Henri Didon

Henri Didon

Henri Didon (ur. 17 marca 1840 w Touvet, zm. 13 marca 1900 w Tuluzie)^[1]) – kaznodzieja zakonu dominikanów, teolog, pisarz i pedagog, który sport uczynił centralnym punktem swojej metody pedagogicznej w katolickiej szkole. Twórca dewizy Citius-Altius-Fortius, którą jego przyjaciel, baron Pierre de Coubertin uczynił mottem nowożytnego ruchu olimpijskiego.

Życiorys

Od dzieciństwa był zapalonym sportowcem, a jako przeor klasztoru św. Alberta Wielkiego w Arcueil wraz z Pierre’em de Coubertinem zorganizował po raz pierwszy zawody sportowe w szkole prowadzonej przez Kościół, gdzie w późniejszym okresie szkoły dominikańskie były pionierami we włączaniu sportu do programów oświatowych^[2]. W 1896 uczestniczył w pierwszych nowożytnych Igrzyskach Olimpijskich celebrując mszę w katedrze w Atenach, a w roku 1897 otworzył Drugi Międzynarodowy Kongres Olimpijski^[3].

Wybrane publikacje

• Discours prononcé par le R. P. Didon à la conférence Saint-François de Sales, le 17 juin 1891, à l'occasion des fêtes du centenaire de Saint-Bernard Gallica.bnf.fr
• Influence morale des Sports athlétiques. DISCOURS PRONONCÉ AU CONGRÈS OLYMPIQUE DU HAVRE LE 29 JUILLET 1897 Gutenberg.org
• Jésus-Christ.1891

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Catholic Encyclopedia:Henri Didon [1]
• Henri Didon – dzieła w bibliotece Polona