Harri Kirvesniemi

Harri Kirvesniemi
	; Kirvesniemi w 2017
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1958 ; Mikkeli
Klub	Mikkelin Hiihtäjät
Wzrost	183 cm
Debiut w PŚ	9 stycznia 1982, Reit im Winkl; (6. miejsce - 15 km)
Pierwsze punkty w PŚ	23 lutego 1982, Oslo; (3. miejsce - 15 km)
Pierwsze podium w PŚ	19 marca 1982, Štrbské Pleso (1. miejsce - 15 km)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Finlandia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Puchar Świata
3. miejsce ;	1981/1982
3. miejsce ;	1983/1984
Inne nagrody
Medal Holmenkollen ;	1998

Harri Tapani Kirvesniemi (ur. 10 maja 1958 w Mikkeli) – fiński biegacz narciarski, sześciokrotny medalista olimpijski i ośmiokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Lake Placid. To właśnie tam zdobył swój pierwszy medal zajmując wraz z Perttim Teurajärvim, Mattim Pitkänenem i Juhą Mieto trzecie miejsce w sztafecie 4x10 km. Indywidualnie jego najlepszym wynikiem było 8. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym. Igrzyska olimpijskie w Sarajewie były najlepszymi w jego karierze. Do brązowego medalu zdobytego wspólne z kolegami w sztafecie Harri dorzucił brązowy medal zdobyty indywidualnie na dystansie 15 km techniką klasyczną. Rozgrywane cztery lata później igrzyska w Calgary były z kolei jedynymi, z których nie przywiózł medalu. W swoim najlepszym indywidualnym występie, w biegu na 15 km stylem klasycznym zajął 8. miejsce. Na trzech kolejnych igrzyskach: w Albertville w 1992 r., w Lillehammer w 1994 r. i w Nagano w 1998 r. sztafeta fińska, której podporą był Kirvesniemi zdobywała brązowe medale. Na igrzyskach w Nagano Kirvesniemi był najstarszym członkiem reprezentacji Finlandii, a od swych kolegów ze sztafety 4x10 km był starszy o co najmniej 10 lat.

Kirvesniemi startował w sumie aż na sześciu zimowych igrzyskach olimpijskich, co jest rekordem wśród biegaczy narciarskich. Tylko troje innych biegaczy osiągnęło taki wynik: jego żona Marja-Liisa Kirvesniemi, Niemiec Jochen Behle i Estończyk Andrus Veerpalu. Harri zdobył także rekordową liczbę brązowych medali olimpijskich (sześć). Pod tym względem dorównują mu tylko rosyjski gimnastyk Aleksiej Niemow, niemiecka pływaczka Franziska van Almsick i fiński gimnastyk Heikki Savolainen. Jednakże wszyscy troje zdobywali jeszcze inne medale.

W 1982 r. zadebiutował na mistrzostwach świata biorąc udział w mistrzostwach w Oslo. Na tych mistrzostwach zdobył dwa brązowe medale: w sztafecie razem z Karim Härkönenem, Akim Karvonenem i Juhą Mieto oraz w biegu na 15 km technika dowolną. Kolejny brązowy medal zdobył na rozgrywanych w 1985 r. mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol, gdzie zajął 3. miejsce w biegu na 30 km techniką klasyczną. Na tym samym dystansie zajął 4. miejsce podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie. Fińska sztafeta zajęła tam 6. miejsce więc Kirvesniemi nie zdobył żadnego medalu. Mistrzostwa świata w Lahti w 1989 r. były najlepszymi w jego karierze. Wraz z Karvonenem, Karim Ristanenem i Jarim Räsänenem zdobył srebrny medal w sztafecie, ponadto został mistrzem świata na dystansie 15 km techniką klasyczną. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme indywidualnie jego najlepszym wynikiem było 5. miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym. na tych samych igrzyskach zdobył jednak brązowy medal w sztafecie. Z mistrzostw świata w Falun nie przywiózł medalu. Najbliżej podium był w sztafecie, w której razem z kolegami zajął 4. miejsce. Na mistrzostwach w Thunder Bay oraz mistrzostwach w Trondheim indywidualnie zawsze plasował się w czołowej dziesiątce, ale nie wyżej niż na piątym miejscu. W zamian za to na obu tych mistrzostwach zdobywał srebrne medale w sztafecie. Na mistrzostwach w Ramsau nie wypadł najlepiej indywidualnie plasując się poza czołową dziesiątką. Ponadto sztafeta fińska zajęła 5. miejsce, wobec czego Kirvesniemi wrócił do domu bez medalu.

W 2001 roku zamieszany był wraz z innymi kolegami z reprezentacji (Jari Isometsä, Janne Immonen, Mika Myllylä, Virpi Kuitunen i Milla Jauho) w największą aferę dopingową w historii fińskiego narciarstwa. Całej szóstce w czasie mistrzostw świata w Lahti udowodniono korzystanie z niedozwolonego preparatu HES. Wszyscy zostali zdyskwalifikowani na dwa lata. Kirvesniemi, który miał wtedy już 43 lata postanowił zakończyć karierę.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonach 1981/1982 i 1983/1984, kiedy w klasyfikacji generalnej zajmował 3. miejsce. Łącznie 16 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata, w tym 6 razy zwyciężał.

W 1998 roku otrzymał medal Holmenkollen. Oprócz niego nagrodzeni w tym roku zostali norweski dwuboista Fred Børre Lundberg oraz dwoje rosyjskich biegaczy: Larisa Łazutina i Aleksiej Prokurorow.

Jego żona Marja-Liisa Kirvesniemi (z d. Hämäläinen) również uprawiała biegi narciarskie. Obecnie mieszkają w Kitee we wschodniej Finlandii. Kirvesniemi pracuje w fińskiej firmie Kahru produkującej odzież sportową.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
18.	14 lutego	1980	Lake Placid	30 km stylem klasycznym	1:27:02,8	+4:32,3	Nikołaj Zimiatow
8.	17 lutego	1980	Lake Placid	15 km stylem klasycznym	41:57,63	+1:04,38	Thomas Wassberg
3.	20 lutego	1980	Lake Placid	Sztafeta 4x10 km^[1]	1:57:03,46	+2:56,72	ZSRR
7.	10 lutego	1984	Sarajewo	30 km stylem dowolnym	1:28:56,3	+2:54,0	Nikołaj Zimiatow
3.	13 lutego	1984	Sarajewo	15 km stylem klasycznym	41:25,6	+20,0	Gunde Svan
3.	16 lutego	1984	Sarajewo	Sztafeta 4x10 km^[2]	1:55:06,3	+1:25,1	Szwecja
4.	19 lutego	1984	Sarajewo	50 km stylem klasycznym	2:15:55,8	+2:38,3	Thomas Wassberg
9.	15 lutego	1988	Calgary	30 km stylem klasycznym	1:24:26,3	+2:23,3	Aleksiej Prokurorow
8.	19 lutego	1988	Calgary	15 km stylem klasycznym	41:18,9	+1:23,9	Michaił Diewiatjarow
8.	22 lutego	1988	Calgary	Sztafeta 4x10 km^[3]	1:43:58,6	+4:25,4	Szwecja
22.	27 lutego	1988	Calgary	50 km stylem dowolnym	2:04:30,9	+7:10,9	Gunde Svan
10.	10 lutego	1992	Albertville	30 km stylem klasycznym	1:22:27,8	+3:00,7	Vegard Ulvang
6.	13 lutego	1992	Albertville	10 km stylem klasycznym	27:36,0	+27,3	Vegard Ulvang
11.	15 lutego	1992	Albertville	10+15 km pościgowy	1:05:37,9	+2:32,5	Bjørn Dæhlie
3.	18 lutego	1992	Albertville	Sztafeta 4x10 km^[4]	1:39:26,0	+1:56,9	Norwegia
9.	17 lutego	1994	Lillehammer	10 km stylem klasycznym	24:20,1	+53,1	Bjørn Dæhlie
3.	22 lutego	1994	Lillehammer	Sztafeta 4x10 km^[5]	1:41:15,0	+1:00,6	Włochy
12.	27 lutego	1994	Lillehammer	50 km stylem klasycznym	2:07:20,3	+3:59,0	Władimir Smirnow
6.	9 lutego	1998	Nagano	30 km stylem klasycznym	1:33:55,8	+3:50,1	Mika Myllylä
13.	12 lutego	1998	Nagano	10 km stylem klasycznym	27:24,5	+58,0	Bjørn Dæhlie
3.	17 lutego	1998	Nagano	Sztafeta 4x10 km^[6]	1:40:55,7	+1:19,8	Norwegia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
3.	23 lutego	1982	Oslo	15 km stylem dowolnym	38:52,5	+9,9	Oddvar Brå
3.	25 lutego	1982	Oslo	Sztafeta 4x10 km^[7]	1:56:27,6	+2:21,8	Norwegia ZSRR
9.	27 lutego	1982	Oslo	50 km stylem klasycznym	2:32:00,9	+4:57,9	Thomas Wassberg
3.	18 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	30 km stylem klasycznym	1:18:24,1	+36,1	Gunde Svan
6.	22 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	15 km stylem klasycznym	40:42,7	+1:14,7	Kari Härkönen
4.	24 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Sztafeta 4x10 km^[8]	1:52:21,0	+40,8	Norwegia
7.	27 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	50 km stylem klasycznym	2:10:49,9	+2:57,3	Gunde Svan
4.	12 lutego	1987	Oberstdorf	30 km stylem klasycznym	1:24:30,1	+2:48,6	Thomas Wassberg
12.	15 lutego	1987	Oberstdorf	15 km stylem klasycznym	43:01,8	?	Marco Albarello
6.	15 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta 4x10 km^[9]	1:38:04,6	+2:31,9	Szwecja
4.	18 lutego	1989	Lahti	30 km stylem klasycznym	1:24:56,9	+39,7	Władimir Smirnow
1.	22 lutego	1989	Lahti	15 km stylem klasycznym	42:40,7	–	–
2.	24 lutego	1989	Lahti	Sztafeta 4x10 km^[10]	1:40:12,3	+1,3	Szwecja
5.	7 lutego	1991	Val di Fiemme	30 km stylem klasycznym	1:16:12,4	+1:19,2	Gunde Svan
6.	11 lutego	1991	Val di Fiemme	10 km stylem klasycznym	25:55.0 min	+21.1 s	Terje Langli
3.	15 lutego	1991	Val di Fiemme	Sztafeta 4x10 km^[11]	1:39:47,3	+2:24,7	Norwegia
10.	20 lutego	1993	Falun	30 km stylem klasycznym	1:17:33,6	+1:47,0	Bjørn Dæhlie
18.	22 lutego	1993	Falun	10 km stylem klasycznym	24:51,6	+1:10,1	Sture Sivertsen
4.	26 lutego	1993	Falun	Sztafeta 4x10 km^[5]	1:44:14,9	+2:22,7	Norwegia
6.	9 marca	1995	Thunder Bay	30 km stylem klasycznym	1:15:52,3	+2:46,0	Władimir Smirnow
5.	11 marca	1995	Thunder Bay	10 km stylem klasycznym	24:52,3	+42,0	Władimir Smirnow
7.	13 marca	1995	Thunder Bay	10+15 km pościgowy	1:06:19,5	+1:25,9	Władimir Smirnow
2.	17 marca	1995	Thunder Bay	Sztafeta 4x10 km^[12]	1:34:27,1	+43,4	Norwegia
8.	24 lutego	1997	Trondheim	10 km stylem klasycznym	23:41,8	+1:02,1	Bjørn Dæhlie
2.	28 lutego	1997	Trondheim	Sztafeta 4x10 km^[13]	1:37:06,1	+2:11,2	Norwegia
13.	22 lutego	1999	Ramsau	10 km stylem klasycznym	24:19,2	+57,0	Mika Myllylä
5.	26 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta 4x10 km^[6]	1:35:07,5	+1:48,8	Austria
13.	28 lutego	1999	Ramsau	50 km stylem klasycznym	2:18:08,7	+5:33,1	Mika Myllylä
4.	15 lutego	2001	Lahti	15 km stylem klasycznym	39:26,0	+40,3	Per Elofsson
8.	19 lutego	2001	Lahti	30 km stylem klasycznym	1:14:17,9	+1:06,6	Andrus Veerpalu
1.^[14]	22 lutego	2001	Lahti	Sztafeta 4x10 km^[15]	1:36:15,5	–	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w zawodach

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu
1.	19 marca	1982	Štrbské Pleso	15 km stylem klasycznym	?
2.	10 stycznia	1987	Calgary	15 km stylem klasycznym	?
3.	22 lutego	1989	Lahti	30 km łączony	42:40.7 min
4.	12 marca	1994	Falun	30 km stylem klasycznym	1:21:44.3 h
5.	14 stycznia	1995	Nové Město	15 km stylem klasycznym	37:32.7 min
6.	11 marca	2000	Oslo	50 km stylem dowolnym	2:02:50.5 h

Miejsca na podium

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	23 lutego	1982	Oslo	15 km stylem dowolnym	38:52.5 min	3	+9.8 s	Oddvar Brå
2.	19 marca	1982	Štrbské Pleso	15 km stylem klasycznym	?	1	?	–
3.	27 marca	1982	Castelrotto	15 km stylem dowolnym	?	3	?	Bill Koch
4.	10 grudnia	1983	Reit im Winkl	15 km stylem dowolnym	?	2	?	Nikołaj Zimiatow
5.	13 lutego	1984	Sarajewo	15 km stylem klasycznym	41:25.6 min	3	+20.0 s	Gunde Svan
6.	18 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	30 km stylem klasycznym	1:18:24.1 h	3	+26.1 s	Gunde Svan
7.	3 marca	1985	Lahti	50 km stylem klasycznym	?	3	?	Tor Håkon Holte
8.	10 stycznia	1987	Calgary	15 km stylem klasycznym	?	1	–	–
9.	27 marca	1988	Rovaniemi	50 km stylem klasycznym	?	3	?	Pål Gunnar Mikkelsplass
10.	22 lutego	1989	Lahti	30 km łączony	42:40.7 min	1	–	–
11.	10 marca	1990	Örnsköldsvik	30 km stylem klasycznym	?	2	?	Terje Langli
12.	16 marca	1991	Oslo	50 km stylem klasycznym	?	2	?	Vegard Ulvang
13.	12 marca	1994	Falun	30 km stylem klasycznym	1:21:44.3 h	1	–	–
14.	14 stycznia	1995	Nové Město	15 km stylem klasycznym	37:32.7 min	1	–	–
15.	12 stycznia	2000	Nové Město	15 km stylem klasycznym	37:03.6 min	3	19.2 s	Thomas Alsgaard
16.	11 marca	2000	Oslo	50 km stylem dowolnym	2:02:50.5 h	1	–	–

Przypisy

↑ Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Pertti Teurajärvi, Matti Pitkänen, Juha Mieto.
↑ Skład drużyny: Kari Ristanen, Juha Mieto, Harri Kirvesniemi, Aki Karvonen.
↑ Skład drużyny: Jari Laukkanen, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Kari Ristanen.
↑ Skład drużyny: Mika Kuusisto, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Jari Isometsä.
↑ ^a ^b Skład drużyny: Mika Myllylä, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Jari Isometsä.
↑ ^a ^b Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Mika Myllylä, Sami Repo, Jari Isometsä.
↑ Skład drużyny: Kari Härkönen, Aki Karvonen, Harri Kirvesniemi, Juha Mieto.
↑ Skład drużyny: Aki Karvonen, Varjo Hamalainen, Harri Kirvesniemi, Kari Härkönen.
↑ Skład drużyny: Jari Laukkanen, Ari Hynninen, Harri Kirvesniemi, Kari Ristanen.
↑ Skład drużyny: Aki Karvonen, Harri Kirvesniemi, Kari Ristanen, Jari Räsänen.
↑ Skład drużyny: Mika Kuusisto, Harri Kirvesniemi, Jari Isometsä, Jari Räsänen.
↑ Skład drużyny: Kari Hietamäki, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Jari Isometsä.
↑ Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Mika Myllylä, Jari Räsänen, Jari Isometsä.
↑ Sztafeta fińska ukończyła rywalizację na pierwszym miejscu, o 27 sekund przed drugimi na mecie Norwegami. Finowie zostali jednak zdyskwalifikowani za doping.
↑ Skład drużyny: Janne Immonen, Harri Kirvesniemi, Sami Repo, Mika Myllylä.

Bibliografia

Profil na stronie FIS-u (niem. • ang. • fr.)
Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)]. (ang.)

[1] Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Pertti Teurajärvi, Matti Pitkänen, Juha Mieto.

[2] Skład drużyny: Kari Ristanen, Juha Mieto, Harri Kirvesniemi, Aki Karvonen.

[3] Skład drużyny: Jari Laukkanen, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Kari Ristanen.

[4] Skład drużyny: Mika Kuusisto, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Jari Isometsä.

[autonazwa1-5] Skład drużyny: Mika Myllylä, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Jari Isometsä.

[autonazwa2-6] Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Mika Myllylä, Sami Repo, Jari Isometsä.

[7] Skład drużyny: Kari Härkönen, Aki Karvonen, Harri Kirvesniemi, Juha Mieto.

[8] Skład drużyny: Aki Karvonen, Varjo Hamalainen, Harri Kirvesniemi, Kari Härkönen.

[9] Skład drużyny: Jari Laukkanen, Ari Hynninen, Harri Kirvesniemi, Kari Ristanen.

[10] Skład drużyny: Aki Karvonen, Harri Kirvesniemi, Kari Ristanen, Jari Räsänen.

[11] Skład drużyny: Mika Kuusisto, Harri Kirvesniemi, Jari Isometsä, Jari Räsänen.

[12] Skład drużyny: Kari Hietamäki, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Jari Isometsä.

[13] Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Mika Myllylä, Jari Räsänen, Jari Isometsä.

[14] Sztafeta fińska ukończyła rywalizację na pierwszym miejscu, o 27 sekund przed drugimi na mecie Norwegami. Finowie zostali jednak zdyskwalifikowani za doping.

[15] Skład drużyny: Janne Immonen, Harri Kirvesniemi, Sami Repo, Mika Myllylä.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne