Hermann Weinbuch

Hermann Weinbuch

Data i miejsce urodzenia	22 marca 1960 Bischofswiesen
Klub	SK Berchtesgaden
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	12.12 1983, Seefeld in Tirol (15. miejsce - Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	12.12 1983, Seefeld in Tirol (15. miejsce - Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	5.01 1985, Schonach (1. miejsce - Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Mistrzostwa świata złoto Seefeld in Tirol 1985 Sztafeta złoto Seefeld in Tirol 1985 Gundersen złoto Oberstdorf 1987 Sztafeta brąz Oberstdorf 1987 Gundersen Mistrzostwa świata juniorów złoto Mt-Sainte-Anne 1979 Indywidualnie Puchar Świata Kryształowa kula 1985/1986 2. miejsce 1984/1985 2. miejsce 1986/1987
Inne nagrody
Medal Holmenkollen 1987

Hermann Weinbuch (ur. 22 marca 1960 r. w Bischofswiesen) – niemiecki kombinator norweski i skoczek narciarski reprezentujący RFN, czterokrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów, a także zdobywca Pucharu Świata. Po zakończeniu kariery został trenerem.

Kariera

Pierwszy w karierze sukces Hermann Weinbuch osiągnął w 1978 roku, kiedy na mistrzostwach Europy juniorów w Murau zdobył indywidualnie złoty medal. W tym samym roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie zajął 21. miejsce. Podczas Mistrzostw Juniorów w kanadyjskim Mont-Sainte-Anne w 1979 roku zdobył swój drugi złoty medal w tej kategorii wiekowej. Już w 1980 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid, gdzie siedemnasty wynik na skoczni i także siedemnasty czas biegu dały mu szesnaste miejsce w całych zawodach. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w konkursie skoków, ale rywalizację zakończył dopiero na 48. miejscu. W 1982 roku wspólnie z Thomasem Müllerem i Hubertem Schwarzem zajął czwarte miejsce w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Oslo.

W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1983 roku w Seefeld. Zajął wtedy piętnaste miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena i tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 1983/1984 punktował jeszcze czterokrotnie, najlepszy wynik osiągając 7 stycznia 1984 roku w Schonach, gdzie był czwarty. W klasyfikacji generalnej zajął dziesiąte miejsce. W lutym 1984 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie. Po konkursie skoków zajmował dziesiąte miejsce, na trasie biegu także uzyskał dziesiąty wynik i w efekcie zawody zakończył na ósmym miejscu. Miesiąc później razem z kolegami z reprezentacji był piąty w sztafecie na mistrzostwach świata w Rovaniemi.

Pierwsze pucharowe podium wywalczył 5 stycznia 1985 roku, kiedy wygrał zawody w Schonach. Wygrał także 16 marca 1985 roku w Oslo, a 23 lutego w Leningradzie i 2 marca w Lahti zajmował drugie miejsce. W klasyfikacji generalnej dało mu to drugie miejsce za Geirem Andersenem z Norwegii, a przed Hubertem Schwarzem. W styczniu 1985 roku brał udział w mistrzostwach świata w Seefeld. W zawodach indywidualny był siódmy w skokach, jednak na trasie biegu był najszybszy i ostatecznie zwyciężył, wyprzedzając Geira Andersena i Fina Jouko Karjalainena. Na tych samych mistrzostwach wraz z Thomasem Müllerem i Hubertem Schwarzem zdobył także złoty medal w sztafecie. Po skokach Niemcy zajmowali drugie miejsce, jednak po biegu wyprzedzili prowadzących Norwegów i sięgnęli po tytuł. Trzecie miejsce przypadło Finom.

Najlepsze wyniki Niemiec osiągnął w sezonie 1985/1986. Weinbuch zdominował rywalizację w Pucharze Świata wygrywając pięć z siedmiu zawodów: 4 stycznia w Schonach, 18 stycznia w Murau, 28 lutego w Lahti oraz 22 marca 1986 roku w Štrbskim Plesie. Ponadto 21 grudnia 1985 roku w Tarvisio i 14 marca 1986 w Oslo był drugi, a 29 grudnia w Oberwiesenthal zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej był najlepszy, wyprzedzając Müllera oraz Andersena. Kolejny sezon ukończył na drugiej pozycji, ulegając tylko Torbjørnowi Løkkenowi z Norwegii. Czterokrotnie stawał na podium: 19 marca w Oslo odniósł swoje ostatnie pucharowe zwycięstwo, 27 lutego w Lahti i 13 marca w Leningradzie był drugi, a 6 marca 1987 roku w Falun był trzeci. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zdobył indywidualnie brązowy medal, ustępując tylko dwóm Norwegom: Torbjørnowi Løkkenowi i Trondowi-Arne Bredesenowi. W zawodach drużynowych razem z Müllerem i Hansem-Peterem Pohlem zdobył swój trzeci złoty medal.

Weinbuch startował w zawodach do sezonu 1988/1989, ale już nie punktował. Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku wystąpił tylko w konkursie indywidualnym, który ukończył na 29. pozycji. Nie brał udziału w Mistrzostwach świata w Lahti w 1989 roku. W 1987 r. nagrodzony został medalem Holmenkollen wraz z fińskim skoczkiem narciarskim Mattim Nykänenem.

Po zakończeniu kariery zawodniczej w 1989 roku został trenerem. Od 1996 do 2014 roku był głównym trenerem niemieckich kombinatorów norweskich. Po sezonie 2010/2011 miał zrezygnować z funkcji głównego szkoleniowca niemieckich kombinatorów norweskich. Zmienił jednak zdanie i poprowadził drużynę do igrzysk olimpijskich w Soczi^[1]. Następnie został asystentem trenera głównego niemieckich kombinatorów norweskich, Ronny'ego Ackermanna.

Osiągnięcia w kombinacji

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
16.	19 lutego	1980	Lake Placid	Indywidualnie K-90/15 km	432.200 pkt	-46.960 pkt	Ulrich Wehling
8.	12 lutego	1984	Sarajewo	Indywidualnie K-90/15 km	422.595 pkt	-25.205 pkt	Tom Sandberg
29.	28 lutego	1988	Calgary	Gundersen K-90/15 km	38:16.8 min	+4:58.9 min	Hippolyt Kempf

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
21.	20 lutego	1978	Lahti	Indywidualnie K-90/15 km	435.24 pkt	-59.51 pkt	Konrad Winkler
4.	26 lutego	1982	Oslo	Sztafeta K-90/3x5 km[2]	1295.92 pkt	-94.78 pkt	NRD
5.	18 marca	1984	Rovaniemi	Sztafeta K-90/3x5 km[3]	1189.46 pkt	-59.76 pkt	Norwegia
1.	18 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Gundersen K-90/15 km	410.10 pkt	-	-
1.	25 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Sztafeta K-90/3x5 km[4]	1276.90 pkt	-	-
3.	13 lutego	1987	Oberstdorf	Gundersen K-90/15 km	423.80 pkt	-2.36 pkt	Torbjørn Løkken
1.	14 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta K-90/3x5 km[5]	1261.94 pkt	-	-

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	16 lutego	1979	Mont-Sainte-Anne	Indywidualnie K-90/15 km	?	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1983/1984: 10.
• sezon 1984/1985: 2.
• sezon 1985/1986: 1.
• sezon 1986/1987: 2.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	5 stycznia 1985	Schonach	Gundersen K90/15 km	422.935 pkt	1.	-	-
2.	23 lutego 1985	Leningrad	Gundersen K90/15 km	433.05 pkt	2.	-14.50 pkt	Geir Andersen
3.	2 marca 1985	Lahti	Gundersen K90/15 km	?	2.	+41 s	Geir Andersen
4.	16 marca 1985	Oslo	Gundersen K90/15 km	430.400 pkt	1.	-	-
5.	21 grudnia 1985	Tarvisio	Gundersen K90/15 km	427.055 pkt	2.	-3.065 pkt	Geir Andersen
6.	29 grudnia 1985	Oberwiesenthal	Gundersen K90/15 km	411.80 pkt	3.	-4.10 pkt	Thomas Müller
7.	4 stycznia 1986	Schonach	Gundersen K90/15 km	421.700 pkt	1.	-	-
8.	18 stycznia 1986	Murau	Gundersen K90/15 km	417.145 pkt	1.	-	-
9.	28 lutego 1986	Lahti	Gundersen K90/15 km	414.000 pkt	1.	-	-
10.	14 marca 1986	Oslo	Gundersen K90/15 km	428.020 pkt	2.	-8.485 pkt	Hallstein Bøgseth
11.	22 marca 1986	Štrbské Pleso	Gundersen K90/15 km	436.2 pkt	1.	-	-
12.	27 lutego 1987	Lahti	Gundersen K90/15 km	425.630 pkt	2.	-5.430 pkt	Thomas Müller
13.	6 marca 1987	Falun	Gundersen K90/15 km	424.645 pkt	3.	-1.245 pkt	Torbjørn Løkken
14.	13 marca 1987	Leningrad	Gundersen K90/15 km	418.650 pkt	2.	-2.125 pkt	Wasilij Sawin
15.	19 marca 1987	Oslo	Gundersen K90/15 km	432.400 pkt	1.	-	-

Osiągnięcia w skokach

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
48.	23 lutego	1980	Lake Placid	Indywidualnie K-90/15 km	271.0 pkt	-115.6 pkt	Jouko Törmänen

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Biografia zawodnika na sports-reference.com (ang.) (ang.)

Przypisy