Heinz Kuttin
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Kuttin podczas PŚ w Zakopanem 2006 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 5 stycznia 1971 Gassen, Austria | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | SV Villach | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 193 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja |  Austria | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 30 grudnia 1987, Oberstdorf (8. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 30 grudnia 1987, Oberstdorf (8. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 3 grudnia 1989, Thunder Bay (2. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 13 marca 1991, Trondheim | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Heinz Ernst Kuttin (ur. 5 stycznia 1971 w Gassen) – austriacki skoczek narciarski i trener, trzykrotny medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata i pięciokrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów. W latach 2004–2006 główny trener męskiej reprezentacji Polski, w latach 2014–2018 męskiej reprezentacji Austrii, od 2018 do 2020 kobiecej reprezentacji Chin, a od 2020 męskiej reprezentacji Niemiec w kombinacji norweskiej.
Kariera
Pierwsze sukcesy osiągnął na mistrzostwach świata juniorów w Saalfelden am Steinernen Meer (1988), gdzie zdobył złote medale zarówno indywidualnie jak i drużynowo. Na mistrzostwach juniorów w 1989 w Vang zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie był czwarty, przegrywając walkę o brązowy medal ze Staffanem Tällbergiem. W 1990 po raz trzeci w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów (w Štrbskim Plesie). Zdobył tam kolejne dwa złote medale – indywidualnie i drużynowo.
W Pucharze Świata w skokach zadebiutował 30 grudnia 1987 w Oberstdorfie, zajmując ósme miejsce. Jako siedemnastolatek wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988, gdzie indywidualnie zajął 12. miejsce na dużej skoczni oraz szóste na normalnej, a wraz z kolegami z reprezentacji był piąty w konkursie drużynowym. W klasyfikacji generalnej sezonu 1987/1988 zajął 25. miejsce. Rok później wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, zdobywając brązowy medal w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni. Wyprzedzili go tylko Jens Weißflog oraz Ari-Pekka Nikkola. Był to jedyny start Kuttina na tych mistrzostwach.
Po raz pierwszy na podium zawodów Pucharu Świata stanął w pierwszym konkursie sezonu 1989/1990, który odbył się 3 grudnia 1989 w Thunder Bay. W całym sezonie pięciokrotnie stawał na podium, choć ani razu nie zwyciężył. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął ósme miejsce. Wystartował także na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w 1990, zajmując 20. miejsce. Najlepsze wyniki w PŚ osiągnął w sezonie 1990/1991, kiedy to zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach, a w sezonie 1990/1991 Pucharu Świata w lotach był szósty. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991 zdobył złoty medal na normalnej skoczni oraz był czwarty na dużej, przegrywając walkę o trzecie miejsce z Weißflogiem. Ponadto wspólnie z Ernstem Vettorim, Stefanem Horngacherem i Andreasem Felderem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Miesiąc później, podczas zawodów w Trondheim odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo.
W 1992 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Albertville. W indywidualnych konkursach zdobył brązowy medal na normalnej skoczni, ulegając jedynie Toniemu Nieminenowi oraz Martinowi Höllwarthowi. Na dużym obiekcie był czwarty, tracąc do trzeciego Nieminena 2,6 punktu. 8 marca 1992 w Trondheim odniósł swoje drugie i zarazem ostatnie zwycięstwo w PŚ. Ostatni raz na podium zawodów tego cyklu stanął w pierwszym konkursie sezonu 1992/1993, 5 grudnia 1992 w Falun. Mistrzostwa świata w Falun w 1993 roku były ostatnimi w jego karierze. Razem z Ernstem Vettorim, Stefanem Horngacherem i Andreasem Goldbergerem wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na normalnej skoczni zajął 24. miejsce, a na dużej był dwunasty. Ostatnim sukcesem w jego karierze był brązowy medal w konkursie drużynowym zdobyty na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994. Indywidualnie był dwunasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął 25. miejsce. Po tym jak zajął 12. miejsce w Oberstdorfie, ósme w Garmisch-Partenkirchen, szóste w Innsbrucku i siódme w Bischofshofen uplasował się na siódmym miejscu w klasyfikacji końcowej 42. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W klasyfikacji generalnej sezonu 1993/1994 zajął 12. miejsce. W 1995 odniósł ciężką kontuzję kolana, która zmusiła go do wczesnego zakończenia kariery zawodniczej w wieku 24 lat.
Kariera trenera
Po zakończeniu kariery zawodniczej był dyrektorem centrum narciarskiego w Villach, gdzie opiekował się m.in. juniorami Martinem Kochem i Thomasem Morgensternem. W sezonie 2002/2003 pracował jako asystent I trenera kadry skoczków austriackich. Od czerwca 2003 był trenerem II reprezentacji Polski, w której trenował m.in. Mateusza Rutkowskiego i Kamila Stocha. Ten pierwszy zdobył złoty medal mistrzostw świata juniorów w Strynie, a w konkursie drużynowym polscy juniorzy zdobyli srebrny medal. Wiosną 2004 zastąpił Apoloniusza Tajnera na stanowisku pierwszego trenera reprezentacji Polski. Jego osiągnięcia to m.in. doprowadzenie Adama Małysza do zwycięstwa w klasyfikacji generalnej letniego Grand Prix w skokach 2004, oraz zajęcie przez reprezentację piątego miejsca w drużynowym konkursie skoków narciarskich na skoczni K-125 podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Turynie w 2006. Po sezonie olimpijskim zastąpił go Hannu Lepistö.
Od 2006 do 2008 roku był trenerem kadry B Niemiec w skokach.
Od 2008 roku do końca kariery Thomasa Morgensterna był jego indywidualnym trenerem.
11 kwietnia 2014 został nowym trenerem kadry skoczków austriackich[1]. Z funkcji zrezygnował na początku kwietnia 2018[2]. W lipcu 2018 ogłoszono objęcie przez niego funkcji kobiecej reprezentacji Chin[3]. W maju 2020 ogłoszono, iż objął funkcję trenera reprezentacji Francji w skokach narciarskich, natomiast po kilku dniach ogłoszono jego rezygnację z tej funkcji i objęcie posady trenera niemieckich kombinatorów norweskich[4].
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 14 lutego | 1988 |  Calgary | Skocznia normalna indywidualnie | 199.7 pkt | -29.4 pkt |  Matti Nykänen |
| 12. | 23 lutego | 1988 | Calgary | Skocznia duża indywidualnie | 193.5 pkt | -30.5 pkt | Matti Nykänen |
| 5. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Skocznia duża drużynowo[a] | 577.6 pkt | -56.8 pkt | Finlandia |
| 4. | 9 lutego | 1992 |  Albertville | Skocznia normalna indywidualnie | 214.4 pkt | -8.4 pkt | Ernst Vettori |
3. | 16 lutego | 1992 | Albertville | Skocznia duża indywidualnie | 214.8 pkt | -24.7 pkt | Toni Nieminen |
2. | 14 lutego | 1992 | Albertville | Skocznia duża drużynowo[b] | 642.9 pkt | -1.5 pkt | Finlandia |
| 25. | 25 lutego | 1994 |  Lillehammer | Skocznia normalna indywidualnie | 213.0 pkt | -69.0 pkt | Espen Bredesen |
| 12. | 20 lutego | 1994 | Lillehammer | Skocznia duża indywidualnie | 207.4 pkt | -67.1 pkt |  Jens Weißflog |
| 3. | 22 lutego | 1994 | Lillehammer | Skocznia duża drużynowo[c] | 918.9 pkt | -51.2 pkt | Niemcy |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 26 lutego | 1989 | Lahti | Skocznia normalna indywidualnie | 108.5 pkt | -6.0 pkt |  Jens Weißflog |
| 4. | 10 lutego | 1991 |  Val di Fiemme | Skocznia duża indywidualnie | 205.1 pkt | -12.4 pkt |  Franci Petek |
1. | 14 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Skocznia duża drużynowo[d] | 567.6 pkt | - | - |
| 1. | 16 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Skocznia normalna indywidualnie | 222.9 pkt | - | - |
| 11. | 21 lutego | 1993 |  Falun | Skocznia duża indywidualnie | 191.0 pkt | -50.4 pkt | Espen Bredesen |
| 3. | 23 lutego | 1993 | Falun | Skocznia duża drużynowo[e] | 745.4 pkt | -76.1 pkt | Norwegia |
| 24. | 27 lutego | 1993 | Falun | Skocznia normalna indywidualnie | 190.7 pkt | -47.1 pkt |  Masahiko Harada |
Mistrzostwa świata w lotach
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20. | 25 lutego | 1990 | Vikersund | Loty indywidualnie | 312.5 pkt | -45.2 pkt | Dieter Thoma |
Mistrzostwa świata juniorów
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 4 lutego | 1988 | Saalfelden am Steinernen Meer | Skocznia normalna indywidualnie | ? | - | - |
| 1. | 7 lutego | 1988 | Saalfelden am Steinernen Meer | Skocznia normalna drużynowo[f] | ? | - | - |
| 4. | 16 marca | 1989 | Vang | Skocznia normalna indywidualnie | ? | - | Kent Johanssen |
| 1. | 17 marca | 1989 | Vang | Skocznia normalna drużynowo[g] | ? | - | - |
| 1. | 29 marca | 1990 |  Szczyrbskie Jezioro | Skocznia normalna indywidualnie | ? | - | - |
| 1. | 30 marca | 1990 | Szczyrbskie Jezioro | Skocznia normalna drużynowo[h] | ? | - | - |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1987/1988: 25.
- sezon 1988/1989: 39.
- sezon 1989/1990: 8.
- sezon 1990/1991: 7.
- sezon 1991/1992: 11.
- sezon 1992/1993: 19.
- sezon 1993/1994: 12.
- sezon 1994/1995: 67.
Miejsca na podium chronologicznie
| Nr | Data | Miejscowość | Skocznia | Nota | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 3 grudnia 1989 | Thunder Bay | Big Thunder | 223.5 pkt | 2. | -0.5 pkt | Dieter Thoma |
| 2. | 4 grudnia 1989 | Thunder Bay | Normal Thunder | 226.0 pkt | 3. | -9.4 pkt | Risto Laakkonen |
| 3. | 17 grudnia 1989 | Sapporo | Ōkurayama | 208.0 pkt | 3. | -19.0 pkt | Jens Weißflog |
| 4. | 7 lutego 1990 |  Sankt Moritz | Olympiaschanze | 218.1 pkt | 2. | -0.5 pkt | František Jež |
| 5. | 17 marca 1990 | Raufoss | Lønnbergbakken | 215.0 pkt | 2. | -3.2 pkt | Andreas Felder |
| 6. | 31 grudnia 1990 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | 198.7 pkt | 3. | -5.2 pkt | Jens Weißflog |
| 7. | 24 lutego 1991 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | Kulm | 353.0 pkt | 3. | -5.0 pkt | Stefan Horngacher |
| 8. | 2 marca 1991 | Lahti | Salpausselkä | 216.9 pkt | 2. | -0.7 pkt | Andreas Felder |
| 9. | 13 marca 1991 | Trondheim | Granåsen | 220.1 pkt | 1. | - | - |
| 10. | 1 marca 1992 | Lahti | Salpausselkä | 215.8 pkt | 2. | -27.2 pkt | Toni Nieminen |
| 11. | 8 marca 1992 | Trondheim | Granåsen | 211.2 pkt | 1. | - | - |
| 12. | 29 marca 1992 |  Planica | Bloudkova velikanka | 214.7 pkt | 2. | -23.1 pkt | Andreas Felder |
| 13. | 5 grudnia 1992 | Falun | Lugnet | 195.7 pkt | 3. | -6.6 pkt | Werner Rathmayr |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
| Sezon 1987/1988 | |||||||||||||||||||||||||||||||
 | |  | |  | |  | |  | |  |  | | |  | |  | |  | | punkty | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | 8 | 69 | 31 | 5 | 15 | - | - | - | - | - | - | 9 | 11 | - | 32 | |||||||||||
| Sezon 1988/1989 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | |  | |  | |  | |  | | | | punkty | |||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | 62 | 40 | - | - | - | 5 | - | - | - | - | 9 | - | 18 | |||||||||||
| Sezon 1989/1990 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | |  | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||
| 2 | 3 | 6 | 13 | 4 | 3 | 13 | 6 | 21 | 19 | – | – | – | 2 | 4 | 9 | 6 | 21 | 11 | 10 | 10 | 23 | 2 | 9 | 14 | 183 | ||||||
| Sezon 1990/1991 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||
| 20 | 5 | 48 | 15 | – | – | 3 | 62 | – | – | – | 5 | 3 | 2 | 5 | 7 | 6 | 1 | 8 | 7 | 14 | 31 | 148 | |||||||||
| Sezon 1991/1992 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | punkty | ||||||||||
| 13 | 19 | 12 | 8 | - | - | 28 | 22 | - | 19 | 27 | - | - | 21 | 2 | 4 | 1 | 30 | - | - | 2 | 92 | ||||||||||
| Sezon 1992/1993 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||
| 3 | 45 | – | – | – | 13 | 12 | 15 | 10 | 29 | – | – | 38 | 16 | 60 | 6 | 26 | 38 | ||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1993/1994 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | |  | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||
| 21 | – | – | 16 | 26 | 12 | 8 | 6 | 7 | 13 | 15 | 9 | 8 | 18 | 28 | 10 | – | 10 | 16 | 342 | ||||||||||||
| Sezon 1994/1995 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||
| 47 | - | - | - | 16 | 22 | - | - | - | 35 | 43 | 32 | 42 | 40 | - | - | - | - | 31 | 31 | - | 24 | ||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 50 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się | |||||||||||||||||||||||||||||||
Turniej Czterech Skoczni
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- 1987/1988 – 25.
- 1988/1989 – 82.
- 1989/1990 – 10.
- 1990/1991 – 51.
- 1991/1992 – 47.
- 1992/1993 – 10.
- 1993/1994 – 7.
- 1994/1995 – 34.
Puchar Świata w lotach narciarskich
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1990/1991: 6.
Osiągnięcia trenerskie z reprezentacją Austrii
| Medal | Zawodnik | Zawody | Rok |
|---|---|---|---|
 | Stefan Kraft | Turniej Czterech Skoczni | 2015 |
 | Michael Hayböck | Turniej Czterech Skoczni | 2015 |
 | Stefan Kraft | Mistrzostwa świata | 2015 |
| Gregor Schlierenzauer | Mistrzostwa świata | 2015 |
| Austria | Mistrzostwa świata | 2015 |
| Stefan Kraft | Puchar Świata | 2015 |
| Austria | Puchar Narodów | 2015 |
| Michael Hayböck | Turniej Czterech Skoczni | 2016 |
| Stefan Kraft | MŚ w lotach | 2016 |
| Austria | MŚ w lotach | 2016 |
| Stefan Kraft | Mistrzostwa świata | 2017 |
| Stefan Kraft | Mistrzostwa świata | 2017 |
| Austria | Mistrzostwa świata | 2017 |
| Stefan Kraft | Raw Air | 2017 |
| Stefan Kraft | Puchar Świata | 2017 |
| Stefan Kraft | PŚ w lotach | 2017 |
| Austria | Puchar Narodów | 2017 |
Odznaczenia
Uwagi
- ↑ Skład drużyny: Ernst Vettori, Heinz Kuttin, Günther Stranner, Andreas Felder
- ↑ Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Martin Höllwarth, Andreas Felder
- ↑ Skład drużyny: Andreas Goldberger, Stefan Horngacher, Heinz Kuttin, Christian Moser
- ↑ Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Stefan Horngacher, Andreas Felder
- ↑ Skład drużyny: Ernst Vettori, Heinz Kuttin, Stefan Horngacher, Andreas Goldberger
- ↑ Skład zespołu: Andi Rauschmeier, Günter Schöffmann, Manfred Steiner, Heinz Kuttin
- ↑ Skład zespołu: Andi Rauschmeier, Alexander Pointner, Markus Steiner, Heinz Kuttin
- ↑ Skład zespołu: Heinz Kuttin, Werner Rathmayr, Herwig Millonig, Alexander Pointner
Przypisy
- ↑ Koniec ery Alexandra Pointnera, jest nowy trener
- ↑ Heinz Kuttin nie jest już trenerem austriackich skoczków, „Przegląd Sportowy”, 3 kwietnia 2018 [dostęp 2018-05-05].
- ↑ Adrian Dworakowski: Heinz Kuttin poprowadzi chińską kadrę pań. skijumping.pl, 2018-07-06. [dostęp 2018-07-25].
- ↑ Dominik Formela, Francuzi opublikowali kadry, Kuttin trenerem niemieckich kombinatorów, 12 maja 2020.
- ↑ a b Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013) (niem.). sportministerium.at. s. 33. [dostęp 2014-02-11].
Linki zewnętrzne
- Heinz Kuttin w bazie FIS-u (ang.)
- Heinz Kuttin w bazie Olympedia.org (ang.)
- Heinz Heinz Kuttin w bazie Skoki.hostigasp.pl
- Heinz Kuttin w bazie Sport-Reference.com (ang.)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
| |||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
Baretka Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii 10. Klasy
Flaga Finlandii
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
.svg)
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Switzerland at sea
.svg)
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Baretka Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii 11. Klasy
.svg)
Autor: Tadeusz Mieczyński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Heinz Kuttin podczas konferencji przed PŚ w Zakopanem 2006
 |
Ten plik jest fragmentem innego pliku: Press conference - WC Ski Jumping Zakopane 2006 - Kruczek, Kuttin.jpg |
 |