Heloderma arizońska

Heloderma arizońska
Heloderma suspectum[1]
Cope, 1869
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

łuskoskóre

Rodzina

helodermowate

Rodzaj

Heloderma

Gatunek

heloderma arizońska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 NT pl.svg

Heloderma arizońska[3], gila[3] (Heloderma suspectum) – gatunek jadowitej jaszczurki z rodziny heloderm[1]. Zamieszkuje tereny Stanów Zjednoczonych i Meksyku[3]. W ślinie Helodermy arizońskiej wykryto eksenatyd, substancję, która następnie stała się prekursorem leków inkretynowych i znalazła zastosowanie w lecznictwie, jako lek stosowany w terapii cukrzycy[4].

Systematyka

Gatunek obejmuje dwa podgatunki[1]:

  • Heloderma suspectum cinctum
  • Heloderma suspectum suspectum

Budowa ciała

Ciało helodermy arizońskiej osiąga długość do 50 cm. Ogon gada jest krótszy od reszty ciała. Grzbiet wybarwiony jest na ciemnobrązowo i jest pokryty różowymi, nieregularnymi plamami. Tworzą one szerokie, poprzeczne pasy, które w sposób szczególny uwidaczniają się na ogonie[3].

Tryb życia

Wiedzie zasadniczo naziemny tryb życia, lecz czasem może się wspinać na roślinność w poszukiwaniu pożywienia[2]. Samotnik, aktywna w nocy, mięsożerna.

W okresie lęgowym samica składa około 15 jaj osłoniętych cienkimi otoczkami. Jaja, o wielkości zbliżonej do jaj kurzych, lokowane są w jamach w wilgotnej ziemi. Rozwój trwa około jednego miesiąca[3].

Siedlisko

Heloderma arizońska rzadko jest spotykane na obszarach rolniczych. Na obszarach amerykańskich pustyń Mojave i Sonora heloderma arizońska zasiedla tereny położone na wysokości od poziomu morza (Sonora) do 30 m n.p.m. (Arizona), 1180 do 1950 m n.p.m. (Nowy Meksyk) oraz do 1545 m n.p.m. (w rejonie dolnych części stoków górskich i nadbrzeży w południowej Arizonie). Siedliska pokryte są trawiastą, pustynną roślinnością, a na terenie pustyni Sonora także krzewami ciernistymi. Drzewostan dębowy lub sosnowy. Ostoję znajdują pod gęstymi krzewami, pod skałami albo w norach nowików. Helodermy mieszkające w Arizonie spędzają większość czasu (ok. 98%) pod osłoną, zaś w Utah 95% czasu pod ziemią[2].

Zasięg geograficzny

Północno-zachodni Meksyk i południowo-zachodnie USA z głównymi zakresami w Arizonie i Sonorze: od południowo-zachodnich części stanu Utah, przez południową Nevadę, południową Arizonę, południowo-zachodni Nowy Meksyk po stan Sinaloa w Meksyku[2].

Przypisy

  1. a b c Heloderma suspectum, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c d Heloderma suspectum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. a b c d e Włodzimierz Juszczyk: Mały słownik zoologiczny: gady i płazy. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1986, s. 319. ISBN 83-214-0464-2.
  4. Ivan Koludarov, Timothy N.W. Jackson, Kartik Sunagar, Amanda Nouwens, Iwan Hendrikx, Bryan G. Fry. Fossilized Venom: The Unusually Conserved Venom Profiles of Heloderma Species (Beaded Lizards and Gila Monsters). „Toxins”. 6, s. 3582–3595, 2014. DOI: doi:10.3390/toxins6123582. ISSN 2072-6651. (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Gila.monster.arp.jpg

Gila (pronounced "Heela") monster Heloderma s. suspectum at Bristol Zoo, Bristol, England.

Photographed by Adrian Pingstone in May 2005 and released to the public domain.
Status iucn3.1 NT pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5