Henry Richardson Labouisse
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | dyplomata, ambasador w Grecji, dyrektor UNICEF |
Henry Richardson Labouisse (ur. 11 lutego 1904 w Nowym Orleanie, zm. 25 marca 1987 w Nowym Jorku) – amerykański dyplomata, m.in. ambasador USA w Grecji, dyrektor Funduszu Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF).
Życiorys
Urodził się 11 lutego 1904 r. w Nowym Orleanie, w Luizjanie. Ukończył w 1926 r. studia prawnicze I stopnia na Uniwersytecie Princeton i w 1929 r. II stopnia na Uniwersytecie Harvarda. Pracował jako prawnik w Nowym Jorku na Manhattanie do 1941 r., kiedy podjął pracę w Departamencie Stanu USA. Odegrał znaczącą rolę w tworzeniu planu Marshalla dla powojennej Europy[1].
W latach 1948–1949 był koordynatorem zagranicznej pomocy z ramienia Departamentu Stanu, a w okresie 1954–1958 szefem Agencji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East, UNRWA), przyczyniając się do poprawy standardu życia palestyńskich uchodźców[2].
W 1960 r. został specjalnym doradcą sekretarza generalnego ONZ, Daga Hammarskjölda, działając aktywnie podczas kryzysu kongijskiego (1960–1965).
W 1961 r. prezydent John F. Kennedy (1917–1963) mianował go dyrektorem International Cooperation Administration (ICA), która została utworzona w celu koordynowania pozamilitarnych programów pomocy zagranicznej[1].
W latach 1962–1965 był ambasadorem w Atenach[1][3].
Zrezygnował ze stanowiska ambasadora w 1965 r. pod wpływem propozycji sekretarza generalnego ONZ, U Thanta, który powierzył mu stanowisko szefa Funduszu Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF) w miejsce zmarłego Maurice’a Pate’a (1894–1965)[1]. O nominacji Labouisse’a szeroko pisała amerykańska prasa, głównie jednak opisując sylwetkę jego żony, Ewy Curie (1904–2007), która była jego doradczynią[2]. Kierował UNICEF od 1965 do 1979 r.[1]. Jego żona wspomagała go, pracując społecznie na rzecz organizacji i towarzysząc mu w licznych podróżach służbowych (do ponad stu krajów), których koszty Labouisse pokrywał z własnej kieszeni.
Razem z żoną odebrał w 1965 r. Pokojową Nagrodę Nobla, którą otrzymał UNICEF[2]. Jego żona była nazywana w tym okresie Pierwszą Damą UNICEF-u[4]. Podczas swojej dyrekcji Labouisse nadzorował działania pomocowe w przypadku kilku poważnych konfliktów i klęsk żywiołowych oraz walczył o złagodzenie złych warunków w krajach rozwijających się, m.in. udało mu się zapewnić pomoc obu stronom podczas nigeryjskiej wojny domowej (1967–1970) oraz Kambodży podczas wojny kambodżańsko-wietnamskiej (1977–1979)[1].
Zmarł 25 marca 1987 r. w Nowym Jorku z powodu choroby nowotworowej[1].
Życie prywatne
Od 1935 r. żonaty z Elizabeth Scriven Clark, wnuczką założyciela Singer Manufacturing Company. Ich córką była malarka Anne Labouisse-Peretz. Po jej śmierci w 1945 r. związał się z Ewą Curie i ożenił się z nią w 1954 r. Para pozostała małżeństwem do jego śmierci[1].
| Józef Skłodowski | Salomea z Sagtyńskich Skłodowska[5] | Feliks Boguski | Maria Zaruska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Władysław Skłodowski | Bronisława Boguska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zofia | Bronisława Dłuska | Józef Skłodowski | Helena Szalay | Maria Skłodowska-Curie  | Pierre Curie | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Helena Dłuska | Frédéric Joliot-Curie | Irène Joliot-Curie | Ève Curie-Labouisse | Henry Richardson Labouisse Jr. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Michel Langevin | Hélène Langevin-Joliot | Pierre Joliot | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Yves Langevin | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Laureaci Nagrody Nobla
Nadana Legia Honorowa (Pierre Curie i Maria Skłodowska-Curie odmówili jej przyjęcia)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Eric Pace, HENRY R. LABOUISSE DIES; FORMER CHIEF OF UNICEF, „The New York Times”, 27 marca 1987, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ a b c Dorota Ronge-Juszczyk, Ewa Curie: Chcę umrzeć umalowana, wyborcza.pl, 21 października 2022 [dostęp 2022-10-23].
- ↑ Henry Richardson Labouisse Jr. – People – Department History – Office of the Historian, history.state.gov [dostęp 2022-10-23].
- ↑ MSC, bg.agh.edu.pl [dostęp 2022-10-23].
- ↑ Janusz Kędracki: Znalazł grób babki podwójnej noblistki. Gazeta.pl Kielce, 2010-07-23. [dostęp 2012-02-05].
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Gusme (it:Utente:Gusme), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Vector image of the Nobel prize medal
Autor:
- Chevalier légion d'honneur 2.png: Titimaster (talk)
- derivative work: Borodun (talk)
Badge of Légion d'Honneur