Hełmofon

Hełmofon czołgowy w formie czapki (rosyjski)
Hełmofon czołgowy w formie hełmu/kasku (amerykański)

Hełmofon – ochronne nakrycie głowy z wmontowanymi słuchawkami[1] oraz z laryngofonami[2] lub mikrofonem, jednocześnie umożliwiające łączność radiową lub telefoniczną w warunkach dużego hałasu zewnętrznego. Używany przez załogi samolotów, czołgów itp.[3].

W przeciwieństwie do hełmu – hełmofon nie zapewnia ochrony przed odłamkami w bezpośredniej walce. Jego zadaniem jest zapewnienie ochrony przed uderzeniami w wystające elementy wyposażenia wewnątrz pojazdu[4].

Historia

Skórzane hełmy były używane w czasach I wojny światowej, między innymi przez pilotów samolotów wojskowych (zob. hauba lotnicza). Następnie weszły na wyposażenie żołnierzy wojsk pancernych i zmechanizowanych, gdzie używane są do dziś. Stosuje się je także w marynarce wojennej, między innymi na kutrach torpedowych[5][6].

W oddziałach zmechanizowanych (później pancernych) Armii Czerwonej hełm w kształcie hełmofonu pojawił się około 1934 roku, jednak dopiero w 1942 r. został wyposażony w zestaw słuchawkowy typu lotniczego[7].

Początkowo hełmofony nie przyjęły się jednak we wszystkich państwach. Przykładowo w czasie II wojny światowej w armiach niemieckiej i brytyjskiej, zadowalano się jedynie zestawem słuchawek z laryngofonem zakładanym na zwykłą czapkę (np. furażerkę lub beret).

Budowa

Jako forma czapki dawniej często szyte ze skóry, współcześnie najczęściej z brezentu z wszytymi co kilka centymetrów pasami amortyzujących poduszek. Hełmofon w takiej formie obejmuje całą głowę wraz z uszami, przy których znajdują się słuchawki (jednocześnie ograniczające hałas zewnętrzny). Zapinany jest pod szyją, gdzie umieszcza się laryngofon. Produkowane są zazwyczaj w wersjach letniej i zimowej (w drugim przypadku z dodatkowym ociepleniem wewnątrz). Hełmofony o takiej konstrukcji stosowane były głównie w państwach bloku wschodniego, niejednokrotnie pozostając na wyposażeniu poszczególnych państw również po jego rozpadzie (np. w Polsce).

Istnieje również hełmofon o odmiennej konstrukcji wyposażony w sztywny dzwon (stalowy lub z tworzywa sztucznego), o konstrukcji zbliżonej do hełmu wojskowego. Taka forma hełmofonu jest popularna między innymi w armii amerykańskiej, ale także w wielu innych państwach.

Przypisy

  1. Jacek Kijak: Hełmy Wojska Polskiego i organizacji paramilitarnych 1917-1991. Warszawa: Bellona, 1993, s. 173. ISBN 978-83-11-07997-7. (pol.).
  2. Barbara Petrozolin-Skowrońska, A-Z : mała encyklopedia PWN, wyd. 2, popr, Warszawa: PWN, 1997, s. 312, ISBN 83-01-12090-8, OCLC 39244320 [dostęp 2022-10-25].
  3. hełmofon, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-12-20].
  4. Muzeum Wojska w Białymstoku: Hełmofon. Nr inw. MWB/6208. Białostocki garnizon w językach dostępnych. [dostęp 2022-07-24]. (pol.).
  5. Jan Marczak: Kutry torpedowe. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1968, s. 73. OCLC 839126144.
  6. Andrzej Kuczera: Ci z wachty specjalnej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1968, s. 128. ISBN 83-11-07100-4. Cytat: Kapitan założył bardzo ciepłe ubranie, na głowie ma skórzany hełmofon, wmontowane weń słuchawki przylegają ściśle do uszu. Tylko w ten sposób będzie mógł porozumiewać się ze stanowiskami bojowymi..
  7. Anton Liapin: Для тех, кто в танке. warspot.ru. [dostęp 2022-07-24]. (ros.).

Media użyte na tej stronie

Cav troops perfect tank operations day and night 140606-A-FJ427-098.jpg
Spc. Jonathan Woods, a Jackson, Tenn., native and tanker with the Company D, 3rd Battalion, 8th Cavalry Regiment, 3rd Brigade Combat Team, 1st Cavalry Division, wears his Combat Vehicle Crewman Helmet next to his tank June 6, on Fort Hood, Texas. Woods uses the helmet to communicate with other members of his crew inside of the M1A2 Abrams Tank. (U.S. Army photo by Sgt. Brandon Banzhaf, 3rd BCT PAO, 1st Cav. Div./released)
Unit: 3rd Armored Brigade Combat Team, 1st Cavalry Division