Heinrich von Lehndorff

Tablica upamiętniająca Heinricha von Lehndorff w Sztynorcie

Heinrich Ahasverus von Lehndorff-Steinort (ur. 22 czerwca 1909, zm. 4 września 1944) – niemiecki arystokrata i oficer, zaangażowany w zamach w Wilczym Szańcu, kuzyn Hansa, ojciec Very von Lehndorff.

Lehndorff urodził się w Hanowerze. Studiował ekonomię i zarządzanie we Frankfurcie nad Menem, a 1936 roku odziedziczył po stryju posiadłość Steinort (ob. Sztynort) w Prusach Wschodnich.

Po wybuchu II wojny światowej trafił jako oficer do armii, będąc świadkiem masowych zbrodni niemieckich w ZSRR dołączył do antyhitlerowskiej opozycji. Zachowała się informacja o jego udziale, wspólnie z generałem Henningiem von Tresckow, w proteście przeciwko masakrze Żydów i pozostałej ludności Borysowa nad Berezyną, dokonanej w 1941 r. przez łotewskie oddziały SS.

Był zaangażowany w spisek związany z zamachem w Wilczym Szańcu, oddalonym o kilkanaście kilometrów od rodzinnej posiadłości. Po nieudanym zamachu (w tym czasie przebywał na przepustce z wojska w celu zarządzania majątkiem) został aresztowany, dwukrotnie (w Sztynorcie i w Berlinie) uciekał w drodze do więzienia. 3 września został skazany przez Trybunał Ludowy (niem. Volksgerichtshof) na śmierć, wyrok wykonano dzień później w więzieniu Plötzensee.

Po jego aresztowaniu żona, Gottliebe, została w ramach Sippenhaftu zesłana do obozu pracy, zaś córki, do końca wojny przebywały w tzw. prawomyślnych rodzinach zastępczych. Starsze dzieci trafiły do domu dziecka w Borntal koło Bad Sachsa, skąd po wojnie wydostały się dzięki pomocy hr. Marion Dönhoff, której babka i szwagierka pochodziły z rodu Lehndorffów. Jedna z córek porucznika, Vera von Lehndorff, w latach 60. XX w. była znaną modelką, używającą pseudonimu Verushka. Była prekursorką mody na mocną opaleniznę i pomysłodawczynią brązującego żelu do ciała. Wystąpiła w filmie Powiększenie Antonioniego^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Agnieszka Wójcińska. Wyszła z domu na 63 lata. „Polityka”, s. 82-83, 2010-01-16 (pol.). [dostęp 2010-01-20].