Henryk Humięcki
 | |
 plutonowy podchorąży | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Jednostki | batalion Parasol |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Henryk Humięcki ps. „Olbrzym”, „Olbrzymek” (ur. 9 listopada 1920 we Włocławku[1], zm. 27 sierpnia 1944 w Warszawie) – plutonowy podchorąży, uczestnik powstania warszawskiego w szeregach 1. kompanii II plutonu batalionu „Parasol” Armii Krajowej. Syn Teodora.
Życiorys
Podczas okupacji działał w polskim podziemiu zbrojnym – początkowo w organizacji PET, następnie w Szarych Szeregach, skąd 1 sierpnia 1943 został przeniesiony do oddziału „Agat” (późniejszy batalion „Parasol”). Jako żołnierz „Parasola” uczestniczył m.in. w Akcji „Kutschera”, w czasie której został ranny.
Poległ 27. dnia powstania warszawskiego w obronie pałacu Krasińskich na Starym Mieście. Miał 23 lata. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-9-12)[2].
Wraz z innymi uczestnikami akcji „Kutschera”, rozkazem nr 267/BP z dnia 25 marca 1944 Komendanta Głównego Armii Krajowej został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Grób na Powązkach Wojskowych
Naramiennik plutonowego Wojska Polskiego (1925-39).