Henryk Skrobisz

Henryk Skrobisz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 października 1923
Włoszczowice

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 2011
Warszawa

Zawód, zajęcie

ekonomista, polityk

Stanowisko

poseł na Sejm PRL IV, V i VI kadencji (1965–1976), ambasador PRL w Argentynie i Urugwaju (1975–1980), wiceminister handlu wewnętrznego i usług (1980–1982)

Partia

SL (1945–1949)
ZSL/PSL „O” (1949–1990)
PSL (1990–2011)

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Henryka Skrobisza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Henryk Zdzisław Skrobisz (ur. 20 października 1923 we Włoszczowicach, zm. 13 kwietnia 2011 w Warszawie) – polski ekonomista, dr. hab., prof. nadzw. Szkoły Głównej Handlowej. Specjalista w zakresie agrobiznesu i gospodarki żywnościowej. Działacz ruchu ludowego, poseł na Sejm PRL IV, V i VI kadencji, członek władz województwa warszawskiego, wiceminister handlu wewnętrznego i usług, ambasador PRL w Argentynie i Urugwaju. Wieloletni pracownik naukowy Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie oraz Szkoły Głównej Handlowej.

Kariera naukowa

Stopień doktora nauk ekonomicznych uzyskał na Wydziale Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie w dniu 23 czerwca 1959, na podstawie pracy Czynniki kształtujące ekonomikę państwowych ośrodków maszynowych[1]. Pracował na tej uczelni w latach 1952–1953 i 1955–1992. W latach 1972–1975 był docentem i dziekanem Wydziału Ekonomii Produkcji, prodziekanem Wydziału Ekonomii Rolnictwa, kierownikiem Katedry Gospodarki Żywnościowej Wydziału Ekonomii Produkcji. Autor licznych publikacji z zakresu gospodarki rolnej.

Kariera polityczna i dyplomatyczna

Członek Stronnictwa Ludowego w latach 1945–1949 (od 1947 był kierownikiem wydziału Wojewódzkiego Komitetu), Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w latach 1949–1990 (w latach 1962–1968 był kierownikiem wydziału ekonomiczno-rolnego w Naczelnym Komitecie, a w latach 1968–1972 prezesem WK) oraz Polskiego Stronnictwa Ludowego od 1990. W latach 1950–1958 urzędnik Ministerstwa Rolnictwa. W latach 1958–1962 wiceprzewodniczący warszawskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. W latach 1965–1976 poseł na Sejm PRL IV, V i VI kadencji z list Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (podczas IV kadencji z okręgu Ząbkowice Śląskie, a podczas dwóch kolejnych z okręgu Płock). W latach 1969–1972 sekretarz Unii Międzyparlamentarnej. W latach 1976–1980 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny PRL w Argentynie i Urugwaju. W latach 1980–1982 podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego i Usług[2].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A-1A-28)[3].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ „Złote doktoraty” w Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie, strona SGH
  2. ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
  3. ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
  4. ↑ M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1291
  5. ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387

Bibliografia

Media użyte na tej stronie