Heliady
| ||||
| ||||
 Rupert Bunny, Heliady | ||||
| Występowanie | mitologia grecka | |||
| Rodzina | ||||
| Ojciec | Helios | |||
| Matka | Klimene | |||
| Rodzeństwo | Faeton | |||
Santi di Tito, Siostry Featona zmieniające się w topole
Heliady (gr. Ἡλιαδες trb. Hêliades; l.poj. gr. Ἡλιαδαι trb. Hêliadai) − w mitologii greckiej córki słońca, córki boga Heliosa i okeanidy Klimene, siostry Faetona[1][2]. Gdy ich młodszy brat Faeton zginął podczas przejażdżki rydwanem ojca po nieboskłonie, siostry zgromadziły się nad rzeką Eridan, do której wpadł i zaczęły opłakiwać śmierć brata. Opłakiwały i żaliły się tak żałośnie, że bogowie nie chcąc już dalej wysłuchiwać z litości zamienili je w topole. Ich łzy zamienione zostały w bryłki bursztynu[3].
Były to:
- Ajgle
- Ajterie
- Astris
- Dioksippe
- Fojbe
- Helia
- Lampetia
- Merope
- Phaethusa
W kulturze
Literatura
- Owidiusz, Przemiany
- Ajschylos, Heliades
- Philoxenus of Cythera, Pliny, Natural History
- Apollonios z Rodos, Argonautyki
- Diodor Sycylijski, Library of History
- Strabon, Geografia
- Pauzaniasz, Wędrówki po Helladzie
- Kwintus ze Smyrny, Upadek Troi
- Filostrat III, Imagines
- Pseudo-Hyginus, Fabulae
- Waleriusz Flakkus, Argonautyki
- Publiusz Papiniusz Stacjusz, Tebaida
Malarstwo
- Hendrik Goltzius, Przemiana Heliad w topole i Cygnusa w łabędzia, 1580
- Hans van Aachen, Upadek Faetona i przemiana Heliad oraz Cygnusa, ok. 1600
- Santi di Tito, Siostry Featona zmieniające się w topole, II poł. XVI w.
Przypisy
- ↑ Kulesza 2012 ↓, s. 215.
- ↑ Aaron J. Atsma: Heliades (ang.). Theoi Project. [dostęp 2019-04-26].
- ↑ Anna Sobecka: Bursztyn bałtycki w kulturze. Academia.edu. [dostęp 2019-04-28].
Bibliografia
- Mity greków i rzymian, ISKRY W-wa, ISBN 83-207-0543-6
- Anna Sobecka, Bursztyn bałtycki w kulturze
- Ryszard Kulesza i inni: Słownik kultury antycznej. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012. ISBN 978-83-235-0942-4.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie