Hej hej ułani
Hej, hej ułani malowane dzieci – polska pieśń wojskowa anonimowego autorstwa, powstała w XIX wieku.
Pieśń jest dość humorystyczna i opowiada o wyjątkowej miłości i uwielbieniu kobiet do ułanów. Pierwowzoru utworu badacze doszukują się w czasach Księstwa Warszawskiego[1]. Pieśn posiada kilka wersji zwrotek, a refren ze słowami "Hej, hej, ułani, malowane dzieci”, pojawił się przed I wojną światową[2]. W czasie I wojny światowej piosenka popularną była wśród polskich formacji wojskowych na wschodzie, szczególnie zaś wśród Dowborczyków. W czasach II RP popularna również wśród wojsk wielkopolskich i jednostek kawaleryjskich.
Obecnie popularne są głównie trzy zwrotki:
- 1.
- Nie ma takiej wioski
- Nie ma takiej chatki
- Żeby nie kochały
- Ułana mężatki
- Nie ma takiej wioski
- Refren:
- Hej, hej ułani!
- Malowane dzieci!
- Niejedna panienka za Wami poleci!
- Hej, hej ułani!
- 2.
- Niejedna panienka
- I niejedna wdowa
- Za wami ułani
- Polecieć gotowa
- Niejedna panienka
- (ref)
- 3.
- Babcia umierała
- Jeszcze się pytała
- Czy na tamtym świecie
- Ułani będziecie?
- Babcia umierała
- (ref)
Przypisy
- ↑ Hej! Hej ułani!. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2015-08-19].
- ↑ Polskie pieśni - Hej, hej ułani, malowane dzieci.. [dostęp 2015-08-19].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The Polish Army in the Interwar Period
Polish lancers on manoeuvres. The Polish Army largely relied on its traditional weapons but was overwhelmed when confronted with modern German equipment and Soviet invasion from the East in September 1939.