2 | Kristal Awuah | Wielka Brytania | 7,26 | Q |
6. | 4 | 3 | Kryscina Cimanouska | Białoruś | 7,27 (7,262) | Q |
7. | 4 | 6 | Ajla Del Ponte | Szwajcaria | 7,27 (7,265) | Q |
8. | 2 | 7 | Ezinne Okparaebo | Norwegia | 7,27 | Q, = |
9. | 1 | 7 | Maja Mihalinec | Słowenia | 7,28 | Q, |
10. | 5 | 7 | Carolle Zahi | Francja | 7,29 | Q |
11. | 3 | 4 | Lisa Marie Kwayie | Norwegia | 7,30 | Q |
12. | 5 | 8 | Mujinga Kambundji | Szwajcaria | 7,31 | Q |
13. | 5 | 5 | Diana Vaisman | Izrael | 7,33 | Q, |
14. | 6 | 4 | Lorène Bazolo | Portugalia | 7,33 | Q |
15. | 2 | 2 | Alexandra Tóth | Austria | 7,33 | Q, = |
16. | 2 | 8 | Jamile Samuel | Holandia | 7,34 | q |
17. | 5 | 3 | Mathilde Kramer | Dania | 7,34 | q, = |
18. | 1 | 6 | Rebekka Haase | Niemcy | 7,36 | Q |
19. | 6 | 8 | Klaudia Sorok | Węgry | 7,37 | q, = |
20. | 4 | 7 | Iréne Ekelund | Szwecja | 7,38 | Q |
21. | 3 | 1 | Sarah Atcho | Szwajcaria | 7,38 | Q |
22. | 5 | 2 | Klára Seidlová | Czechy | 7,39 | q |
23. | 1 | 4 | Sindija Bukša | Łotwa | 7,39 | q |
24. | 3 | 8 | Estela García | Hiszpania | 7,40 | q |
25. | 6 | 7 | Helene Rønningen | Norwegia | 7,41 | = |
26. | 1 | 2 | Jaël Bestué | Hiszpania | 7,41 | |
27. | 5 | 4 | Patrizia van der Weken | Luksemburg | 7,41 | |
28. | 3 | 3 | Mizgin Ay | Turcja | 7,42 | |
29. | 6 | 1 | Molly Scott | Irlandia | 7,43 | |
30. | 4 | 2 | Marina Andreea Baboi | Rumunia | 7,44 | |
31. | 6 | 5 | Elin Östlund | Szwecja | 7,44 | |
32. | 2 | 4 | Paula Sevilla | Hiszpania | 7,44 | |
33. | 3 | 6 | Zəkiyyə Həsənova | Azerbejdżan | 7,45 | |
34. | 1 | 3 | Nasrane Bacar | Francja | 7,46 | |
35. | 4 | 8 | Milana Tirnanić | Serbia | 7,47 | |
36. | 2 | 3 | Paraskiewi Andreu | Cypr | 7,48 | |
37. | 4 | 4 | Jana Kaczur | Ukraina | 7,52 | |
38. | 4 | 5 | Akvilė Andriukaitytė | Litwa | 7,54 | |
39. | 3 | 7 | Monika Weigertová | Słowacja | 7,54 | |
40. | 5 | 6 | Lauren Roy | Irlandia | 7,62 | |
41. | 3 | 5 | Charlotte Wingfield | Malta | 7,67 | |
42. | 6 | 3 | Zyanne Hook | Gibraltar | 8,49 | |
– | 2 | 5 | Rafaela Spanudaki-Chadziriga | Grecja | DSQ | R162.8 |
Półfinały
Rozegrano 3 biegi półfinałowe, do których przystąpiły 24 sprinterki z 18 krajów. Awans do finału dawało zajęcie jednego z pierwszych dwóch miejsc w swoim biegu (Q). Skład finału uzupełniły kolejne dwie biegaczki z najlepszymi czasami wśród przegranych (q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[6].
Pozycja | Bieg | Tor | Zawodniczka | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 1 | 4 | Ewa Swoboda | Polska | 7,11 | Q |
2. | 3 | 4 | Asha Philip | Wielka Brytania | 7,19 | Q |
3. | 2 | 4 | Dafne Schippers | Holandia | 7,22 | Q |
4. | 1 | 6 | Mujinga Kambundji | Szwajcaria | 7,22 (7,216) | Q |
5. | 1 | 3 | Kristal Awuah | Wielka Brytania | 7,22 (7,217) | q |
6. | 3 | 5 | Ajla Del Ponte | Szwajcaria | 7,26 | Q |
7. | 3 | 3 | Kryscina Cimanouska | Białoruś | 7,26 | q |
8. | 3 | 6 | Lisa Marie Kwayie | Norwegia | 7,29 | |
9. | 2 | 6 | Maja Mihalinec | Słowenia | 7,30 | Q |
10. | 1 | 1 | Jamile Samuel | Holandia | 7,31 | |
11. | 1 | 8 | Diana Vaisman | Izrael | 7,32 | |
12. | 2 | 5 | Ezinne Okparaebo | Norwegia | 7,32 | |
13. | 3 | 8 | Lorène Bazolo | Portugalia | 7,35 | |
14. | 1 | 5 | Carolle Zahi | Francja | 7,35 | |
15. | 1 | 7 | Alexandra Tóth | Austria | 7,36 | |
16. | 2 | 3 | Rachel Miller | Wielka Brytania | 7,37 (7,363) | |
17. | 2 | 7 | Rebekka Haase | Niemcy | 7,37 (7,367) | |
18. | 2 | 2 | Klaudia Sorok | Węgry | 7,39 | |
19. | 2 | 8 | Sarah Atcho | Szwajcaria | 7,41 (7,402) | |
20. | 3 | 7 | Iréne Ekelund | Szwecja | 7,41 | |
21. | 2 | 1 | Klára Seidlová | Czechy | 7,41 (7,406) | |
22. | 3 | 2 | Sindija Bukša | Łotwa | 7,42 | |
23. | 3 | 1 | Mathilde Kramer | Dania | 7,46 | |
24. | 1 | 2 | Estela García | Hiszpania | 7,46 |
Finał
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[7].
Pozycja | Tor | Zawodniczka | Reprezentacja | Czas reakcji (ms) | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
6 | Ewa Swoboda | Polska | 0,197 | 7,09 | ||
5 | Dafne Schippers | Holandia | 0,148 | 7,14 | ||
4 | Asha Philip | Wielka Brytania | 0,156 | 7,15 (7,144) | ||
4. | 2 | Kristal Awuah | Wielka Brytania | 0,149 | 7,15 (7,145) | |
5. | 3 | Mujinga Kambundji | Szwajcaria | 0,175 | 7,16 | |
6. | 8 | Maja Mihalinec | Słowenia | 0,156 | 7,21 | |
7. | 1 | Kryscina Cimanouska | Białoruś | 0,157 | 7,26 | |
8. | 7 | Ajla Del Ponte | Szwajcaria | 0,159 | 7,30 |
Uwagi
- ↑ Czasu lokalnego.
Przypisy
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Schedule (ang.). glasgow2019athletics.com. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-09)].
- ↑ a b c Women’s indoor 60 Metres | Records (ang.). iaaf.org. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].
- ↑ European Indoor Championships Best Performances Women (ang.). european-athletics.org. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].
- ↑ a b Senior indoor 2019 - 60 metres women (ang.). iaaf.org. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].
- ↑ Results handbook (ang.). european-athletics.org, 2019-03-05. s. 94. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].
- ↑ Results handbook (ang.). european-athletics.org, 2019-03-05. s. 90. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].
- ↑ Results handbook (ang.). european-athletics.org, 2019-03-05. s. 87. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].
Media użyte na tej stronie
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
Flag of Switzerland at sea
Sport records icon to be used for season's best marks.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Sport records icon to be used for national records.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Sport records icon to be used for personal best marks.
Flag of Gibraltar
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.