Hendrik Timmer
| ||||||||||
 | ||||||||||
| Państwo |  Holandia | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1904 Utrecht | |||||||||
| Data i miejsce śmierci | 13 listopada 1998 Bilthoven | |||||||||
| Gra | praworęczny | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 6 (1930) | |||||||||
| Roland Garros | 4R (1927, 1929) | |||||||||
| Wimbledon | QF (1927, 1929) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wimbledon | QF (1928, 1930) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Hendrik Timmer, Henk Timmer (ur. 8 lutego 1904 w Utrechcie, zm. 13 listopada 1998) – holenderski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, medalista olimpijski.
Praworęczny Holender zaliczał się do europejskiej czołówki tenisowej w latach 20. i 30. XX w. i jest uważany za najlepszego gracza swojego kraju do czasu sukcesów Toma Okkera. W 1934 Harry Hopman określił Timmera jako jednego z najlepiej grających na twardych kortach, a William Tilden uznał Holendra za wszechstronnego zawodnika[1]. Zdobył 23 tytuły mistrza Holandii, z czego 9 w grze pojedynczej. W 1927 i 1929 dochodził do ćwierćfinału Wimbledonu. W parze z rodaczką Keą Bouman zdobył brązowy medal olimpijski na igrzyskach w Paryżu w 1924 w konkurencji gry mieszanej[2]. W grze pojedynczej na tych igrzyskach doszedł do trzeciej rundy.
Na szczególną uwagę zasługują występy Holendra w Pucharze Davisa. Timmer startował w latach 1923–1936 – zarówno jako singlista, jak i deblista – i należy do niego kilka rekordów reprezentacji. Miał na koncie najwięcej zwycięstw w grze pojedynczej w historii zespołu holenderskiego (32 wygrane mecze) i najwięcej zwycięstw ogółem (43 wygrane mecze). W deblu rekord zwycięstw należy do dużo młodszego Paula Haarhuisa. Łączny bilans występów Timmera w Pucharze Davisa to 43 zwycięstwa i 22 porażki (w grze pojedynczej 32 zwycięstwa i 15 porażek). W ramach tych rozgrywek Holender pokonał m.in. znanych reprezentantów Czechosłowacji Jana Kozeluha i Rodericha Menzla w 1930. Z Kozeluhem Timmer wygrał również w 1925, kiedy przyczynił się do awansu Holandii do finału strefy europejskiej Pucharu Davisa; w tymże europejskim finale Holendrzy nie odegrali jednak większej roli, przegrywając 0:4 z ekipą francuską, słynną później jako „Czterej Muszkieterowie Tenisa” (Timmer przegrał w czterech setach z René Lacoste).
Timmer był wszechstronnym sportowcem. Uprawiał także golfa, badminton, hokej na trawie, squash (mistrz Holandii 1941). Trzykrotnie startował w znanych holenderskich zawodach w łyżwiarstwie szybkim Elfstedentocht („wyścig jedenastu miast”). Otrzymał tytuł członka honorowego International Lawn Tennis Club van Nederland, a jego imię nadano cyklowi turniejów, w którym rywalizują holenderskie szkoły tenisowe. Timmer dożył jeszcze wielkiego sukcesu holenderskiego tenisa – zwycięstwa wimbledońskiego Richarda Krajicka w 1996. Zmarł dwa lata później w wieku 94 lat; zbiegiem okoliczności cztery dni później zmarła również jego partnerka z igrzysk olimpijskich Kea Bouman[2].
Przypisy
- ↑ player – Tennisarchives, www.tennisarchives.com [dostęp 2018-03-26] (ang.).
- ↑ a b Henk Timmer Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-30] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 26 marca 2018].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 26 marca 2018].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 26 marca 2018].
- Henk Timmer Circuit
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Stade Roland Garros, French Championships, Paris, France, 1928, Hendrik Timmer, Ducth tennis player